HET VERTROUWEN VAN "HET GAAT MIJ ZO GEMAKKELIJK AF" FRANK DE BOER Omdat zijn heldere ogen diep in de kassen liggen en zijn wenkbrauwen een beetje schuin naar voren toelopen, straalt Frank de Boer op het eerste gezicht een bepaalde norsheid uit. wanneer hij praat kijkt hij rond en dat lijkt op desinteresse en zijn antwoorden hebben vaak iets zakelijks. Slechts af en toe komt er passie en gedrevenheid naar vo ren. Oppervlakkig waargenomen lijkt het dan alsof Frank de Boer praat zoals hij voetbalt. Koel, zakelijk. Maar af en toe is daar het geniale moment. Dat beetje extra dat hem, de linksachter van Ajax, tot meer maakt dan een gewone back. Er schuilt echter veel meer in Frank de Boer, die op zijn 22e al het zeer respectabele aantal van 120 competitiewedstrij den op heeft zitten. Ter vergelijking, dat betekent dat grootheden uit het Ajax-verleden als Johan Neeskens, Arie Haan, Marco van Basten en Eddy Pieters Graafland dit sei zoen binnen bereik liggen. Frank de Boer is een "zekerheid- je" voor de trainer en ook het Nederlands Elftal, waar hij al negen keer voor uitkwam, lijkt een vaste plaats voor hem in petto te hebben. De Westfries wordt er -opnieuw ogen schijnlijk- niet warm of koud van. Het gaat hem zo gemak kelijk af. TWIJFEL "In het begin, en dan doel ik op de eerste twee maanden van het seizoen 1988-1989, twijfelde ik nog wel aan mij zelf", verduidelijkt Frank de Boer, "dan had ik de angst niet goed genoeg te zijn voor het eerste elftal van Ajax. Mijn debuut, tegen PEC Zwolle, was wat dat betreft niet echt prettig. Ik kwam er in bij een 1-0 achterstand. Arnold Müh- ren maakte nog wel gelijk, maar daarna ging het helemaal KICK OFF NR. 2- PAG.10 mis. Ik stond tegenover Ed win van Ankeren en volgens mij was die net Nederlands kampioen honderd meter sprint geworden! Het werd 4-1 voor PEC. Ik hou het er dan ook maar op dat mijn échte debuut een week la ter was, tegen PSV. Ik stond er vanaf de eerste minuut in en we wonnen met 2-0. Dat was die wedstrijd waarin het zo ontzettend regende. Het veld van het Olympisch Stadion lag vol met plassen en Robbie Witschge scoorde twee keer. Vanaf die wed strijd is mijn vertrouwen steeds groter geworden. De spanning voor een wed strijd werd minder en de twijfel of ik wel goed ge noeg was, verdween. Wan neer ik nog wel eens onze ker ben, denk ik bij mijzelf dat je niet voor niets in het eerste elftal van Ajax wordt opgesteld; dan moetje kun nen voetballen." "De enige twijfel die ik nog wel eens heb heeft te ma ken met "vorm". Maar dat 4 Frank de Boer met een rood-wit-blauw kraagje van het Nederlands Elftal: "Mijn streven is het WK in de Ver enigde Staten." Foto: Louis van de Vuurst "Soms heb ik moeite een hele wedstrijd lang gecon centreerd te blijven", zegt de pas 22-jarige Frank de Boer, die er 120 competitie wedstrijden op heeft zitten. Foto: Louis van de Vuurst

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1992 | | pagina 10