MARTHIJN POTHOVEN
REKENT OP HANDHA VING
'WE KIJKEN TEGEN NIEMAND OP'
gen niemand op hoeft te kijken. Iets wat
je als voetballer van een club uit de pro
vincie vaak wel doet. Bij de Eagles gaan
we nu echt het veld niet meer op, met de
gedachte van 'o jee, ik sta vandaag te
genover die of die speler'. Dat is voorbij.
De hele ploeg heeft dat gevoel over zich.
Toen FC Den Haag bij ons op bezoek
kwam voor die promotie/degradatie
wedstrijd, betraden zij heel hautain het
veld. Armpies gebogen, je kent dat wel.
Wij keken dat even aan, begonnen te la
chen en tikten ze vervolgens met 3-0
van de mat. Het gekke was, dat zij voor
de tweede wedstrijd precies hetzelfde
gedrag vertoonden. Toen we weer won
nen, nu met 1 -0, vond ik FC Den Haag
zelfs een beetje zielig."
Onrust
In de PTT-telecompetitie is Go Ahead
Eagles volgens de schaduwspits ook
niet van plan al te veel tegen de tegen-
'Die jongen staat erin, omdat zijn pa in
het bestuur zit.1 Af en toe wordt die
kreet aan de zijlijn terecht geslaakt.
Maar meestal zijn het bloedfanatieke ou
ders die het niet kunnen verkroppen dat
hun zoon gewoonweg geen poot kan
voetballen of 'blinde' supporters die elk
gevoel voor nuance missen. En dat is ir
ritant. Voor de familie Pothoven is het
seizoen '89-90' zelfs zo irritant, dat pa
zich genoodzaakt zag uit het bestuur
van Go Ahead Eagles te stappen en
zoonlief Marthijn naar het tweede elftal
van Ajax 'vluchtte'Om een jaar later in
alle rust weer terug te kunnen keren
naar De Adelaarshorst, waar domme
kreten inmiddels plaatsgemaakt hebben
voor goedkeurende woorden.
Marthijn kan achteraf dan ook stellen dat
dat jaartje Amsterdam hem goed ge
daan heeft. "Niet alleen als voetballer,
maar ook als mens ben ik bij Ajax en in
Amsterdam een stuk wijzer geworden",
stelt de 22-jarige Devente-
naar. "Opeens kwam ik in
de grote stad terecht en
moest voor het eerst in
mijn leven voor mezelf
gaan zorgen. Omdat ik
midden in de stad woon
de, op zo'n honderd meter
van de Dam, was dat be
hoorlijk lastig. Voor een
jongen uit Deventer heeft
Amsterdam heel veel inte
ressante dingen te bieden
en is het moeilijk om een
gedisciplineerd leventje te
leiden. Ik was ook van plan
om te gaan studeren,
maar daar kwam helemaal
niets van terecht. De over
stap naar Amsterdam
kwam te vroeg, ik was te
jong. Maar spijt van de
overgang heb ik aller
minst."
Hautain
Naast de stad, leerde
Marthijn eveneens het
Ajax-gevoel kennen. Een
'gevoel' waar hij bij Go
Ahead nog regelmatig ge
bruik van maakt. "Bij Ajax
leer je heel snel dat je te-
partij op te kijken. De wetenschap dat
de ploeg vorig seizoen slechts op een
elfde plaats in de eerste divisie eindigde
en zich deze zomer niet opmerkelijk ver
sterkte, verandert daar ook niets aan.
"We hebben de afgelopen twee jaar re
gelmatig tegen eredivisie ploegen ge
speeld. En hoewel het slechts om oefen
duels ging, kon je toch vaststellen dat
we goed met hun mee konden komen.
Niemand binnen de selectie heeft een
slecht voorgevoel over het aankomende
seizoen, al realiseren we ons heus wel
dat handhaving niet makkelijk zal wor
den. Dat positieve gevoel komt natuurlijk
door de promotie, ledereen loopt nog
een beetje in de wolken. Wanneer we
een slechte seizoenstart hebben slaat
dat misschien wel helemaal om. Vorig
seizoen stond het binnen onze selectie
bol van de conflicten. Daar is op dit mo
ment geen sprake van. Het is voor Go
Ahead-begrippen op dit moment echt
heel rustig."
De wedstrijd tegen Ajax
leidt binnen de selectie van
Go Ahead Eagles ook niet
tot onrust, al maakt Mar
thijn Pothoven zich niet al
te veel illusies over een of
twee punten voor zijn club.
"Vooraf teken je voor een
kleine nederlaag, want met
een beetje pech word je dik
geveegd. Vorig seizoen
overkwam dat zelfs een
sub-topper als FC Twente
nog. Waarom zou dat dan
niet met ons kunnen ge
beuren?"
"Ik weet trouwens één Aja-
cied die wèl bang voor ons
is. Afgelopen zomer ben ik
met Mare Overmars, zijn
broertje Edwin en Toine
Rorije naar Mallorca ge
weest. Op het strand speel
den we steeds partijtjes,
twee tegen twee. Ik won
samen met Edwin zo'n
beetje alle partijtjes. Marc is
daar nog steeds van onder
de indruk. Haha..."
Ruud Pompert
7