Tribune 13 Een van de schaarse keren dat Sonny Silooy dit seizoen in het basiselftal van Ajax stond, in de oefenwedstrijd tegen de amateurs van Aalsmeer. Foto: Louis van de Vuurst frustratie openlijk te laten blijken. "Als ik negatief ga doen, gedraag ik mij tegen mijn eigenlijke karakter in", verklaart Sonny, "En dan kun je me net zo goed in de prullebak gooien. Door te zeuren krijg je alleen maar scheve gezichten. En dat wil ik niet. Wij hebben bij Ajax een leuke groep, er hangt een goede sfeer en dat moet zo blijven. Het enige wat mij ont breekt om mij perfect te voelen, is het voetballen." Sonny Silooy is niet van plan, ook niet in deze tijd van het jaar, de kont tegen de krib te gooien. "Ik kan wel gaan roepen dat ik weg wil, maar waar moet ik dan naar toe?", stelt de bij Ajax opgegroeide verdediger, die in de jeugd ook regelmatig een positie op het middenveld bezette. "Aan het eind van het vorige seizoen was er nog wel belangstelling voor mij. Paris Saint Germain zat op de tribune. Maar omdat ik juist op dat moment in de basis stond, wilde Ajax mij niet laten gaan. Ze zeiden dat er wel een heel sterke jongen moest komen om mij uit het basiselftal te ver dringen", weet een wat verongelijkte Si looy zich te herinneren. Vorig seizoen kwam het ook wel eens voor dat Sonny als Nummer 17 van de selectie op de tribune mocht gaan zit ten. Zo zag hij vanaf de Eretribune van De Kuip Ajax, geheel tegen de traditie in, buitengewoon simpel met 4-0 van Feye- noord winnen. "In die tijd, zo rond de cember, zag ik echt geen perspectief meer bij Ajax", bekent Silooy, "Ik was dan ook verheugd met de interesse van Heerenveen en vond het jammer dat de overgang naar Friesland om onduidelijke redenen niet doorging." "Ik heb nu nog ruim vier jaar bij Ajax te gaan", zegt Sonny met een wat mis troostige blik in de ogen, "Dan loopt mijn zevenjarige contract, dat we in 1989 zijn overeengekomen, af. Een lange verbin tenis die ik aanging om zekerheid te hebben. Ook financieel. Want het draait in deze wereld natuurlijk alleen maar om de "ping-ping". Ik moet over dat lange contract dan ook niet gaan klagen, maar juist proberen de aankomende jaren zo goed mogelijk door te komen. En vooral positief blijven, al is dat soms best moei lijk. Vooral wanneer je je realiseert wat je allemaal mist. Ik zie mijzelf bij voorbeeld nog steeds als een potentiële kandidaat voor Oranje. Maar wanneer ik niet speel, kan ik het EK in Zweden natuurlijk wel schudden." Ruud Pompert

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1991 | | pagina 15