STEFAN PETTERSSON: "IK GENIET VAN WEDSTRIJDEN ALS DEZE11 13 De zevenentwintigste minuut na rust in de wedstrijd Ajax - PSV. Het luidruchtige geluk van het publiek om de door scheidsrechter John Blankenstein toe gekende penalty stolt. De spanning over hoe het vonnis zal worden voltrokken sij pelt door. Penalty, jazeker, maar dat is nog geen doelpunt. De strafschop moet eerst nog benut worden. Het besef dat het juichen om de toegekende penalty wel eens te vroeg kan zijn neemt bezit van het volk. Het duurt lang voordat de bal op de stip ligt en de keeper zijn plaats op de lijn heeft ingenomen. Hans van Breukelen contra Stefan Pettersson, zo heet dit aparte hoofdstuk in de thriller Ajax - PSV. Twee hoofdrolspelers die zich even losmaken uit het scenario en onbetwiste hoofdrolspelers zijn. Voor twee eindeloos lange minuten. Het pu bliek houdt de adem in. De man met de handschoenen toont zich, al dan niet gespeeld, verbolgen over de zware scheidsrechterstraf. Hij staat met de punten van zijn schoenen op de penalty stip, aan de doelkant van de opeens zo belangrijke kalkvlek. Kin naar voren, zijn ogen zoeken over de schouder van de scheidsrechter naar de ogen van de man uit Zweden die zich met de uitvoe ring van de straf heeft belast. De man met de handschoenen vindt de ogen van de man uit Zweden niet. Die turen namelijk naar het kleine stukje aarde waar de scheidsrechter met gespreide benen boven staat. IJzig kalm veegt de Zweedse killer met de onderkant van zijn schoen het plekje glad. Hij weet dat hij de ogen van zijn opponent moet mijden en gaat net zo lang door met het schoonvegen van de penaltystip totdat de handschoenman naar zijn plek is ge sjokt. Concentratie van de man met de handschoenen die iets uit het midden in het doel staat. Hij laat een iets grotere ruimte ter linkerzijde, als om de man uit Zweden uit te nodigen de bal daar te schieten. Concentratie bij de man uit Zweden. De ogen gericht op de bal stapt hij zes, zeven passen naar achte ren. De grote,wijde wereld rond de voet baltempel zit vol van gewichtige zaken, de mensheid betreffende, maar voor de man met de handschoenen en de man uit Zweden bestaat er niets belangrijkers dan de penalty. Iedere toeschouwer voelt zich keeper en penaltynemer tege lijk. Kloppende aderen in de hals. Pats! Daar gaat de bal naar de uiterste hoek, aan de "langste" kant van de keeper. Een fractie van een seconde na dat de bal is gepasseerd flitst de ge- handschoende hand over diezelfde plek. Een orkaan van geluid stijgt uit het Olympisch Stadion omhoog en laat Am sterdam-zuid trillen. Penalty bunut! Van Breukelen verslagen! Ajax op 1 -0! Vijf dagen later verschijnt een glimlach op het gezicht van Stefan Pettersson wanneer hij aan de penalty tegen PSV wordt herinnerd. Het grijnsje is maar een flauw aftreksel van de brede lach die hij op de zondag daarvoor ten beste gaf. Maar dè herinnering blijft mooi. Perfecte penalty, het beslissende doelpunt in één van de wedstrijden van het jaar. "Het was een belangrijke penalty, voor Ajax, voor de winst, maar voor mijzelf was die strafschop net zo belangrijk als elke andere", praat Stefan zijn lach weer weg, "Ik had het veel moeilijker met de penalty tegen Feyenoord bij voorbeeld. Ik was wel redelijk in vorm maar toch voelde ik mij niet zo overtuigd. Ik wist van te voren niet zeker dat die bal erin zou gaan. Deze keer, tegen PSV, voelde ik mij veel meer op mijn gemak. Het cir cus rond zo'n penalty kan je verwach ten. Je weet van te voren dat je tegen stander zal proberen je uit balans te brengen, zal proberen je onzeker te ma ken. Dat hoort erbij. Je moet dan rustig blijven, je volledig concentreren. Ik was nogal lang bezig met het gladmaken van de stip want dat was echt één groot gat. Toen ik klaar was kwam Van Tiggelen nóg een keer en schopte de grond weer Ajax - PSV van 19 januari jongstleden: act van de man met de handschoenen en de man uit Zweden, geassisteerd door scheidsrechter Blankenstein. Foto: Louis van de Vuurst los...Maar hij ging ertoch in!" Vanmiddag beleven wij weer een Ajax - PSV in het Olympisch Stadion. Wat ver wacht Ajax' Zweedse aanvalsleider van deze aflevering? Pettersson: "Het wordt vast en zeker weer een leuke wedstrijd. Ik geniet ook van deze wedstrijden. Dat komt omdat je tegen een ploeg als PSV aan voetbal len toekomt. Er lopen geen jongens bij die er alleen maar op uit zijn je omver te hakken ofte blesseren. Iedere speler van PSV kan voetballen en wil dus ook voetballen, ze proberen het voetballend op te lossen en dat betekent dat je zelf ook een fijne wedstrijd kan spelen. Leuk voor mij. De kansen? Ik denk dat wij weer gaan winnen, vandaag, daar twijfel ik niet aan. Onze kracht is dat wij nu een elftal hebben waarin naast individuele klasse ook een grote bereidheid zit om voor elkaar iets op te knappen. Het is een écht elftal. In vergelijking met PSV denk ik ook dat wij individueel iets beter zijn. Die twee onderdelen samen, de klasse en de opoffering, moeten het te gen PSV weer doen." Je hebt het er over dat er nu een grote bereidheid om voor elkaar te knokken in het elftal zit. Was dat dan anders? Pettersson: "Er zijn inderdaad periodes

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1992 | | pagina 13