HET VERTROUWEN VAN
"HET GAAT MIJ ZO GEMAKKELIJK AF"
FRANK DE
BOER
Omdat zijn heldere ogen diep in de kassen liggen en zijn
wenkbrauwen een beetje schuin naar voren toelopen,
straalt Frank de Boer op het eerste gezicht een bepaalde
norsheid uit. wanneer hij praat kijkt hij rond en dat lijkt op
desinteresse en zijn antwoorden hebben vaak iets zakelijks.
Slechts af en toe komt er passie en gedrevenheid naar vo
ren. Oppervlakkig waargenomen lijkt het dan alsof Frank
de Boer praat zoals hij voetbalt. Koel, zakelijk. Maar af en
toe is daar het geniale moment. Dat beetje extra dat hem,
de linksachter van Ajax, tot meer maakt dan een gewone
back.
Er schuilt echter veel meer in Frank de Boer, die op zijn 22e
al het zeer respectabele aantal van 120 competitiewedstrij
den op heeft zitten. Ter vergelijking, dat betekent dat
grootheden uit het Ajax-verleden als Johan Neeskens, Arie
Haan, Marco van Basten en Eddy Pieters Graafland dit sei
zoen binnen bereik liggen. Frank de Boer is een "zekerheid-
je" voor de trainer en ook het Nederlands Elftal, waar hij al
negen keer voor uitkwam, lijkt een vaste plaats voor hem in
petto te hebben. De Westfries wordt er -opnieuw ogen
schijnlijk- niet warm of koud van. Het gaat hem zo gemak
kelijk af.
TWIJFEL
"In het begin, en dan doel ik op de eerste twee maanden
van het seizoen 1988-1989, twijfelde ik nog wel aan mij
zelf", verduidelijkt Frank de Boer, "dan had ik de angst niet
goed genoeg te zijn voor het eerste elftal van Ajax. Mijn
debuut, tegen PEC Zwolle, was wat dat betreft niet echt
prettig. Ik kwam er in bij een 1-0 achterstand. Arnold Müh-
ren maakte nog wel gelijk, maar daarna ging het helemaal
KICK OFF
NR. 2- PAG.10
mis. Ik stond tegenover Ed
win van Ankeren en volgens
mij was die net Nederlands
kampioen honderd meter
sprint geworden! Het werd
4-1 voor PEC. Ik hou het er
dan ook maar op dat mijn
échte debuut een week la
ter was, tegen PSV. Ik stond
er vanaf de eerste minuut in
en we wonnen met 2-0. Dat
was die wedstrijd waarin
het zo ontzettend regende.
Het veld van het Olympisch
Stadion lag vol met plassen
en Robbie Witschge scoorde
twee keer. Vanaf die wed
strijd is mijn vertrouwen
steeds groter geworden. De
spanning voor een wed
strijd werd minder en de
twijfel of ik wel goed ge
noeg was, verdween. Wan
neer ik nog wel eens onze
ker ben, denk ik bij mijzelf
dat je niet voor niets in het
eerste elftal van Ajax wordt
opgesteld; dan moetje kun
nen voetballen."
"De enige twijfel die ik nog
wel eens heb heeft te ma
ken met "vorm". Maar dat
4 Frank de Boer met een
rood-wit-blauw kraagje van
het Nederlands Elftal: "Mijn
streven is het WK in de Ver
enigde Staten."
Foto: Louis van de Vuurst
"Soms heb ik moeite een
hele wedstrijd lang gecon
centreerd te blijven", zegt
de pas 22-jarige Frank de
Boer, die er 120 competitie
wedstrijden op heeft zitten.
Foto: Louis van de Vuurst