WALTER CASAGRANDE
O ARTILHEIRO DO TORINO
Als je hem zo maar op straat zou ont
moeten zoek je alles behalve een prof
voetballer achter hem. Walter Casagran-
de, smalle schoudertjes, slungelig, een
wat gebogen loop, brilletje op de neus.
Ziet er uit als een student die het meren
deel van zijn tijd in de boeken steekt
Ajax weet wel beter. In Turijn maakte het
kennis met die bijzondere schotkracht,
die akelige intuïtie van de Braziliaan om
op het goede moment op de juiste plek
te staan. En meedogenloos toe te slaan.
In de tweede helft bracht Casagrande
op zijn specifieke wijze Torino langszij
Ajax. Een door Stanley Menzo verwerkt
schot rondde hij koelbloedig en scherp
af. Een halve kans in het doelgebied,
even was Casagrande alleen en scoor
de. Het tweede doelpunt van de "artil-
heiro", de Braziliaanse term voor schut
ter, was van grote klasse. In duel met
Danny Blind toverde hij plotseling een
niet achter hem vermoed technisch
staaltje uit de voetbalschoenen. Hij cor
rigeerde de bal met links, tikte hem in
één keer met de rechtervoet door naar
de vrijheid en benutte het aldus gecreër-
de kansje even simpel als fraai. Met de
punt van zijn schoen prikte Casagrande
de bal in het Ajax-doel.
"Onder indruk Ajax-spel"
"Ja, we hadden de wedstrijd in Turijn
zelfs nog kunnen winnen", zucht Casa
grande, "maar eerlijk is eerlijk, dat zou
heel onverdiend zijn geweest. Echt, ik
ben geweldig onder de indruk van het
voetbal van Ajax. Wat een kracht en
klasse. We wisten van tevoren natuurlijk
wel dat Ajax een sterk elftal was maar
dat ze zo goed zouden spelen was toch
een verrassing," aldus de Nummer 9 van
Torino die ooit met FC Porto al een Eu
ropa Cup won door Bayern München te
verslaan. Het is geen goedkoop compli
mentje aan het Ajax-adres. Daar is Wal
ter Casagrande de man niet naar. Inte
gendeel. Hij staat juist bekend als
bijzonder eerlijk en openhartig, een kwa
liteit die hem in de voetbalwereld niet al
tijd in dank werd afgenomen.
In Brazilië, waar de 29-jarige spits uit
Sao Paulo voornamelijk voor de topclub
Corinthians uitkwam, stond hij al snel
bekend als een rebel. Een titel die hij
overigens deelde met zijn clubgenoot
Socrates. Alleen, Socrates was al een
gevestigde naam van wie de openhartig
heid moest worden geaccepteerd en
Casagrande was nog een groentje toen
hij zijn mond opendeed. Zijn lange haren
en zijn non-conformistische uiterlijk de
den de rest. Casagrande kreeg het eti-
lEen jonge Walter Casagrande ziet het
even niet zitten en wordt getroost door
zijn voormalige clubgenoot Socrates.
Met zes UEFA Cup-doelpunten (waar
van twee tegen Ajax) is Casagrande To
rino's topscorer.
ket van onhandelbaar opgeplakt.
"Het werd zelfs zo erg", zegt Casagran
de, "Dat men mij van het gebruik van
verdovende middelen beschuldigde.
Lasterpraat, er was niets van waar,
maar het werd toch maar geschreven en
ik voelde me een beklaagde. In die tijd
heb ik veel steun gehad aan Socrates.
Die ving me op, praatte met mij. Als jon
ge speler spiegelde ik mij al aan Socra
tes. Zijn karakter stond mij aan, hij is ook
een man die niet met oogkleppen op
door de wereld gaat. Hij opende mijn
ogen en maakte mij duidelijk hoe de we
reld van het voetbal in elkaar steekt, hij
maakte mij sociaal en politiek bewust.
En ook dat wordt een voetballer in Brazi
lië niet in dank afgenomen."
Naar Europa
Gelukkig maakte Walter Casagrande
ook veel doelpunten. Meestal in de stijl
van Gerd Müller: steeds op merkwaardi
ge wijze precies op tijd ter plekke om
een verloren balletje over de doellijn te
drukken. Het leverde Casagrande een
plaats in het nationale elftal van Brazilië
op én een transfer naar Europa. In 1986
vertrok hij naar FC Porto, won daarmee
de Europa Cup voor Landskampioenen
om meteen daarna te vertrekken naar
het Italiaanse Ascoli, waar hij in vier sei
zoenen 38 doelpunten maakte. Daarvan
kwamen er 22 in het laatste seizoen in
de Serie B tot stand. Het was genoeg
om Torino te overtuigen de Braziliaan te
kopen.
"De stap van een provincieclub naar een
grote club was groot", zegt Casagran
de, "De metropool Turijn en het opper
vlakkige leven van de mensen daarin be
vielen mij niet. Ik was bovendien lang
geblesseerd en een paar maanden gele
den wist ik zeker dat ik weg wilde bij
"Toro". In de laatste paar maanden is de
vorm er weer, de doelpunten ook, en
daarmee is de spelvreugde terug. Of ik
blijf? Laat ik zeggen dat ik er niet meer
zo tegenop zie om voor Torino te blijven
spelen. Het belangrijkste is trouwens de
wedstrijd tegen Ajax. We weten wat we
moeten doen: winnen. Volgens mij is dat
mogelijk, ook al is Ajax misschien de be
tere ploeg. Maar die wint niet altijd en
Torino is een team dat zich ook in uit
wedstrijden kan laten zien. In Turijn lie
pen sommigen te dromen, we hebben
ons ondanks alle waarschuwingen laten
verrassen. Dat kan maar één keer ge
beuren!"
David Endt
9
