ROB ALF
"HIER LEER IK NIET ALLEEN VAN DE TRAINER11
12
Rob Alflen.te gretig tegen het Amsterdams amateurelftal maar hongerig om zich in
Ajax 1 te bewijzen.
Foto: Cor Mooij
Het spookbeeld van de weg terug. Via
fysiotherapeut Pim van Dord naar de
looptraining van Laszlo Jambor, tot de
eerste balcontacten onder toezicht van
Bobby Haarms. Rob Alflen zag het di
rect voor zich toen hij het tijdens de
thuiswedstrijd tegen Osasuna in zijn en
kel hoorde kraken. Voorde derde keer in
een half jaar Ajax: de behandelingen, de
krachttraining, het rondjeslopen en het|
fanatieke klappen in de handen van
Haarms.
De valse start van Ajax' zoveelste
Utrechter.
Bewijzen
Rob kan er gelukkig nog om lachen
wanneer hij denkt aan al dat blessure
leed dat hem in de afgelopen zes maan
den is overkomen. "Nog even", grapt hij,
En dan kan ik het baantje van Pim van
Dord overnemen. De behandelingen zijn
onderdeel van een verkorte cursus fyio-
therapie."
Snel voegt Utrechtse Robbie er echter
aan toe dat hij vooral van de laatste twee
blessures toch goed ziek is geweest. Hij
had het gevoel klaar te zijn voor het eer
ste elftal en definitief bij de groep hoor
de. Maar nu werd dat, deels door eigen
schuld, deels door domme pech, ver
pest. Alflen: "Die blessure tegen Osasu-
na was niemands schuld. Dat had ook Q
niets met de overgang naar Ajax te ma
ken waar velen mijn andere blessures
onder meer aan wijtten.
De eerste keer dat ik geblesseerd raakte
was tijdens de Open Dag in een wed
strijd tegen een amateurselectie. Ik was
veel te gretig. Ik ging voor iedere bal,
iets wat je normaal niet doet tegen ama
teurs. Die jongen van het Amsterdams
Elftal gleed in en raakte mij vol op mijn
bovenbeen...omdat ik er ook zo nodig in
moest gaan. Bij FC Utrecht was dat niet
gebeurd. Nu wel, omdat ik het publiek
wilde bewijzen dat ik goed kan voetbal
len."
Harley Davidson
Zes weken na dat incident op de Open
Dag was Rob Alflen weer fit genoeg om
te trainen. Hij voelde zich lekker, ging
voluit en keek uit naar zijn eerste wed
strijd. Die kwam ook, maar duurde
slechts veertig minuten. "Tegen Hoofd
dorp scheurde ik een spier," de grimas
