risparmio
URUGUAY zoekt waardering
„.^CASSA
ROMA
In 1986 kreeg Uruguay door iedere
voetballiefhebber het predikaat 'schop-
ploeg' opgeprikt. Helemaal terecht was
dat niet. Goed, de gele en rode kaar
ten die vele Uruguayanen te deel vie
len, spreken in het nadeel van de
Zuidamerikanen, men liet toch ook
prachtige staaltjes voetbal zien.
Zoals het zo vaak gaat, regeerde het
kwaad het goede en het mooie voor
Uruguay in Mexico. Doordat de media
de nadruk legde op de vele overtredin
gen, was er geen oog meer voor de
wel aanwezige kwaliteiten van het
team. De toenmalige coach, Omar
Borras, ging vooral in de fout door niet
te hameren op discipline binnen zijn
selectie. Niet alleen op het veld kon
den de Uruguayanen huishouden, ook
's nachts in het hotel ging men luid
ruchtig tekeer. De spelers kenden te
veel vrijheid, vormden op het veld
geen eenheid maar wilden deson
danks graag goed presteren voor hun
vaderland. Een onmogelijke opgave
onder die omstandigheden.
Om er toch wat van te maken besloot
het van los zand aan elkaar hangende
Uruguay, om een meedogenloze, mes
scherpe tactiek toe te passen en te
gokken op een goede actie of een
goal van Cabrera, Alzamendi of Fran-
cescoli. Een speelstijl een Zuidameri
kaans kampioen onwaardig. Dat be
seften de spelers ook wel maar opge
zweept door Borras, door de eigen
pers en vooral ook door de internatio
nale pers, werd het van kwaad tot er
ger. De vernietigende verhalen van de
media over de 'moordenaars uit Uru
guay', 'de messen van Montevideo',
'de gangsters', 'de schoppers', wak
kerden de Uruguayaanse agressie al
leen maar aan. Tegen de latere kam
pioen Argentinië kwam het WK-
toernooi voor Uruguay tot een
roemloos einde. Eigenlijk wilde liever
niemand er nog over praten...
Voor Italia '90 hebben de Uruguaya
nen zich weer geplaatst.
Onder de nieuwe trainer/coach Oscar
Washington Tabarez werd Uruguay
eerste in de groep met Bolivia en Peru.
De Peruanen werden zowel uit als
thuis met 2-0 verslagen. Bolivia won in
eigen huis met 2-1 van Uruguay maar
in de beslissende wedstrijd in Montevi
deo moesten zij de WK-droom met
2-0 prijsgeven. Dankzij een beter doel
saldo mocht Uruguay zich op gaan
maken voor de reis naar Italië. Typisch
genoeg en in zeer ruime tegenstelling
tot Europa, werd de kwalificatiereeks
in een zeer kort tijdsbestek afgewerkt.
Binnen ruim een maand wisten de
Zuidamerikaanse landen waar ze aan
toe waren. De wedstrijden in de ver
schillende poules werden gespeeld in
de periode tussen eind juli en eind
september 1989.
Groep 2, die van Uruguay, begon op
20 augustus 1989 en had haar beslis
sende wedstrijd op 24 september.
Kort tevoren hadden de nationale
teams al het toernooi om de Copa
America verspeeld. In de maand juli
streden tien landen om de titel 'Kam
pioen van Zuid-Amerika'. Uruguay,
Argentinië, Brazilië en Paraguay plaat
sten zich voor de halve finales. Uru
guay won met 3-0 van Paraguay (met
goals van Francescoli, Alzamendi en
Paz) en met 2-0 van Argentinië (twee
maal Ruben Sosa).
De finale in Rio ging tegen gastland
Brazilië met 1 -0 verloren door een
goal van... Romario.
Selectie Uruguay 1986
Ruben Sosa
Aldus werd Uruguay niet voor de
tweede achtereenvolgende maal Zuid
amerikaans kampioen. In 1987 werd
men dat nog wel. Eigenlijk had Neder
land als Europees Kampioen in de
loop van het jaar 1988 of 1989 tegen
Uruguay aan moeten treden.
Om diverse redenen en na een boel
gehannes met locaties en data liet Ne
derland de wedstrijd voor wat hij was.
Jammer.
Wellicht heeft in de hoofden de KNVB-
bestuurderen ook wel de slechte naam
van Uruguay, die het opdeed in Mexi
co, meegespeeld. Wilde men de dure
Nederlandse benen daar niet aan wa
gen. Het zou kunnen.
Zeker lijkt dat Uruguay in Italië heel
anders voor de dag zal komen, leder
een heeft geleerd van de gebeurtenis
sen op het WK van 1986 en een her
haling zit wat de Uruguayanen betreft
niet in de pen. Men wil de wereld laten
zien dat men ook goed kan voetballen.
De erelijst van de Zuidamerikaanse
vice-kampioen spreekt wat dat betreft
voor zich: tweemaal Olympisch Kam-
24
