SLECHTS OP BEZOEK.
Jan Meng
9
Geboren op 16 maart 1946
21 jaar boekhandelaar bij de Athenaeum Boekhandel
op het Spui.
In die tijd altijd geprobeerd de intellectuelen wat liefde
voor het voetbal en in het bijzonder AJAX te brengen.
4 jaar in de redaktie van Adriaan van Dis Nu werkzaam
als radiojournalist bij de N.O.S. en bij radio Noord-
Holland.
Part-time uitgever bij uitgeverij Thomas Rap
Wekelijks columm bij Het Parool.
Mijn vader en ik waren het bijna nergens over eens, be
halve over één onderwerp: AJAX!
Op de zondagmiddagen waren we de beste vrienden,
druk pratend over de tegenstander van die middag lo
pen we over de Middenweg. Mijn vader kijkt bezorgd en
zegt tegen mij:
"Vandaag is het D.O.S. jongen, de gele kanaries. Een
zeer gevaarlijke ploeg met Frans de Munck, de zwarte
panter in het doel, Hans Kraay stopperspil, Cor Luyten in
de middenlinie enHier laar hij even een stilte vallen
en zegt nadrukkelijk: "En natuurlijk met Tonny van der
Linden als midvoorl. Ik kijk hem verbaasd aan, ik heb
hem nog nooit zo positief over een andere ploeg horen
spreken.
"Wat is er dan met die Van der Linden, pap?" vraag ik.
"Die van der Linden is LE-VENS-GEVAAR-LIJK!" zegt hij
en in zijn voorhoofd komen zware rimpels.
"Ach wat maak je je toch druk, weet je wat D.O.S. bete
kent? Dames Onderbroeken Stinken", zeg ik in een po
ging zijn zorgen weg te nemen.
"D.O.S. betekent: Door Oefeninng Sterk" zegt mijn vader
fluisterend. Het is duidelijk de angst zit er bij hem flink
in.
AJAX wint de wedstrijd moeizaam met 1 -0. Mijn vaders
bezorgdheid is nog niet over, "Heb je die Van der Linden
gezien? Hij kopt en schiet uit alle standen, uit in Utrecht
zal het nog flink moeilijk worden" zegt hij met sombere
stem. Maar er kan weer een grapje af en met een plat
Utrechts accent grapt hij: "Traappie op, traappie aaf, me
vaader is behanger en hiel daag maor plaakke!"
Een paar maanden later is het zover, AJAX moet naar
Utrecht, uit tegen D.O.S.! Hij was dan vaak te zenuwach
tig om naar de radio te luisteren, en we liepen dan zon
dagmiddags wat doelloos door de stad.
Maar zo tegen vier uur waren we "toevallig" altijd in de
Reguliersbreestraat, want daar was een sigarenwinkel
die boven zijn etalage en schoolbord had hangen met
daarop de voetbaluitslagen. De sigarenwinkelier staat
met op een laddertje met een krijtje in zijn hand. Een
grote groep mannen met regenjassen en hoeden,
kijkt in spanning naar de winkelier. Mijn vader klemt
mijn hand bijna fijn. Met sierlijke krulletters schrijft hij:
D.O.S. -AJAX 5-1!!
Mijn vader vloekt binnensmonds: "Die verdomde Van
der Linden".
Als we even later op weg naar huis in lijn vier zitten,
zeg ik: "Maar je vondt hem toch zo goed? die Van
der Linden?"
"Ik wil die naam nooit meer horen" zegt mijn vader
vastbesloten. Als later dat jaar Sporting Enschede te
gen D.O.S. een beslissingswedstrijd moet spelen om
het kampioenschap van Nederland, hoor ik dat Tonny
van der Linden in de verlenging het enige doelpunt
heef gescoord.
Die avond leest mijn vader voor uit Het Parool, dat
Van der Linden, voordat hij scoorde, de bal eerst drie
keer op zijn hoofd liet stuiteren daarna drie keer op
zijn knie en toen loeihard in de linkerbovenhoek
schoot!
Gelukkig heeft FC Utrecht geen Tonny van der Lin
den meer!
Jan Meng
