Frank de Boer heeft het Juiste karakter
In het seizoen 1987-1988 zorgde
Ajax-2 voor een daverende verrassing
door in het KNVB Bekertoernooi het
eerste elftal van FC Groningen uit te
schakelen.
Met die wedstrijd werden Ronald en
Frank de Boer gelanceerd als de op-
volgens van René en Willy van de
Kerkhof, want door de 3-1 overwin
ning en vooral de twee doelpunten van
Ronald, genoot de tweeling uit Groote
broek direct nationale bekendheid.
"Ik denk graag terug aan die wed
strijd, het was één van de mooiste die
ik tot nu toe gespeeld heb," stelt Frank
de Boer nu, drie jaar later. In die drie
jaar ontwikkelde hij zich tot de vaste
linksback van Ajax en schopte hij het
tot international, daarmee een voor
sprong nemend op broer Ronald.
voetbal ging voor
Bij de familie De Boer waren ze lang
voor die historische 3-1 overwinning
op de Groningers er al van overtuigd
dat de tweeling het zou maken in het
betaalde voetbal.
"Mijn vader heeft een behoorlijke kijk
op voetbal", legt Frank uit, "hij bege
leidde ons bij Zouaven, waar we met
voetballen begonnen. Hij had in de ga
ten dat Ronald en ik genoeg talent be
zaten om prof te worden. Alles ging
daarom opzij voor het voetbal. Ja, zelfs
als er gekozen moest worden tussen
school en voetbal ging het voetbal
soms voor...
Niet zo moeilijk, want ik zat op de LTS
en had absoluut geen plezier in leren.
Misschien was het anders geweest
wanneer ik op de HAVO had gezeten,
maar nu interesseerde school me
niets. Een carrière in het prof-voetbal
was m'n enige doel. Ik ben er ook van
overtuigd dat je zo'n instelling moet
hebben om dat te bereiken. Vooral bij
Ajax. Je moet de overtuiging hebben
dat je het kunt, dat je beter bent dan
anderen. Toen ik anderhalf jaar gele
den mijn contract verlengde, hoorde ik
dat Sonny Silooy terug zou komen. Ik
schrok daar niet van, nee. Mijn ge
dachte was juist dat die Silooy dan
maar mooi op rechts moest gaan
spelen."
carrière
"Over mijn carrière tot nu toe heb ik
weinig nagedacht. Maar nu je er zo
over begint, het is allemaal vrij gemak
kelijk gegaan. Van de B-junioren zon
der veel problemen naar de A's. En
daarna, hup in het eerste. Op m'n
twintigste heb ik er al ruim zestig wed
strijden voor Ajax op zitten. Niet gek
natuurlijk. Ik heb maar één tegenslag
gekend. Vorig seizoen begon ik in de
basis maar op een gegeven moment
koos de trainer voor Verkuijl, Larsson
en Vink. Omdat ze fysiek sterker wa
ren. Ik vond dat toen heel onterecht, ik
baalde. Met zo'n teleurstelling moet je
wel om kunnen gaan en wanneer je
dat hebt is dat beetje extra er dat no
dig is om het eerste elftal van Ajax te
halen.
In de jeugd heb ik met waanzinnig
goede talenten gespeeld, jongens
waar je nu niets meer van hoort. Een
Michel van Oostrum was een fantasti
sche spits. Scoorde uit alle standen,
omhalen, kopballen, alles. Ik dacht wel
eens dat-ie Van Basten eruit zou gaan
spelen. Maar wat is er met hem ge
beurd? Zit hij nog bij FC Zwolle, of is
hij naar de amateurs. Jongens die van
een andere club komen hebben vaak
dezelfde problemen. Hans Werdekker
speelde bij Willem II vreselijk goed
maar toen hij hier kwam vroeg je je af
wat Ajax nu toch gekocht had. Natuur
lijk konden Van Oostrum en Werdek
ker goed voetballen, maar ze misten
iets. Volgens mij het juiste karakter."
pingelen
"Bij Ajax moet je altijd presteren, ook
op de training. Dat laatste vind ik wel
eens jammer, want soms heb ik ont
zettend veel zin om alleen maar te pin
gelen, net als in de jeugd nog wel
eens gebeurde. Ik leg me er bij neer
dat het niet kan want als prof moet je
presteren. Ik realiseer me soms niet zo
goed dat ik een fantastisch beroep
heb. Pim van Dord wijst me daar wel
eens op, dat je daar pas achter komt
na het voetballen. Voor veel mensen is
voetballen in Ajax-1 een droom, dat
weet ik, maar wanneer je er zelf in
speelt besef je dat niet zo goed. Ten
minste, ik niet. Ik moet wel toegeven
dat mij af en toe een héél prettige ge
voel bekruipt wanneer ik op weg naar
de training vanuit de auto dat stadion
met die rode letters AJAX zie."
gold
"Ik ben nu op een leeftijd dat ik alleen
aan voetbal moet denken. En niet aan
geld. Dat moet je pas doen wanneer je
24, 25 jaar bent. Geld is voor mij niet
zo belangrijk. Toen ik in dienst zat
ging ik met jongens om die het alleen
met hun wedde moesten doen. Van
die achthonderd gulden konden ze
moeilijk een autootje rijden. Het werd
mij daar ook duidelijk dat ik het goed
heb, heel goed zelfs. En dat je niet de
stoere jongen hoeft uit te hangen wan
neer je toevallig meer geld verdient
dan een ander.
Bij Ajax leer je buiten het voetbal om
ook genoeg. Je ontmoet ontzettend
veel mensen, zakenlui, artiesten, be
kende Nederlanders, van alles. Door
met die mensen te praten leer je best
wel wat, al is het moeilijk aan te geven
wat precies. Noem het ervaring. Sinds
ik bij het eerste speel ben ik ook een
stuk netter gaan praten. Het begint
tenminste een beetje naar beschaafd
Nederlands te neigen, het Westfriese
is er met z'n 'je dénk' en 'vanzelluf he
lemaal vanaf."
lezen, nee hoor
"Voorheen deed ik na de training niets,
helemaal niets. Ik lag alleen maar voor
de televisie en op een gegeven ogen
blik kende ik al die animatiefilmpjes
van MTV uit mijn hoofd. Ik ben gaan
inzien dat dat anders moest en daar
om doe ik er maar wat sporten bij. Ik
ga een paar keer in de week golfen in
Westwoud en dat gaat aardig goed.
Het is gewoon prachtig om die bal een
eind weg te krijgen. Bij ons thuis doen
we altijd ontzettend veel spelletjes. Ro
nald en ik kunnen daar uren zoet mee
zijn. Net als vroeger doen we nog
steeds heel veel samen. Het lijkt er de
laatste tijd trouwens op dat we wat in
dividueler benaderd worden. Niet al
leen maar als 'die tweeling', dat nieuw
tje is er vanaf.
Ik vond het nooit vervelend, maar ik
word er wel gek van wanneer onder
foto's in de krant de verkeerde naam
staat. Ja, dat is ook in het Officieel
Programma van Ajax gebeurd. Kan
toch niet! Het is zelfs een keer ge
beurd dat de naam van Ronald werd
genoemd bij een foto van een wed
strijd waaraan hij niet eens had mee
gedaan! Waar is zo'n journalist dan in
hemelsnaam mee bezig?"
Ruud Pompert
30
