zelf beschouw het als een weg die je af moet
leggen. Ervaring opdoen, ook in slechte wed
strijden. (Denkt na) Wij hebben toch bewezen
dat we voor niemand bang moeten zijn, we
hebben stunts uitgehaald, dat geeft een kick,
sterkt het geloof in jezelf. Maar die lijn door
trekken naar de competitie mag je blijkbaar
niet. Europees en competitie, je kan het niet
vergelijken".
Waar ligt het verschil dan?
Mark: "Ik denk dat we op Europese avon
den verzorgder spelen, iets voorzichtiger.
Als de tegenstander ons wegdrukt, komt er
ruimte voor onze spitsen. Als we nu in de
competitie het spel moeten maken, zit alles
potdicht. Of je nu met drie of met vier
aanvallers speelt, maakt dan geen verschil,
er is geen ruimte. Alles staat stil, je kan als
verdediger je bal niet kwijt. De tegenstan
der sluit het af en we hebben niet echt de
ploeg om te forceren".
Ajax is nu niet een ploeg die echt voor
het doel zal komen liggen en jullie
willen ook voetballen. Jullie kiezen
allebei voor de moeilijkste oplossing.
Mark: "Als je kijkt naar de kwaliteiten die je
in huis hebt -en dat zegt de trainer ook- moet
je aanvallend voetbal spelen met deze groep.
Wij spelen graag tegen een tegenstander die
het spel maakt, die mee wil voetballen. De
sterkste legt zijn wil op, drukt de ander naar
achter en dan komen wij in ons spelletje om
dat er ruimte is. Het mooiste spel is wat Ajax
brengt, de tegenstander op eigen veld vast
pinnen met 'forechecking' en dan maar
pompen. Wij kunnen dat (nog) niet,
powerplay is niet voor ons weggelegd, daar
hebben we niet de spelers voor. Probeer je
het dan toch, vallen er gaten en verzuip je.
Loop je negentig minuten achter je man aan,
wat enorm veel kracht vraagt. Je loopt je ka
pot, maar komt steeds te laat".
K.A.A.Gent heeft drie spitsen op
papier, hoe functioneert dat?
Mark: "Viscaal, Vander Linden en
Vandenbergh hebben voorin geen vaste
positie, een beetje een vrij rol. Soms spelen
ze op één lijn, soms trekt er één meer te
rug, het wisselt. Viscaal is het gevaarlijkst in
de zestien meter, vandaar dat hij centraal
m.i. het best tot zijn recht komt. Daarnaast
hebben we nóg drie voetballende spitsen,
allemaal een beetje het zelfde type:
Balenga, Porte en Cooreman. Wat ont
breekt is een echte stormer, een rommel
aar, die met wat agressie iets kan forceren
en ruimte creëert voor de anderen. Die zou
goed in het systeem passen".
Hoe komt Ajax hier voetballen?
Mark: "Ze gaan proberen om met twee
spitsen voorzichtig te starten, maar na een
half uur vallen ze uit hun rol en spelen ze
hun eigen spelletje, aanvallend omdat ze
niet anders kunnen. Vraag me niet tegen
wie ik zal spelen, dat zien we voor de wed
strijd, wel. De trainer beslist.
Bij Ajax lopen allemaal mooie voetballers,
Mark Verkuijl in Ajax-shirt
in de voorbereiding voor dit seizoen heb
ben we ook tegen ze gespeeld en zijn er zelf
vrij fors in gegaan. Dan schrikken ze toch.
Wij draaiden toen niet en hebben onze voet
gezet. Niet altijd mooi natuurlijk, maar
soms de enige oplossing. Ach, je kan alles
op papier zetten, die speelt op die, Ajax
speelt taktisch zus en K.A.A.Gent zo, maar
de realiteit is altijd anders dan je denkt. Kijk
maar naar de vorige europese avonturen".
De Amsterdammers zijn wel favoriet?
Mark: "Zeker. Op papier hebben ze de be
tere voetballers, een mooi geheel. En dat is
ons voordeel. Tegen Lausanne was er geen
uitgesproken favoriet, en het bleek onze
moeilijkste tegenstander achteraf, ledereen
dacht dat het een te pakken tegenstander
was, terwijl elke volgende ronde zelfs de
grootste optimisten hun twijfels hadden. Die
druk om favoriet te zijn, daar moeten we aan
wennen, dat moet je op het veld kunnen
waarmaken. Ervaring opdoen om daar tegen
bestand te zijn. Of je nu jong bent of niet,
wedstrijdervaring is het enige wat telt. Bij Ajax
heb ik twee jaar echt van alles meegemaakt.
Ik heb daar de grootste progressie uit mijn
carrière gemaakt. Als verdediger sta je daar
onder grotere mentale druk omdat er heel
aanvallend wordt gespeeld. Eén fout van jou
kan je je kop kosten. Er staan er genoeg klaar
om je plaats om te nemen. Er moest elke
week gewonnen worden, zoals dat in België
bij Anderlecht het geval is".
Hoe is het om als mandekker tegen
Belgische spitsen te spelen?
Mark: "Er zijn er hele goede bij, maar echte
Belgen zijn er niet zo veel. Degrijse is de enige
en die speelt meer op het middenveld. (Lacht)
O Ja, Oliveira is ook Belg geworden, da's
waar. Vreemd, Nederland heeft goede spit
sen, ook die in België spelen: Van Vossen,
Eyckelkamp, Viscaal, Vos, Booy. België heeft
internationaal alleen Erwin Vandenbergh ge
had. Gek, eigenlijk, Nederlanders zie je in heel
Europa spelen; vaak zijn het wel aanvallers die
geëxporteerd worden, verdedigers veel min
der. Misschien maakt mij dat zo
speciaal (Schaterlach)".
Als het minder gaat, is er dan extra
mentale begeleiding?
Mark: "Alleen de trainer spreekt daar met
ons over. Maar ik vind het eigenlijk te laat
als je alleen maar met elkaar praat als het
eens wat minder gaat. Het beste is na elke
wedstrijd te bekijken wat er fout en ook
goed is gegaan. Door te praten kan je een
heleboel dingen rechtzetten. In de
voetballerij wordt er veel te weinig gespro
ken, iedereen leeft in zijn eigen wereldje.
Maar je moet met elkaar presteren. Komt
er druk op de ketel klapt iedereen dicht.
Da's overal hoor, maar m.i. niet goed".
Heb je nu ook revanchegevoelens
ten opzichte van je oude club?
Mark enthousiast: "Jaaaaa, natuurlijk! Ik
wil een fantastische partij spelen tegen
Ajax. Het beslissende doelpunt in Amster
dam, dat is een droom, dan ga ik uit de bol.
Heerlijk lijkt me dat. Ach, het wordt zo of
zo een spannende wedstrijd voor mij.
(Realistischer) We moeten gewoon goed
voetbal brengen, laten zien wat we waard
zijn. Als we dan winnen is het schitterend.
Als we maar niet heel ver onder ons niveau
blijft hangen, dan krijg je weer die opmer
kingen dat K.A.A.Gent toch niets voorstelt.
Nee, een leuke pot voetbal van twee clubs
die echt willen voetballen". P.P.
