JUDITH SPRUIT
In deze rubriek laten bekende en minder be
kende vrouwen hun licht schijnen over het
fenomeen voetbal. Vandaag is de gastschrijf-
ster Judith Spruit. Het onderstaande artikel
verscheen eerder in "Folia" (28 juni 1991) en
krijgt door de ontwikkelingen van de afgelopen
maanden rond het "lijdend voorwerp" een nos
talgisch tintje.
Judith Spruit (30) studeerde communicatiewe
tenschap en werkt sinds 1988 als verslaggeef
ster bij het universiteitsblad Folia. Onregelmatig
bezoeker van De Meer. Vindt mooie goals be
langrijker dan mooie benen.
Het witte broekje dat strak om zijn
stevige billen spant
Ajax is altijd mijn favoriete club geweest
en Jan Wouters mijn favoriete speler.
'Wouters, die kan niet voetballen',
bromden mijn vriendjes altijd als hij weer
een ijzersterke pass had gegeven. Die
primitieve zelfverzekerdheid waarmee
Wouters zijn tegenstanders omver duw
de, en de ruwe gespierdheid als hij in de
kleedkamer gefilmd werd (je rook zijn
zweetvoeten bijna door de buis heen)
bezorgden de voormalige Ajax-aanvoer-
der een opwindend aura van stoere le
lijkheid.
Johnny van 't Schip zal nooit stinken,
denk ik. Als ik deze blonde Ajax-god
over het veld zie rennen, blijven mijn
ogen kleven aan zijn gespierde kuiten,
het witte broekje dat strak om zijn stevi
ge billen spant en zijn prachtig gecoif
feerde hoofd. De primitieve Wouters laat
het hij voetbalvelden achter zich. Johnny
van 't Schip kan niet alleen ontzettend
goed voetballen, hij is ook het lekkerste
stuk van deze voetbalgeneratie. Al die
andere voetballers hebben lekker ge
spierde kuiten, maar verder naar boven
moet je niet kijken. Ik snap niet hoe ze
met hun bonkige neuzen, spleetjesge
bitten en matjes-kapsels nog zulke
mooie vriendinnen weten te strikken.
Dan Johnny. Hij zorgt dat hij zijn haar,
sinds hij zich twee jaar geleden een
nieuwe coupe aanmat, zorgvuldig op
gellengte houdt. Anders dan Bryan Roy
laat hij zich niet in ordinaire joggingpak
ken van 179 gulden per stuk hijsen.
Hij zou veel vaker op de foto moeten, en
nog veel vaker op de televisie. Een paar
jaar geleden zag ik zijn vrouw Danielle
temidden van de overige Ajax-vriendin-
nen bij de AVRO. Zij mocht, als vrouw
van de aanvoerder (maarzij was natuur
lijk de mooiste, Johnny weet wel wie hij
aan de haak slaat) de AVRO-trofee mee
nemen die Ajax als sportclub van het
jaar kreeg. Hij kreeg vanwege Danielle
de lulligste dingen naar zijn hoofd geslin
gerd. Volgens mij zijn de vrouwen en
mannen die dat roepen gewoon jaloers.
Als hij er een jaartje niks van bakt, wer
ken zijn lekkere koppie en zijn altijd jon
gensachtige uitstraling averechts.
Ik hoop dat ik hem nooit in het echt zal
ontmoeten, omdat hij toevallig een siga
renzaak bij mij om de hoek begint, zoals
Bennie Muller. Dat wordt geheid een
flop. Net zoals de keer dat ik zijn naam
genoot Johnny Rep, ookzo'n blond stuk
dat bij Ajax doorstootte, in zijn bomvolle
stamkroeg De Lepelaar in het Noordhol
landse Jisp trof. "Ben jij niet die voetbal
ler met het gouden pikkie?" vroeg ik
hem. Want Rep stond er om bekend dat
hij altijd precies op het juiste moment de
bal in het doel schoot. Rep keek korzelig
op vanaf zijn bierglas. Zijn kameraden
kregen een hitsige blik in hun verlopen
veertigers-ogen. "Ja, daar weet Rep wel
raad mee, met de vrouwtjes". Rep, ge-
vleid:"Zelf dacht ik meer aan een goud
haantje" Ik draaide me om.
Gelukkig heeft Johnny van 't Schip aan
het begin van het seizoen bijgetekend.
Voor drie jaar. Zelf was hij liever vijf jaar
bij de club gebleven waar hij al sinds zijn
elfde jaar speelt. Maar ja, zelfs een Van
't Schip takelt af. Over drie jaar zullen
zijn passes minder scherp zijn, en zijn
dribbeltjes minder heftig. Dan zal hij
geen 1,4 miljoen meer kosten, zoals nu.
Laat hij dan alsjeblieft geen sigarenzaak
bij mij in de buurt beginnen. Hij moet
maar iets in de PR worden, of in de ver
zekeringswereld, zodat hij altijd ver weg
blijft. Als het Schip-Ahoy! niet meer door
De Meer schalt, laat mij dan niet als straf
elke dag likkebaardend een pakje siga
retten kopen.
Tecmessa is in het toneelstuk "AJAX" van de klassieke Griekse toneelschrijver Sophocles, de vrouw van de Griekse held, naar wie de
voetbalclub werd genoemd.
8
