KWARTFINALE TEGEN DE"GUNNERS" AJAX ARSENAL Een opstootje in Amster dam. Charlie George(links) kijkt in een mengeling van bewondering en verbazing toe hoe Johan Cruijff van leer trekt tegen Arsenal's Nelson, captain Mc Lintock en, half verscholen, George Graham. De liefhebbers van het ware voetbal likten bij voorbaat de vingers af bij het vernemen van de loting voor de kwartfina le. Ajax had historisch al een sterke band met Engeland doordat zeer veel voorgangers van trainer Kovacs uit dat land afkomstig waren. Arsenal, de volgende tegenstander van Ajax, had bovendien een roemrijke traditie te bieden, vooral gebaseerd op de jaren dertig, waarin de 'Gunners' onder de legendarische manager Herbert Chapman een schier onoverwinnelijke ploeg opbouwden. Zo ver was het team van de nieuwe manager, Bertie Mee, nog lang niet, maar de Londense club was wel de eerste sinds zeventig jaar die in Engeland zowel het landskam pioenschap als de FA-Cup had veroverd, die 'double' ver schafte ze bij voorbaat een bijzonder gewicht. Bovendien was de pijnlijke 3-0 nederlaag van Ajax op Highbury, twee jaar eerder in het Jaarbeurstoernooi, nog niet vergeten. Kortom: Arsenal was geen makkie, en Ajax zou flink op zijn tellen moeten passen. KEIZER VERDEDIGT MEE... Ajax vertrouwde hoofdzakelijk op het surplus aan individu ele klasse, die ook Arsenal onderkende. Maar de Britten gokten op hun traditionele wapen: werklust en bluf. Arsenal moest het in de eerste wedstrijd, in Amsterdam, doen zonder John Roberts, Bob McNab en het langzaam in een miskoop veranderende supertalent Peter Marinello. Het bleek duidelijk een gemis. De openingsfase was voor Ajax dat, via vooral Keizer en Cruijff het Arsenal-doel bestookte. Maar terwijl iedereen op de treffer van Ajax wachtte, was het Arsenal dat toesloeg. Met Amsterdamse hulp weliswaar: in zijn ijver om mee te verdedigen, kopte Piet Keizer te zacht terug op doelman Stuy, waarop Kennedy de schoen tegen de bal wist te drukken: 0-1. Ajax antwoordde met een kogel van Keizer en een KICK OFF NR. 5- PAG.14 schot van Cruijff op de on derkant van de lat. Tien mi nuten na Kennedy's goal kwam Ajax naast Arsenal door een treffer van Gerrie Mühren. Kennedy verander de diens schot van richting en Wilson greep mis: 1-1. Dezelfde Wilson moest voor rust nog een aantal keren reddend optreden. Na de rust zorgde Kennedy met een kopbal bijna weer voor een verrassing, maar redde Stuy bekwaam, zoals Wilson dat daarna deed op een knal van Keizer. Twee minuten nadat hij zich een vrije kans door Wilson zag ontnomen, zorgde Dick van Dijk voor bevrijding. Bij een solo liet hij zich tussen McLintock en Simpson theatraal vallen. De Griekse arbiter Vamvakopoulos wees naar de stip, waar Gerrie Mühren het cadeautje dankbaar in ontvangst nam: 2-1. Het was niet genoeg voor Ajax om gerust af te reizen naar Highbury. Immers, één enkel doelpunt zou Arsenal in de halve finale kunnen helpen, en Ajax besefte donders goed dat het een ouderwets Engelse stormloop kon verwachten. Maar Kovacs bleef koeltjes zijn pakje sigaretten opeten en verklaarde geen problemen te zien. De minzame Roemeen had gelijk. In Londen bewees Ajax dat het ook bij een krap pe voorsprong een wedstrijd volkomen kon controleren. Natuurlijk stond Ajax onder druk. Arsenal kreeg echter nau welijks echte kansen. Dat was vooral te danken aan Johan Neeskens, die de wat onzeker gestarte Ajax-verdediging op sleeptouw nam. OWN GOAL Na een kwartiertje kwam de eerste uitbraak van Ajax, toen Krol een dieptepass lanceerde op Arie Haan. George Gra ham was teruglopend eerder bij de bal en speelde terug op doelman Wilson. Beter óver doelman Wilson! 0-1. Een klas sieke "own goal". Arsenal deed wat het kon maar de Engel se aanvallen misten raffinement terwijl het Ajax-midden- veld steeds beter in de wedstrijd kwam. Na rust werd vedet te Charlie George als vierde spits naar voren gestuurd, maar ook daar gaf Johan Neeskens de vedette van Arsenal geen kans. Ajax trok Swart terug in de verdediging nadat Huls- hoff even knock-out was ge gaan. Zo tikten de minuten weg en haalde Ajax souve- rein de halve finale. Daar wachtte een oude be kende, die nog een appeltje met de Amsterdammers te schillen had: Benfica. Evert Vermeer

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1992 | | pagina 14