F
i
WIJ VAN VAK O
Sm'!!!!!!!
r
dat hij het tenue van Heerenveen
draagt.
René van der Gijp behoeft eigenlijk
geen nadere introduktie al is het pret
tig om te konstateren dat hij niet alleen
charlaten en pias is maar ook een nut
tig steunpunt in het elftal van
Heerenveen.
Wij herinneren ons liever niet hoe Re
né enige jaren geleden in het coute-
rende PSV toesloeg en Ajax behoorlijk
de das om deed.
Knipogend verleden
Ajax-Heerenveen staat gereed voor de
aftrap. Twee ploegen met totaal ver
schillende uitgangspunten treffen el
kaar in De Meer en dat zal binnen de
lijnen te merken zijn. Heerenveen zal
zich niet louter verschansen in de ei
gen bunker maar we mogen niet ver
wachten dat de Friese ploeg brutaal
weg het spel gaat maken.
Die rol is Ajax toebedeeld en toever
trouwd.
We schrijven 21 april 1991.
Het was éénenvertig jaar geleden
dat
Het verleden knipoogt en glimlachemd
denken we terug aan lang vervolgen,
voor de meesten van ons zelfs nooit
meegemaakte tijden dat uitslagen van
6-5 nog konden. De sensationele ne
derlaag die Ajax op 7 mei 1950 in
Heerenveen leed kan nu op de juiste
plek, in het Ajax-stadion, gewroken
worden' Ben Tornato
Even viel er een stilte. "Je mist het slappe geld van Bert wel", zei Pip.
Het was zondag 7 april om kwart voor twee en we waren al aardig op weg
naar Eindhoven waar de topper PSV- Ajax gespeeld zou worden. Omdat er
op een normale wijze niet aan een kaartje te komen was, waren wij 's mor
gens naar het C.S gegaan om daar een combi-kaart te kopen. We troffen er
een complete chaos aan in plaats van de felbegeerde kaarten omdat de
kaartverkoop reeds anderhalf uur eerder was gestart dan de vriendelijke
NS-medewerkerster mij door de telefoon had verteld.
Wat nu? De hele middag naar de klote. Dat dit één van die zeldzame da
gen zou worden, die het verdienen ingelijst te worden beseften we toen
nog niet. Ons groepje, dat eerst uit vijf man had bestaan, was in de loop
van de week tot twee gereduceerd. Bert met een vage smoes, Henk met
wat gelul en Daan die niet op de gok durfde, maakten dat de krappe Kever
uit '67 meer op een luxueuze Amerikaan dan op een gemotoriseerde
rugzak leek. Eenmaal op weg kregen we de smaak goed te pakken. Zou
het lukken? vroegen we ons, lurkend aan een dikke joint, angstig af. De
trage gang van het nog immer oerdegelijke Duitse mobiel in acht nemend
bleef er niet meer dan een uur over om op de zwarte markt een kaartje te
bemachtigen alvorens wij weer, met de staart tussen de benen, richting TV-
toestel moesten afdruipen. De situatie voor het stadion zag er in eerste in
stantie vrij hopeloos uit. We konden niemand ontdekken die een toegangs
bewijs voor het dubbele of drievoudige bedrag van de hand wilde doen.
Dan opeens, daar in een hoek op de parkeerplaats twee echte zwarthande
laren, die ons twee kaartjes wilden verkopen voor f 125,00. Afdingen bleek
een nutteloze bezigheid maar we waren zo blij met de pas bemachtigde
biljetten, dat we met de handen stevig op de zakken richting kroeg trokken
om daar onze verovering te vieren. Helaas werd de dag uit het evenwicht
gebracht door anderhalf uur voetbal, maar uiteindelijk mocht dat de pret
niet drukken. Na nog een patatje-oorlog, een nasi-bal, een ijsje, een cito-
stick en twee chocomel genuttigd te hebben begaven we ons teleurgesteld
maar toch tevreden huiswaarts.
E. Vanzet
Marciano Vink in opmars tegen MVV. De verbazingwekkende doelman Aloij Agu grijpt echter in onder de belangstellende blikken van Frank de Boer en
Hans Linders.
