^afflHIEDENI
AJAX - FEYENOORD: NEERLAND ENIGE KLASSIEKER
Nederland heeft op het gebied van klassie
kers weinig te bieden. Derby's, die zijn er
wel: Vorige week nog Sparta - Feyenoord,
en ook Heerenveen - Cambuur en De
Graafschap - Wageningen verdienen die
naam, en een wedstrijd als Ajax - Blauw
Wit wordt nog node gemist. Maar echte
klassiekers, daarvan is er maar één. En
hoewel de kwalificatie 'klassieker' niets te
maken heeft met de positie van de beide
ploegen op de ranglijst, is het wel meege
nomen als de wedstrijd in kwestie tevens
een topduel is. Vandaag is dat, voor het
eerst sinds enkele jaren, weer het geval, en
zal voor Ajax- Feyenoord het stadion naar
verwachting aardig vollopen.
Dat laatste is dan, eerlijk is eerlijk, vooral de
verdienste van Feyenoord, dat zich met
degelijk spel goed staande houdt in de
Eredivisie, waar Ajax misschien wat avon
tuurlijker speelt, maar soms vergeet te sco
ren en derhalve de punten
om zich heen strooit zoals de
Goedheiligman zopas met
snoepgoed deed. Maarzoals
gezegd, bij een echte klassie
ker doen de stand op de
competitieladder, vorm en
prestaties er weinig toe. Ajax
- Feyenoord is een erezaak,
waarvoor alle spelers er een
schepje bovenop doen en
niet zelden boven zichzelf uit
groeien. Een Ajacied wenst
hoe dan ook niet van Feye
noord te verliezen, en het
omgekeerde geldt evenzeer.
Ajax - Feyenoord is immers
Amsterdam tegen Rotter
dam, de handel tegen de ha
ven, het uitgaansleven tegen
de arbeid, de kunst tegen de
degelijkheid. En in de loop
van de jaren heeft Vrouwe
Fortuna het succes aardig
verdeeld over beide partijen.
echt afgetekend voordeel voor Ajax: 28
maal winst tegen 23 maal voor Feyenoord,
liefst 21 maal een onbeslist (30% van de
gespeelde wedstrijden) en een doelpun-
tenverhouding van 143-125.
Alles bij elkaar over 106 wedstrijden stapte
Ajax dus 41 maal als winnaar van het veld,
Feyenoord 38 maal.
En omdat we toch bezig zijn: alleen gere
kend over de wedstrijden in Amsterdam
komt Ajax 23 maal zegevierend naar voren,
Feyenoord 17 maal, en 13 maal werd remi
se overeengekomen. Het doelsaldo laat
een ruim voordeel zien voor Ajax: 114-71.
Protestcommissie
De strijd tussen Feyenoord en Ajax is altijd
goed geweest voor een spektakel. Was
het niet op het veld dan wel er omheen. Al
in de allereerste wedstrijd, op 9 oktober
1921 in Rotterdam, moest de protestcom
missie eraan te pas komen om een doel-
Elders in dit periodiek vindt u
een overzicht van alle uitsla-
gen; laten we eens de totaalcijfers van de
onderlinge ontmoetingen bekijken, zowel
die in Amsterdam als Rotterdam.
In de periode voor de invoering van het be
taalde voetbal was er een licht voordeel
voor Feyenoord, dat 15 maal won; Ajax 13
maal, met 6 maal een gelijkspel en een
doelsaldo dat licht in het voordeel van Ajax
uitviel: 68-62. Daarbij gaf de destijds veel
besproken 7-1 overwinning dus net de
doorslag.
In de periode van het betaalde voetbal was
er een iets duidelijker, maar nog altijd niet
Twee grootheden van achter de groene tafel die in de jaren zestig
en zeventig extra kleur gaven aan Ajax -Feyenoord. Links Feye-
noord-voorzitter Cor Kieboom en rechts Ajax-praeses Jaap van
Praag. Ook zij symboliseerden de klassieker tussen de Amsterdam
se en Rotterdamse topclubs.
punt van Hein Delsen achteraf te annuleren
en de uitslag van 2-3 naar 2-2 terug te
schroeven. Zesendertig jaar later, op 13
oktober 1957, was het Ajax dat protesteer
de omdat het meende recht te hebben op
een strafschop. Die werd na afloop door
Van Mourik ingeschoten, maar achter de
groene tafel werd het protest verworpen. In
1966 zorgde Feyenoord voor discussies
door te weigeren in het Olympisch Stadion
te spelen, aldus Ajax van een ruime recette
berovend en zichzelf van de punten: een
door gramschap gedreven Ajax stormde
naar een 5-0 zege.
In 1968 verpestte de mist een lekkere pot
tussen de twee grootmachten; na negen
entwintig minuten schimmenspel besloot
scheidsrechter Dorpmans dat het zo geen
doen was en zochten de spelers op de tast
de kleedkamer weer op. Zes weken later
frommelde Ruud Suurendonk Ajax naar
een 1 -0 overwinning en Ajax indirect naar
de landstitel.
In 1980 bleek andermaal hoe diep de sen
timenten bij het Ajax- en Feyenoord-pu-
bliek zitten ingevreten. Ajax had toen ver
sterking gekregen van uitgerekend Mr.
Feyenoord, Wim Jansen. Als dank voor
vijftien jaar trouwe dienst bij Feyenoord
gooide een Rotterdamse supporter de
routinier bij de warming-up een hard be
vroren sneeuwbal in het gelaat. Wimpie
begon nog wel aan de wedstrijd, maar gaf
al na 18 minuten duizelend de pijp aan
Maarten.
Er is, kortom, altijd wel wat te
doen geweest rond Ajax-
Feyenoord. Met de sportieve
terugval van Feyenoord in de
jaren tachtig en daarmee het
sportieve belang werd ook
het gewicht van de klassie
ker wat minder; soms werd
zelfs voor halfvolle stadions
gespeeld. Maar nu in Rotter
dam het lek overduidelijk
weer boven water is geldt de
partij weer als een onverval
ste topper. En zo mogen we
het graag zien, want laten
we eerlijk zijn: toen Feye
noord halverwege het vorig
seizoen in acute degrada
tienood verkeerde ging dat
ook menige Ajacied aan het
hart. Het is vooral tussen de
ze twee clubs nu eenmaal
een volksvermaak om aan
hangers van de verliezende
partij op de kast te jagen met
de sportieve tegenvallers,
maar zo was er geen lol
meer aan. Dit jaar liggen de verhoudingen
weer meer zoals ze horen: beide ploegen
bovenin met maar een paar punten ertus
sen; nu alleen PSV nog wegwerken en we
zijn weer terug in de jaren zestig. In ieder
geval kunnen er weddenschappen worden
afgesloten en kan er morgen in de tram, op
school, kantoor en fabriek weer naar harte
lust gestangd worden door de winnende
partij. En zo blijft voetbal toch het leukst.
Evert Vermeer
5
