In Europa geldt Spanje al jaren als een
belangrijk voetballand. Er gaat haast
geen voetbaljaargang voorbij of er
staan wel Spaanse clubs in de diverse
Europa Cup finales. Toevalligerwijs
wordt deze stelling juist dit jaar door
kruist, al in de kwartfinales werd Span-
je's laatste vertegenwoordiger Vallado-
lid uitgeschakeld. Monaco was de ul
tieme verantwoordelijke voor Spanje's
Europese rampseizoen. Real Madrid,
normaal gesproken altijd goed voor
een halve finale, werd nu in de tweede
ronde al door Milan op een zijspoor
gezet. Het Barcelona van Johan Cruijff
en Ronald Koeman werd vrij eenvou
dig door Anderlecht uit het toch al niet
zo riante zadel gestoten. Vorig seizoen
stonden Cruijff en zijn Catalanen nog
in de Europa Cup II finale tegen
Sampdoria. De uiteindelijke winst op
de Italianen bezorgde Barca toen de
enige hoofdprijs in dat seizoen. Al met
al gesteld worden dat Spanje, Euro
pees gezien, betere tijden gekend
heeft.
Met het nationale team loopt het alle
maal iets soepeler, al werd eind maart
nog wel in eigen huis met 2-3 verloren
van Oostenrijk. Het betrof hier echter
een vriendschappelijke wedstrijd die
voor bondscoach Luis Suarez min of
meer in het teken stond van enige ex
perimenten. De kwalificatie voor Italia
90 verliep'vrij geruisloos voor het team
van Suarez. Met een synthese van
Real-kampioenen en Barcelona-
vedetten heeft hij een prima eenheid
die tot grote daden in staat geacht
mag worden. Ondanks de grote
rivaliteit tussen beide clubs in de
Spaanse competitie, ingegeven door
de politieke 'opdeling' van het land,
voelen de spelers van beide clubs zich
Spanjaarden in wedstrijden met 'La
Furia', het nationale team.
Michel
Luis Suarez is de Spaanse bonds
coach sinds het Europees kampioen
schap in 1988. Hij is de opvolger van
Miquel Munoz die in de ogen van zijn
landgenoten als bondscoach behoor
lijk gepresteerd had. Slechts het Euro
pees Kampioenschap in West-
Duitsland werd een teleurstelling. Men
had gehoopt om net als vier jaar tevo
ren in Frankrijk, een aardig woordje
mee te spreken op het hoogste plan.
In 1984 verloren de Spanjaarden de fi
nale van gastland Frankrijk dat aan de
hand van Michel Platini een onver
slaanbare indruk maakte. In Duitsland
echter moest men Duitsland en Italië
voorrang verlenen op weg naar de hal
ve finales. De ploeg leek ingedut en
werd wederom wakker geschut door
Suarez toen de kwalificatie-reeks voor
het WK in aantocht was. Tussen beide
Europese Kampioenschappen door,
was Spanje nadrukkelijk aanwezig op
het wereldkampioenschap in Mexico.
Berggreen. Olsen schoot raak. Tien
minuten later was dezelfde Jesper Ol
sen verantwoordelijk voor het begin
van het einde van de Deense ploeg.
Hij speelde verkeerd terug op zijn
keeper Hogh waardoor Emilio Butra-
gueno de kans kreeg de bal op te pik
ken en voor 1-1 te zorgen. Vanaf dat
moment ging het snel en hard voor de
arme Denen. De lieverdjes van het
Mexicaanse publiek werden in de
tweede helft hoogst persoonlijk door
Butragueno op vliegtickets huiswaarts
getracteerd. 'El Buitre' scoorde nog
drie keer en liet éénmaal het plezier
aan Goikoetchea waardoor na negen
tig minuten een 5-1 eindstand op het
scorebord prijkt. Met deze sensatione
le overwinning werd Spanje een land
om rekening mee te gaan houden.
Dacht men. Een ronde later werden de
Spanjaarden zelf op weg naar het
vliegveld gezet. België was de spel
breker. De Belgische commentator Rik
de Saedeleer verslikte zich in die wed
strijd herhaaldelijk van verbazing en
genoegen over het kunstje dat de Bel
gen Spanje flikten. Na negentig minu
ten was de stand in evenwicht (1 -1
De verlengingen brachten geen ver
dere goals zodat het Russisch roulette
vanaf elf meter de beslissing moest
brengen. De vijf Belgische strafschop
nemers schoten allen raak en Eloy
maakte Pfaff bijkans onsterfelijk door
de bal mooi in de duik van Pfaff te
schieten. België verbaasde de wereld
en Spanje droop af. Wellicht was er
vooraf toch van enige onderschatting
sprake na de eclatante zege op
Denemarken.
Fiesta
Na Mexico borduurde Munoz nog tot
en met het EK in Duitsland voort op
de oudere garde die ook in Mexico de
as van zijn team vormde. Toen Luis
Suarez medio 1988 het roer overnam,
wilde hij met een schone lei beginnen
en nam derhalve afstand van de routi
niers. Gallego, Goicoetchea, Camacho,
Victor, Caldere en Gordillo werden be-
Luis Suarez
Brazilië ging in de eerste groepswed
strijd bijna ten onder, ware het niet dat
scheidsrechter Bambridge uit Australië
een glaszuiver doelpunt van Michel
over het hoofd zag. De bal stuiterde
via de lat ruim achter de doellijn en
sprong terug het veld in. Spanje juich
te maar de 'scheids' wilde van niets
weten. Brazilië ging later alsnog met
een 1 -0 overwinning van het veld na
een soortgelijke bal die echter door
Socrates met het hoofd wel in een dui
delijk doelpunt werd omgezet. De
computer zou later bewijzen dat de
kogel van Michel wel degelijk via de
lat achter de lijn terecht kwam.
Via overwinningen op Noord-lerland
(2-1en Algerije (3-0) geraakten de
Spanjaarden toch in de achtste finales.
Het populaire Denemarken, door velen
tot favoriet voor de eindzege bestem
peld, was de tegenstander.
Na ruim een half uur spelen mocht
Jesper Olsen vanaf de stip aanleggen
voor een strafschop naar aanleiding
van een overtreding van Gallego op
23
