STEFAN PETTERSSON:
"IK GENIET VAN WEDSTRIJDEN ALS DEZE11
13
De zevenentwintigste minuut na rust in
de wedstrijd Ajax - PSV. Het luidruchtige
geluk van het publiek om de door
scheidsrechter John Blankenstein toe
gekende penalty stolt. De spanning over
hoe het vonnis zal worden voltrokken sij
pelt door. Penalty, jazeker, maar dat is
nog geen doelpunt. De strafschop moet
eerst nog benut worden. Het besef dat
het juichen om de toegekende penalty
wel eens te vroeg kan zijn neemt bezit
van het volk. Het duurt lang voordat de
bal op de stip ligt en de keeper zijn
plaats op de lijn heeft ingenomen. Hans
van Breukelen contra Stefan Pettersson,
zo heet dit aparte hoofdstuk in de thriller
Ajax - PSV. Twee hoofdrolspelers die
zich even losmaken uit het scenario en
onbetwiste hoofdrolspelers zijn. Voor
twee eindeloos lange minuten. Het pu
bliek houdt de adem in. De man met de
handschoenen toont zich, al dan niet
gespeeld, verbolgen over de zware
scheidsrechterstraf. Hij staat met de
punten van zijn schoenen op de penalty
stip, aan de doelkant van de opeens zo
belangrijke kalkvlek. Kin naar voren, zijn
ogen zoeken over de schouder van de
scheidsrechter naar de ogen van de
man uit Zweden die zich met de uitvoe
ring van de straf heeft belast. De man
met de handschoenen vindt de ogen
van de man uit Zweden niet. Die turen
namelijk naar het kleine stukje aarde
waar de scheidsrechter met gespreide
benen boven staat. IJzig kalm veegt de
Zweedse killer met de onderkant van zijn
schoen het plekje glad. Hij weet dat hij
de ogen van zijn opponent moet mijden
en gaat net zo lang door met het
schoonvegen van de penaltystip totdat
de handschoenman naar zijn plek is ge
sjokt. Concentratie van de man met de
handschoenen die iets uit het midden in
het doel staat. Hij laat een iets grotere
ruimte ter linkerzijde, als om de man uit
Zweden uit te nodigen de bal daar te
schieten. Concentratie bij de man uit
Zweden. De ogen gericht op de bal
stapt hij zes, zeven passen naar achte
ren. De grote,wijde wereld rond de voet
baltempel zit vol van gewichtige zaken,
de mensheid betreffende, maar voor de
man met de handschoenen en de man
uit Zweden bestaat er niets belangrijkers
dan de penalty. Iedere toeschouwer
voelt zich keeper en penaltynemer tege
lijk. Kloppende aderen in de hals.
Pats! Daar gaat de bal naar de uiterste
hoek, aan de "langste" kant van de
keeper. Een fractie van een seconde na
dat de bal is gepasseerd flitst de ge-
handschoende hand over diezelfde plek.
Een orkaan van geluid stijgt uit het
Olympisch Stadion omhoog en laat Am
sterdam-zuid trillen. Penalty bunut! Van
Breukelen verslagen! Ajax op 1 -0!
Vijf dagen later verschijnt een glimlach
op het gezicht van Stefan Pettersson
wanneer hij aan de penalty tegen PSV
wordt herinnerd. Het grijnsje is maar een
flauw aftreksel van de brede lach die hij
op de zondag daarvoor ten beste gaf.
Maar dè herinnering blijft mooi. Perfecte
penalty, het beslissende doelpunt in één
van de wedstrijden van het jaar.
"Het was een belangrijke penalty, voor
Ajax, voor de winst, maar voor mijzelf
was die strafschop net zo belangrijk als
elke andere", praat Stefan zijn lach weer
weg, "Ik had het veel moeilijker met de
penalty tegen Feyenoord bij voorbeeld.
Ik was wel redelijk in vorm maar toch
voelde ik mij niet zo overtuigd. Ik wist
van te voren niet zeker dat die bal erin
zou gaan. Deze keer, tegen PSV, voelde
ik mij veel meer op mijn gemak. Het cir
cus rond zo'n penalty kan je verwach
ten. Je weet van te voren dat je tegen
stander zal proberen je uit balans te
brengen, zal proberen je onzeker te ma
ken. Dat hoort erbij. Je moet dan rustig
blijven, je volledig concentreren. Ik was
nogal lang bezig met het gladmaken van
de stip want dat was echt één groot gat.
Toen ik klaar was kwam Van Tiggelen
nóg een keer en schopte de grond weer
Ajax - PSV van 19 januari jongstleden:
act van de man met de handschoenen
en de man uit Zweden, geassisteerd
door scheidsrechter Blankenstein.
Foto: Louis van de Vuurst
los...Maar hij ging ertoch in!"
Vanmiddag beleven wij weer een Ajax -
PSV in het Olympisch Stadion. Wat ver
wacht Ajax' Zweedse aanvalsleider van
deze aflevering?
Pettersson: "Het wordt vast en zeker
weer een leuke wedstrijd. Ik geniet ook
van deze wedstrijden. Dat komt omdat
je tegen een ploeg als PSV aan voetbal
len toekomt. Er lopen geen jongens bij
die er alleen maar op uit zijn je omver te
hakken ofte blesseren. Iedere speler
van PSV kan voetballen en wil dus ook
voetballen, ze proberen het voetballend
op te lossen en dat betekent dat je zelf
ook een fijne wedstrijd kan spelen. Leuk
voor mij. De kansen? Ik denk dat wij
weer gaan winnen, vandaag, daar twijfel
ik niet aan. Onze kracht is dat wij nu een
elftal hebben waarin naast individuele
klasse ook een grote bereidheid zit om
voor elkaar iets op te knappen. Het is
een écht elftal. In vergelijking met PSV
denk ik ook dat wij individueel iets beter
zijn. Die twee onderdelen samen, de
klasse en de opoffering, moeten het te
gen PSV weer doen."
Je hebt het er over dat er nu een grote
bereidheid om voor elkaar te knokken in
het elftal zit. Was dat dan anders?
Pettersson: "Er zijn inderdaad periodes
