^HITTTTTÏÏ^Ë SA MPDORÈA
GENUA
Opgericht: 7 juli 1946 (fusie An
drea Doria (1895) en Sampierda-
renese (1899)
Palmares: 1 keer kampioen van
Italië, 3 keer Italiaans bekerwin
naar, 1 keer winaar Europa Cup
Bekerwinnaar
Trainer: Vujadin Boskov
Voorzitter: Paolo Mantovani
Manager: Paolo Borea
Topspelers verleden: Adriano
Basseto, Sergio Brighenti, Azeglio
Vicini, Gaudenzio Bernasconi,
Ernst Ocwirk, Angelo Sormani,
Francesco Morini, Luis Suarez,
Tevor Francis, Liam Brady, Grea-
me Souness
Stadion: Luigi Ferraris (Marassi)
Capaciteit: 40.906
Clubkleuren: blauw met horizon
tale wit/rood-zwarte baan
De organisatie van het Internationaal
Toernooi Amsterdam had geen betere
keuze kunnen maken. Toen Sampdoria
werd gecontracteerd voor het Amster
dam 716-toernooi was het zeker dat
het Olympisch Stadion een topploeg
zou mogen begroeten maar niet dat
de club er met de Italiaanse landstitel
vandoor zou gaan.
Met de borst het fiere scudetto, het
wapenschild dat symbool is voor de
landstitel, presenteert Sampdoria zich
in Amsterdam.
Het afgelopen seizoen bereikte Samp
doria een absoluut hoogtepunt in de
nog niet zo heel lange geschiedenis.
Want het was voor het eerst dat de
Blucerchiati (vrij vertaald: de blauw-
gesjerpten) het kampioenschap ver
overden. Daarmee werd een droom
verwezenlijkt. Een droom die voorzitter
en oliemagnaat Paolo Mantovani al ja
ren koesterde en die dankzij 's-mans
inspanningen ook opleefde in de har
ten van de spelers, de supporters, de
Genuezen, ja, zeg maar gerust de be
volking van Ligurie, de streek aan de
Italiaanse Riviera.
Maar niet alleen daar werd het kam
pioenschap hartelijk verwelkomd. Er
zijn maar weinig Italianen die Samp de
titel misgunnen. Dat komt door de ver
tedering die de als eeuwig jong be
stempelde ploeg van trainer Vujadin
Boskov te weeg brengt. Om dat te
kunnen begrijpen is een klein beetje
historische informatie onontbeerlijk.
Oorspronkelijk kende het voetbal in de
havenstad Genua het rood-blauw als
overheersende kleur. Rood-blauw, de
kleuren van het klassieke tenue van
Genoa, een van de oudste clubs van
het land en in de pioniersjaren van het
hi
Italiaanse voetbal een grootmacht.
Tussen 1898 en 1905 veroverde Ge
noa zes landstitels en in de periode tot
1925 werden daar nog eens drie kam
pioenschappen aan toegevoegd. Daar
na stokten de triomfen, het zo begeer
de tiende scundetto, dat recht geeft
op het dragen van een gouden ster op
het shirt, kwam niet.
Genoa was niet de enige club in de
havenstad. In de schaduw van rood
blauw voetbalden Andrea Doria en
Sampierdarenese. In 1928 werden die
twee clubs door het fascistische regi
me gedwongen samen te gaan in
eerst Dominante en later, tot het ein
de van de Tweede Wereldoorlog
Liguria.
In 1945 werden beide clubs in ere
hersteld en onder de oorspronkelijke
namen in de hoogste afdeling toegela
ten. Drie clubs uit Genua op het hoog
ste niveau! Het zag er mooi uit maar
levensvatbaar was het niet. Dat begre
pen ook de clubs en zo kwam het op
7 juli 1946 tot een fusie tussen Sam
pierdarenese en Andrea Doria. In het
nieuwe shirt werden de kleuren van
Sampierdarenese (blauw-wit) en
Andrea Doria (rood-zwart) gevat in het
bijzondere blauwe tricot met de rood
zwart-witte band.
