Nijmegen Eendracht Combinatie
12
Op 15 januari van het jaaar 1900 werd
in Nijmegen de vereniging Eendracht
opgericht. Omdat in dit geval het ge
zegde 'Eendracht maakt macht' niet op
ging fuseerde Eendracht met de in
1908 ontstane club Nijmegen. Die sa
mensmelting greep plaats in 1910 en
aldus was de Nijmegen Eendracht
Combinatie (NEC) ontstaan; die naam
wordt 79 jaar na dato nog steeds
gebruikt. In de jaren voor de Eerste
Wereldoorlog speelde NEC nog wel de
tweede viool in Nijmegen want dé club
in de stad van Keizer Karei was in die
tijd Quick. Meest aansprekende man
van Quick was rechtsbuiten Nol van
Berckel. Van 1910 tot 1912 speelde
deze meester in de rechten zes maal
in het Nederlands Elftal. Toen bestond
Oranje nog voornamelijk uit gestudeer
de heren zoals bijvoorbeeld Ir. Harry
Dénis, Dr. Lou Often en Dr. Gejus van
der Meulen.
Wim Lakenberg
Terug naar NEC. De eerste successen
lieten geruime tijd na de oprichting op
zich wachten. Pas in 1939 werd het
kampioenschap van het Oosten in de
wacht gesleept. De grote man was in
die tijd Wim Lakenberg, de rechtsbin
nen. Lakenberg was toen hét talent
van NEC; toen in de zomer van 1939
het kampioenschap werd behaald, was
hij niet ouder dan 18 jaar. Aan de zijde
van Faas Wilkes speelde hij op 7 april
1947 zijn eerste en enige interland.
Lakenberg was een van de eerste Ne
derlandse voetballers die in Italië ging
voetballen. Faas Wilkes ging hem in
1949 voor. Net als André Roosenburg,
die uit Sneek kwam, maakte de Nijme-
genaar in het begin van de jaren vijftig
de overstap van de Nederlandse eerste
klasse naar de Italiaanse Serie A.
Pro Patria heette zijn club. Roosenberg
was tweede keus van de Italianen van
Fiorentina en raakte in Italië verzeild
omdat Abe Lenstra verstek liet gaan.
Abe wilde van de burgemeester van
Heerenveen de garantie dat hij na zijn
Italiaans avontuur zijn baantje als ge
meenteambtenaar weer kon opvatten.
Die garantie wilde de burgemeester
niet geven. Wie zei daar dat burge
meesters pas de afgelopen jaren de
voetballers dwars zitten...
Glorietijd en in de marge
Lakenberg was ook van de partij in de
glorietijd van NEC vlak na de Tweede
Wereldoorlog. In het eerste na
oorlogse seizoen werd opnieuw het
kampioenschap van het Oosten be
haald; dat kunststukje beleefde zijn
herhaling in het seizoen dat daarop
volgde. Naast Lakenberg waren de
blikvangers van het team de regionale
grootheden Theo Jansen, Wim Reijnen,
Roel van Spierenburg en Henk
Hendriks.
NEC mag dan drie keer de beste club
uit het Oosten zijn geweest, een natio
naal kampioenschap leverde dat niet
op. Twee keer ging de titel naar Ajax
en een keer naar Haarlem.
In het betaalde voetbal, dat in 1954
van start ging, slaagde NEC er niet in
om tot de toonaangevende verenigin
gen te behoren. Sterker nog: van 1956
tot 1964 doolde de club rond in de
kantlijn van ons voetbal, namelijk in de
Tweede Divisie. Pas in 1964 kwam er
enig schot in de zaak: dat jaar promo
veerde de club naar de Eerste Divisie.
Drie jaar later drong men al door tot
Neerlands hoogste klasse. Zeven sei
zoenen was NEC, de periode 1967-
1974, een gewaardeerd lid van de Ere
divisie. Als we nu wat namen uit die
tijd de revue laten passeren, roepen
die stuk voor stuk herinneringen op:
Frans Thijssen, Theo de Jong, Chris
Dekker, Wim Meyers, Nico de Bree,
Cas Janssens en Jan Peters. Deze
laatste was al op jeugdige leeftijd de
leider van NEC en bleek al snel niet te
houden voor de Nijmegenaren. Hij ver
trok naar AZ '67, destijds een topclub.
Het seizoen 1971/72 was het beste
van NEC in de historie van de club. In
dat jaar werd de zevende plaats in de
Eredivisie behaald. In het jaar erop is
er persoonlijk succes voor Cas
Janssens. Samen met MW'er Willy
Brokamp wordt de Nijmeegse spits
topscorer in de Eredivisie met achttien
doelpunten.
Twee bekerfinales
In de strijd om de KNVB-beker was
NEC nooit bijzonder succesvol. In de
lange historie van de club werd slechts
twee keer de finale bereikt. De eerste
keer, dat was in 1973, was NAC met
2-0 te sterk. De tweede keer, exact
tien jaar later, werd het in twee wed-
Nadat NEC in haar eerste Eredivisieseizoen door Ajax in De Meer ongenadig werd afgedroogd (9-1) deed het een jaar later betere zaken, al was er geen punt-
winst voor de Nijmegenaren weggelegd. Ajax had het lastig en won slechts met 2-1Het tweede Ajax-doelpunt was een heel fraai exemplaar. Uit een voorzet van
Piet Keizer kopte Sjaak Swart de bal in zweeflucht in het NEC-doel. De toekijkende NEC-er is verdediger Donners.
