VU JA DIN BOSKOV
vmoea van de
EDDY'S
Electro Shop
In 1988 was Sampdoria ook al van de partij op het Amsterdam-toernooi. De huidige Italiaanse kampioen
won het toernooi en had als smaakmakers onder andere Roberto Mancini, Gianluca Vialli en Toninho
Cerezo (op de foto van links naar rechts) in de ploeg.
Fantasie en voetbalschoonheid ligt in
het briljante spel van Roberto Mancini
besloten en Beppe Dossena zal zijn
bescheiden maar o zo belangrijke en
geraffineerde rol als schakelspeler ver
vullen. Pietro Vierchowod, die in zijn
vrije tijd sterrenwichelaar is, vormt met
de jonge libero het hart van de verde
diging en in het doel staat een van de
grote keepersbeloftes van Italië, Gian
luca Pagliuca.
Het is te hopen dat Toninho Cerezo
van de partij is. De inmiddels 36-jarige
Braziliaan speelde het afgelopen sei
zoen weer als een jonge god en
brengt alleen met zijn verschijning al
blijdschap in de harten van de toe
schouwers. Het Amsterdam-toernooi
heeft voor Toninho een speciale bete
kenis. In 1983 maakte hij in het Olym
pisch Stadion zijn Europese clubde
buut als speler van Roma. Vrijwel on
getraind liet hij het volk zien wat
voetballen is.
'Popeye' Attilio Lombardo steunt de
voorwaartsen van Sampdoria. Nieuwe
gezichten zijn er ook in de selectie van
Boskov. De Braziliaan Silas kwam van
Cesena. Ajax kent de aanvallende mid
denvelder nog van het UEFA-
Cuptoernooi toen die voetballer de
Amsterdammers namens Sporting Lis
sabon de das omdeed...
Ook nieuw is Renato Buso. Deze twin
tigjarige aanvaller debuteerde op zijn
zeventiende in het shirt van Juventus
in de Serie A, werd uitgeleend (en later
verkocht) aan Fiorentina en heeft een
gouden toekomst voor zich.
Vanaf 24 juli bereidt Sampdoria zich
voor op de competitie en het Europa
Cup-toernooi. Het Amsterdam-716
toernooi is een eerste serieuze test
hoe het er met de vorm van de Ita
liaanse smaakmakers voor staat.
Davidt Endt
In 1961 speelde er in het elftal van
Sampdoria een Joegoslaaf, pas ge
kocht van Vojvodina Novi Sad. In het
Pannini-voetbalplaatjesalbum van dat
jaar prijkt het portret van de Joego
slaaf naast dat van de Zweed Lennart
Sköglund, zijn landgenoot Todor Vese-
linovic en ene Azeglio Vicini. De
Zweedse publiekslieveling van weleer
overleed jaren geleden onder trieste
omstandigheden. De drank had zijn le
ven gesloopt en hij stierf bijna letterlijk
in de goot. Maar in Stockholm staat
o.a. antenne materialen,
scanners, en 27 M.H.Z.
apparatuur! T.D.K.
De Cleqstraat 16, 1052 ND Amsterdam
Telefoon 020 - 683 79 79
wel een standbeeld ter zijner
nagedachtenis.
Todor Vesilinovic, de middenvelder aan
wie je niet kon zien of hij nu rechts- of
linksbenig was, maakte het als trainer
en Azeglio Vicini is (nog steeds) de
bondscoach van Italië.
Maar de beroemdste man van het
Sampdoria-elftal uit 1961 is toch die
eerste Joegoslaaf. Vujadin Boskov, de
rechtsbinnen. Hij had in 1961 weinig
succes en mocht aan het eind van het
seizoen zijn koffers weer pakken.
Maar Vujadin (van 9 mei 1931zou
Genua niet vergeten en kwam vijfen
twintig jaar later terug. Als trainer.
In Nederland kennen we Vujadin Bos
kov ook. In 1974 werd hij aangesteld
als trainer van FC Den Haag na daar
voor Young Fellows uit Zwitserland,
zijn oude club Vojvodina (kampioen in
1966) en het Joegoslavische elftal te
hebben getraind. Drie jaar later trok
Feyenoord Boskov aan.
Het bleef bij een Kuip-seizoen. Boskov
vertrok naar Real Zaragoza, maakte
daar, ondanks een veertiende plaats,
indruk en werd door Real Madrid aan
getrokken. Met de Koninklijke werd
Vujadin direct landskampioen, bereikte
het jaar daarop de Europa Cupfinale
maar werd daarin verslagen. Liverpool
bleek net ietsje te sterk (1 -0) voor de
Madrileense ploeg waarin spelers als
Camacho, Santillana, Stielike en Laurie
Cunningham speelden.
Na een jaar van rust en nieuwe erva
ringen bij Sporting uit Gijon en Ascoli
keerde hij terug naar de Italiaanse Ri
viera. Hij moest van de verzameling ta
lent van Sampdoria een kampioens-
ploeg maken, zo luidde de opdracht
van voorzitter Paolo Mantovani.
Boskov ging aan het werk. Hij kneed
de met wijsheid en beleid de belofte
volle spelers tot volwassen profs, hij
bracht wat accentveranderingen aan.
Hier een paar oudere spelers (Dosse
na en Cerezo), daar een sterke mid
denvelder met internationale ervaring
(Katanec) en hier weer een energieke
aanvaller (Lombardo).
De resultaten kwamen. Een zesde
plaats in 1987, twee posities hoger in
het daaropvolgende seizoen en de Ita
liaanse beker. In 1989 een finale
plaats in het Europa Cup-toernooi der
bekerwinnaars en opnieuw een triomf
in het Italiaanse bekertoernooi, een
25
