ipanje en JoegosËavië zijn er
1 k n
mm m
Vol verwachting (en een beetje vrees)
kijkt heel Nederland uit naar de vijf
tiende november, de dag dat Oranje
zich definitief moet plaatsen voor het
wereldkampioenschap 1990 in Italië.
De laatste hindernis die genomen
moet worden is, u weet het ongetwij
feld, Finland. Op papier zijn de Finnen
de minste in groep 4 en niemand twij
felt er aan dat het in Rotterdam een
groot feest wordt.
Verscheidene landen in Europa heb
ben dat feest al gevierd. Bijvoorbeeld
Engeland, dat zich zonder één enkel
tegendoelpunt naar Italië voetbalde
door de laatste korrfrontatie tegen Po
len 0-0 gelijk te spelen.
Op dezelfde dag dat Engeland zich
kwalificeerde deed ook Spanje dat. In
en tegen Hongarije werd er met 2—2
gelijk gespeeld. Nadat de Spaanse Fu
rie met 2-0 had voorgestaan, door
doelpunten van Salinas en Michel,
maakte Spanje het zichzelf in de twee
de helft moeilijk. Het spelpijl zakte en
Hongarije kon daarvan profiteren en
langszij komen. Niettemin mocht na af
loop de champagne knallen in de
Spaanse kleedkamer: voor de vierde
opeenvolgende keer was de eindstrijd
van het WK bereikt.
La Quinta del Buitre
De kans is groot dat bondscoach Luis
Suarez een vijftal spelers mee naar Ita
lië neemt dat in Spanje bekend staat
onder de naam 'Quinta del Buitre'. Vrij
vertaald betekent dat de 'Bende van
de Gier'. Met die Gier wordt natuurlijk
de fantastische aanvaller van Real Ma
drid, Emilio Butragueno bedoeld.
Butragueno
Samen met zijn leeftijdgenoten Michel,
Martin Vazquez, Manuel Sanchis en
Miguel Pardeza speelde hij in de jeug-
delftallen van Madrid vanwaar het vijf
tal vrijwel gelijktijdig doorbrak naar het
eerste elftal.
Sanchis
Martin Vazquez
Michel I
Van die vijf spelen er vier, Michel, Bu
tragueno, Martin Vazquez en Sanchis,
nu in het eerste elftal van Real en in
de Spaanse nationale ploeg. De vijfde
van het stel, Pardeza, voetbalt al een
paar jaar niet meer bij Madrid maar bij
Real Zaragoza. Daar blinkt de rechts-
benige aanvaller regelmatig uit en
sinds kort hoort hij ook tot de Spaanse
nationale selektie. Daarmee is de
'Quinta del Buitre' weer herenigd.
Op 11 oktober versloeg Joegoslavië
naar verwaching Noorwegen (1 -0) en
daarmee grepen de Joego's hun ticket
voor Italië. In 1982 was Joegoslavië
ook van de partij (WK in Spanje) maar
vier jaar later ontbraken zij op het be
langrijkste toernooi.
De kwalificatie werd bereikt onder lei
ding van trainer Ivica Osim. De 48-
jarige bondscoach hoorde in 'zijn' tijd
tot de betere voetballers van zijn land.
Tomislav Ivkovic, keeper van
Sporting Lissabon.
Srecko Katanec, de middenvelder
van Sampdoria en Joegoslavië.
Voor Zeljeznicar uit Serajevo speelde
Osim niet minder dan 450 wedstrijden
in de eerste divisie en aan het eind van
zijn karriëre voetbalde de spelbepaler
ook nog in Frankrijk (waar hij vanwege
zijn verfijndf traptechniek de bijnaam
'Monsieur Millemetre' kreeg) én bij
PEC Zwolle, dat in die jaren in de nog
bestaande Tweede divisie speelde!
De gemiddelde leeftijd van Osims
keurkorps is vrij hoog. De oudste man
is middenvelder Safet Susic (34 jaar),
terwijl de jongste voetballer in de huidi
ge selektie Dejan Savicevic is met 23
jaar. Opmerkelijk is ook dat de meeste
spelers uitkomen voor een buitenland
se club.
22