Er was voor de fusieclub een beschei
den bestaan in de Serie A, afgewisseld
met korte ervaringen in de Serie B,
weggelegd.
Totdat in 1978 Paolo Montovani op het
toneel verscheen. Samp speelde op
dat moment in de Serie B en Mantova
ni begon te bouwen.
Met liefde en wijsheid.
Luca Pellegrini werd van Varese ge
haald, Roberto Mancini kwam als
achttienjarig talent van Bologna naar
Sampdoria, twee jaar later gevolgd
door Gianjuca Vialli. Middenvelder
Fausto Pari en de ijzeren verdediger
Pietro Vierchowod waren Vialli vooraf
gegaan. En ook vleugelverdediger Mo
reno Mannini hoort tot de basiskrach
ten van Sampdoria die in de eerste
helft van de tachtiger jaren werden
aangetrokken.
In 1986 werd trainer Vujadin Boskov
naar de geboortestad van Christoffel
Columbus gelokt. Aan hem de taak
om van het dartele gezelschap een
strijdbaar geheel te maken.
Nationale bekertriomfen en Europese
successen (in 1989 was Sampdoria fi
nalist in het bekerwinnaarstoernooi en
een jaar later werd die bokaal veroverd
ten koste van Anderlecht) waren de
voorbodes van het ontluiken van de
mooiste bloem aan de Riviera del Fiori.
Het Sampdoria-avontuur werd door al
le voetbalfans met grote belangstelling
gevolgd. Het had iets van een schel
menroman en de jonge helden (ook de
ouderen als Dossena en Toninho Ce-
rezo horen daar bij!) werden sympa
thiek gevonden.
Het komende seizoen zal dat anders
zijn. Dan is Sampdoria weer tegen
stander, de kampioen die het vuur na
aan de schenen zal worden gelegd.
Dan is Samp de te kloppen ploeg die
het niet in zijn hoofd moet halen om
hooghartig op te treden want dan
wordt hij met de grond gelijk gemaakt.
De ongeschreven Italiaanse voetbal
wetten willen dat het uitermate moeilijk
is om een kampioenschap te prolon
geren. Wie de erelijst van de afgelo
pen tien jaar bekijkt ziet het bewijs.
Zeven verschillende clubs veroverden
het scudetto en niet één van die zeven
wist zich in twee achtereenvolgende
seizoenen tot kampioen te kronen.
Drie jaar geleden liet Sampdoria, toen
nog volop in ontwikkeling, het publiek
tijdens het Amsterdam-toernooi smul
len van weergaloos voetbal. De ploeg
van Boskov was uitermate gretig om
zich op hoog niveau te manifesteren.
Samp won het toernooi waaraan be
halve Ajax ook Flamengo en Benfica
deelnamen en achteraf bleek het een
belangrijke stap op weg naar de
volwassenheid.
Nu, drie jaar later zal Sampdoria met
de trots van een kampioen aantreden.
Adel verplicht, de Europa Cup wacht
en Vialli en zijn vrienden willen bewij
zen dat het veroveren van de landstitel
geen eindpunt is.
Als het elftal een beetje wil dan wordt
het weer genieten van Sampdoria.
De selektie van Vujadin Boskov her
bergt een keur aan talent. Kleurrijke
voetballers, die genoeg hebben mee
gemaakt om realistisch te kunnen spe
len maar daarbij allemaal liefde voor
hun tot vak geworden hobby uitstralen.
Zowel binnen als buiten het veld vormt
Sampdoria een eenheid die zijns gelij
ke niet kent.
Gianluca Vialli is de charismatische lei
der. Een geweldige voetballer die ge
louterd is en uit onmogelijke situaties
een maximum aan rendement kan
halen.
23
