DANNY BLIND:
"32 CUPWEDSTRIJDEN?...!O TE
12
Vanavond gaat hij zijn manschappen
voor in de strijd tegen AA Gent. De aan
voerder die zijn karakter, zijn ervaring en
zijn klasse in dienst stelt van het elftal
dat vanavond weer een historisch mo
ment in het lange leven (vandaag 92
jaar) van Ajax moet gaan bijschrijven
door de halve finale van het UEFA Cup
toernooi te bereiken. Niet alleen door die
aanvoerdersband zal de motivatie net
ietsje groter zijn dan bij de andere Aja-
cieden. Hij heeft nog een persoonlijke
rekening te vereffenen. Danny, 30 jaar
en sinds de zomer van 1986 Ajacied,
heeft er inmiddels 32 Europa Cup-wed
strijden op zitten en dat zijn er volgens
hem tien te weinig. De felheid in Danny's
woorden duidt erop dat dat gemis van
die tien hem dwars zit. Waar die tien
ontbrekende wedstrijden zitten, komen
we te weten tijdens de volgende curieu
ze wandeltocht langs Blind's reeks van
32 Cup-wedstrijden die begon op 14
september 1983 toen hij opdraafde in
het duel
Sparta - Coleraine
"In het UEFA Cup-toernooi", begint Dan
ny zijn odyssee, "Eerste ronde en na
tuurlijk met Sparta, waarin onder andere
Danny Blind: "Al moeten we blijven op
passen voor AA Gent, Ajax moet van
avond voetballen met de overtuiging dat
de halve finale voor óns is.
Foto: Louis van de Vuurst
Louis van Gaal, Bas van Noortwijk, Ro
nald Lengkeek, René Eijer, Edwin Olde
Riekerink, Wout Holverda...Echt Europa
Cup-voetbal was het eigenlijk niet, daar
was Coleraine een te kleine club voor.
Thuis wonnen wij met 4-0 en uit was er
weinig aan: 1 -1Dat was anders in de
tweede ronde.
Sparta - Carl Zeiss Jena
Dat was écht Europa Cup. We speelden
heel sterk maar wonnen toch maar met
3-2. Dat was ons euvel dat seizoen, we
kregen veel doelpunten tegen. Daarte
genover stond dat we ook veel scoor
den. Toch gingen we vol vertrouwen
naar Oost-Duitsland maar in Jena wer
den we het eerste half uur volkomen
zoekgespeeld. Hoe weet ik niet, maar
we hielden stand tot na een uur Schnup-
phase voor 1 -0 zorgde. Een doelpunt
van Ron van de Berg redde ons en toen
volgde
Sparta - Spartak Moskou
Niet zo'n aantrekkelijke tegenstander, al
hadden ze wel internationals als Dassa-
ev, Tsjerenkov en Gavrilov In de ploeg.
Thuis werd het 1 -1 en in Tiblisi, waar we
speelden in plaats van Moskou, waar
het te koud was, werden wij vrij eenvou
dig gewipt: 2-0. Diezelfde uitslag, maar
dan in ons voordeel stond twee jaar later
op het scorebord bij
Sparta - HSV
We schreven historie door HSV uit te
schakelen. Prachtige wedstrijden. Thuis
wonnen wij met 2-0 en het tweede duel
in Hamburg was heroïsch. Van te voren
rekenden wij er op te zullen scoren maar
dat gebeurde niet en HSV won óók met
2-0. Verlenging en strafschoppen, een
tje van mijzelf, en de bekende hoofdrol
van onze keeper Bas van Noortwijk.
Sparta - Borussia Mönchengladbach
De tweede ronde was een ander ver
haal. Borussia had een sterke ploeg,
met Uwe Rahn, Frank Mill, Uil Borowka
en bovendien was het na HSV gewaar
schuwd. In Rotterdam bleek ondanks de
1 -1 al dat Gladbach de betere was. In
Mönchengladbach waren we kansloos:
5-1.
In 1986 ging ik naar Ajax en in het Be-
kerwinnaarstoernooi was mijn eerste
wedstrijd:
Bursaspor- Ajax
Wat ik mij vooral herinner was de einde
loze reis naar Bursa, de hitte en het on
effen veld. Goals van Bosman en Van
Basten en we wonnen met 2-0. In Am
sterdam maakten we het met 5-0 af en
begon het Europa Cup-gevoel te leven.
Het zou een in alie opzichten onvergete
lijk Europa Cupjaar worden, met Cruijff
en Bruins Slot die iedere wedstrijd weer
iets extra's bij ons losmaakten. Het ge
voel dat we met elkaar iets moois gingen
flikken. Dat was al fantastisch voelbaar
bij:
Ajax - Olympiakos Piraeus
Wat een sfeer, een sfeer die tot aan de
finale dat seizoen zou blijven. Thuis was
het een gekkenhuis, we wonnen met 4-
0. Schitterend voetbal speelden we. Uit
was het minder. 1-1 dankzij een bevlie
ging van Jan Wouters.
Malmö FF - Ajax
In de kwartfinale, werd eerst afgelast,
terwijl wij al in Zweden waren. Een week
later hadden wij het erg moeilijk. Typisch
Zweeds voetbal met fysieke kracht en
volle inzet. We verloren met 1 -0. In de
return puilde De Meer uit. Ik weet het
nog heel goed. Kleddernat veld, een
magistrale Marco van Basten en een
heerlijk publiek. En een overgeconcen
treerde Stanley Menzo, die aan het eind
dacht dat Ajax er ondanks de 3-1 uitlag.
Moesten Spelbos en ik hem gaan vertel
len dat we in de halve finale zaten.
Real Zaragoza - Ajax
was die halve finale. Weer iets aparts.
Na de warming up gingen we de kleed
kamer in. Niks aan de hand, perfect
veld. Komen we terug: een moesson en
het veld vol met plassen! Maar wat een
wedstrijd..Twee goals van Robbie Wit-
schge, één van Bosman die er later met
Fraile van Zaragoza werd uitgestuurd.
Met een 3-2 overwinning konden we er
in Amsterdam een show van maken. Al
leen, ik was er, vanwege een tweede ge
le kaart in Zaragoza, niet bij. Geen punt,
ik zat rustig op de tribune want in de fi
nale tegen Lokomotive Leipzig zou ik er
bij zijn. Niet dus. Op de dag voor de
wedstrijd raakte ik tijdens een partijtje
op het strand geblesseerd. Ik kreeg die
negentig kilo van Rijkaard op mijn been.
Het was moeilijk, maar vlak voor de
wedstrijd vertelde ik Cruijff dat ik niet
zou spelen. Een moeilijke beslissing
maar Arnold Mühren was ook niet fit, het
risico zou te groot zijn. Bij de ereronde in
Athene stonden Bosman en ik aan de
kant. Moeilijk te zeggen wat ik
voelde...gemengde gevoelens. Je hoor
de er wél en ook weer niet bij. Marco van
Basten voelde het aan en betrok ons in
het feest, klasse.
Ajax - Dundalk
was de nieuwe start. Twee mindere
wedstrijden maar wel twee -logische -
overwinningen, 4-0 en 2-0 én... mijn
eerste Europa Cup-doelpunt!Ja, een
beauty, van afstand in de bovenhoek.
Het was weer écht Europa Cup bij
