13
teren maar het verwerken daarvan is een
ander verhaal. Maar, om de woorden
van Ron Willems aan te halen, niet zielig
doen.
In de Beenhakkeriaanse seizoenen
kwam Ron met zekere regelmaat binnen
de lijnen. Het streven, een vaste plaats
in de basiself, werd echter nooit bereikt
en daar had de doorbraak van Dennis
Bergkamp, op de positie waarvoor Ron
Willems indertijd was aangetrokken, ook
alles mee te maken. Als pinch hitter
maakte Ron zich echter zeer geliefd bij
het publiek. De band tussen de voetbal
ler en de aanhang heeft zeker te maken
met de manier waarop Willems de te
leurstellingen opving (nooit zeuren,
steeds goed gemutst) én met de wijze
waarop hij, wanneer hij inviel, de mou
wen opstroopte en alles gaf.
Kampioensgoal
Een absoluut hoogtepunt in zijn versnip
perde Ajax-loopbaan tot nu toe was zijn
goal op 29 april 1990. Niet zo maar een
doelpunt, weten we. Ajax speelde in De
Meer tegen Roda JC en de landstitel lag
binnen handbereik. Ten minste, dat ver
onderstelde men voorafgaande aan de
wedstrijd. Het wrede lot speelde con
current PSV in de kaart. Ajax' tegen
stander, Roda JC, kwam diep in de
tweede helft op een 2-0 voorsprong.
Vlak voor tijd bracht Wim Jonk. Ajax
dichterbij en in de allerlaatste minuten
was het Ron Willems die met een droge
knal het stadion in een waanzinnige ex
tase bracht. Beroemd is de foto van een
wegsprintende Ron Willems die aan de
zijlijn doorzijn elftalgenoten wordt opge
vangen. Dol van blijdschap om dat doel
punt dat Ajax in praktijk het lang verbei
de landskampioenschap bracht.
De zoete herinnering aan de mooie april
zondag zal ongetwijfeld af en toe door
het hoofd van Ron Willems wandelen.
Toen was hij de held van Ajax en in de
geschiedschrijving van de club zal zijn
Ron Willems in aktie: altijd volle inzet.
naam onuitwisbaar in verband worden
gebracht met de titel van 1990.
Maar van herinneringen alleen kun je niet
leven. In dit seizoen werd het stiller dan
ooit rond Ron. Nieuwe problemen met
de fysieke gesteldheid trokken een zwa
re wissel op de veerkracht van de sym
pathieke middenvelder. Je moet wel
heel sterk in je schoenen staan om zo'n
reeks van tegenslagen te kunnen ver
werken. Ron probeert het, maar het lukt
niet altijd. Stil zit hij na de krachttraining
aan de bar van het spelershome zijn vla-
flip naar binnen te lepelen. Hij kent de si
tuatie: echt deel uitmaken van de selec
tie is er niet bij. Van de ongetwijfeld
goed bedoolde belangstelling over zijn
gezondheid wordt hij zo langzamerhand
gek. Het enige dat hij wil is een einde
aan de donkere tunnel waarin hij nu al
weer een paar maanden is verdwaald.
Ben Tornato
