HOE IS 'T MET WIM JONK?
"Stap voor stap gaat het beter"
Laszlo en Bob
12
Kregen de blessures van Ron Wil-
lems, Sonny Silooy en Stefan Pet-
tersson de afgelopen maanden een
grote belangstelling, die van een an
dere Ajacied werd maar mond
jesmaat besproken. Toch mag ook
de uitschakeling van WIM JONK,
want over dat "slachtoffer" hebben
we het, tot de fikse aderlatingen bin
nen de Ajax-selektie worden gere
kend.
Vorig seizoen, met name in de twee
de helft daarvan, liet Wim Jonk in
volle hevigheid zien uit welk hout hij
gesneden is. En dat is góed hout.
Als veelscorende spits, iets opere
rend achter de voorste aanvaller,
maakte hij menig doelpunt. Zoals bij
voorbeeld zija fantastische treffer in
de thuiswedstrijd tegen Feyenoord,
een goal die velen nog zal bijstaan.
Pijnscheuten
Vanaf de aanvang van het seizoen
1989-1990 moest coach Beenhakker
de talenten van Jonk ontberen.
Het hoe en waarom is voor sommi
gen nog steeds niet duidelijk.
Vandaar dat Wim Jonk zelf het voor
afgaande verklaart.
"Vorig seizoen al had ik regelmatig
last van mijn knie. Pijnlijke scheuten
trokken door mijn gewricht. Soms
met een zekere regelmaat, dan weer
zaten er grote tussenpozen in.
Aan het eind van het seizoen werd
de knie nader onderzocht. Kijkopera
ties wezen eerst niets uit, maar nadat
ik de voorbereiding op het nieuwe
seizoen had meegemaakt werd dui
delijk dat er toch iets mis zat.
Na een derde kijkoperatie bleek dat
mijn knieschijf te ver naar buiten
stond. Wat daarvan precies de oor
zaak was is niet echt duidelijk. Het
kan ook een aangeboren afwijking
zijn geweest. In elk geval, die knie
schijf irriteerde het kapsel van het
gewricht waar voor het overige hele
maal niets aan mankeert. Dat kapsel
is nu losgemaakt zodat de knieschijf
zonder problemen kan funktioneren.
Al met al ben ik toch vanaf juli tot nu
uit de roulatie geweest."
Natuurlijk een hard gelag voor de net
23-jarige Volendammer. Hij had zich
veel voorgesteld van dit seizoen en
dat mocht natuurlijk ook na zijn goe
de wedstrijden van het vorig jaar.
Dat vorige jaar stapte Wim Jonk aan
vankelijk wat onwennig door het
Ajax-prof leven.
"Het verschil met Volendam was erg
groot", verklaart Jonk. "Niet alleen
wat betreft de verhoogde trainingsar-
beid maar ook op het gebied van
professionaliteit, beleving.
Bij Volendam trainde je een keertje
per dag en dan was het wegwezen.
Bij Ajax ben je de hele dag met voet
bal bezig. Op elk denkbaar gebied is
het bij Ajax beter verzorgd maar het
eist ook veel meer van je.
In het begin heb ik er baat bij gehad
dat Arnold Mühren er was.
Met hem kon ik over sommige zaken
rustig praten en hij had goede advie
zen. Ja, ik ben inderdaad verschrik
kelijk ambitieus. Ik wil er alles uitha
len wat er in zit en daarom was die
Gelukkig gaat het de goede kant op.
Ik ben hard aan het trainen en ik
merk iedere week dat ik vooruit ga.
Toch ga ik mezelf niet gek maken.
Geen planning of zo. Ik train gewoon
en ik zie wel wanneer ik helemaal fit
ben."
Dat trainen doet Wim onder leiding
van Laszlo Jambor, de Hongaarse
fysioloog van Ajax, en Bob Haarms.
"Het is aanpakken", verzekert Jonk
ons, "maar het is het allemaal
waard. Laszlo is een echte vakman
die je niet alleen goed begeleidt bij
steun van Arnold dan misschien niet
bepalend maar wel een steuntje in
de rug."
Bij Ajax voelt Wim Jonk zich nu als
een vis in het water al doet het bles
sureleed en de daarmee gepaard
gaande mindere belangstelling hem
geen goed.
"In het begin vond ik het echt vrese
lijk", zegt Wim. "Ik had me zoveel
van dit jaar voorgesteld en opeens
sta je dan overal buiten.
Het doet dan zelfs pijn om naar de
wedstrijden te gaan kijken.
De wetenschap dat je machteloos
bent, dat je wel móet toekijken,
knaagt aan je.
de oefeningen, maar die je ook ver
trouwen geeft.
De kwaliteiten van Bob zijn bekend
en het is ook prettig dat Laszlo en
Bob Haarms hun trainingsschema's
op elkaar afstemmen. Stap voor stap
gaat het beter en wanneer ik er op
een gegeven ogenblik weer sta, is
dat ook dankzij hen."
Maandenlang heeft Wim Jonk zijn
eigen trainingsschema gevolgd, was
hij gedwongen toe te kijken hoe zijn
elftalgenoten trainden en speelden.
Wanneer de voortekenen niet bedrie
gen is het einde van die lange weg
naar herstel nu in zicht en kan Leo
Beenhakker weer een beroep doen
op de schietgrage Volendammer.
