DE Bi
1987
'Ji
ALS KWALITEIT DE KANS KRIJGT.
4
Het seizoen 1986-1987 was voor
Ajax het jaar van de Europese herrij
zenis. Voor het eerst sinds veertien
jaar stond de trotse Amsterdamse
club weer in de Europacup-finale, al
was het dan "maar" die bij de
Bekerwinnaars, en besloot die boven
dien winnend. Met Johan Cruijff als
voor de hand liggend uithangbord
stond Ajax weer in alle buitenlandse
bladen en kom men in Onze, in
World Soccer en in Guerin Sportivo
weer alles over het elftal uit De Meer
lezen.
Gram
Binnenslands was er de pijnlijke
conclusie dat Ajax in de competitie
weliswaar aantrekkelijk liep te voet
ballen, maar aan het eind van de rit
telkens overvleugeld werd door PSV.
De greep naar de macht van de
Eindhovense club werd met lede
ogen aangezien door de Ajax-
aanhang, die niet naliet er fijntjes op
te wijzen dat er maar liefst vijf ex-
Ajacieden in het Eindhovense elftal
rondliepen en dat het met de kapi
taalkrachtige steun van een niet met
name te noemen gloeilampenfabriek
prettig handelen was op de transfer
markt.
Dat alles nam niet weg dat Ajax in
eigen land voorlopig even genoegen
moest nemen met een plaats op het
tweede plan, en zijn gram moest zien
te halen via het Bekertoernooi.
Dat lukte wonderwel, want na de suc
cesvolle greep naar de bokaal in
1986 ging de ongeslagen reeks voor
Ajax in het nieuwe seizoen vrolijk
verder.
Naar Zuilen
De eerste twee ronden kwam het
weerwerk van amateurploegen. En
Marco van Basten bewees in de Bekerfinale tegen FC Den Haag andermaal zijn grote waarde. Van
Basten, die we hier in aktie zien tegen het Roemeens elftal, tilde Ajax in de verlenging van 2-2 naar 4-2
en had daarmee een groot aandeel in de triomf.
hoewel menige semi-profclub door
misplaatste arrogantie tegen dergelij
ke ploegen onderuitgesmakt pleegt
te worden, maakte Ajax geen fouten.
De eerste ronde leidde naar Zuilen,
het inmiddels door Utrecht opgeslok
te plaatsje dat de thuisgrond van
Elinkwijk herbergt. Een club die een
niet overdreven met successen bela
den, maar wel smaakvol betaald ver
leden kende. Waarin het vooral naam
maakte door als eerste Nederlandse
club een Surinaamse speler aan te
trekken: Humphrey Mijnals, al snel
gevolgd door zijn broer Frank en la
ter de van Blauw-Wit overgekomen
Erwin Sparendam. De club ook waar
Piet Kraak zijn laatste dagen als
semi-prof had gesleten, en Reinier
Kreijermaat zijn eerste. En een club
tenslotte die ook in zijn betaalde car
rière slechts zelden van Ajax had
kunnen winnen en dat op 11 oktober
1986 ook niet zou gaan doen.
Al voor de rust was bereikt was het
duidelijk dat er voor Elinkwijk geen
onsterfelijke roem te verdienen was.
Via Van Basten, Bosman, nogmaals
Van Basten en de Schotse aankoop
Alastair Dick had Ajax een 0-4 voor
sprong genomen en kon het zich ver
oorloven Norbart nog tegen te laten
scoren.
De volgende dag, zondag, was live
via de radio de reactie te vernemen
van de volgende tegenstander,
Rheden, dat na strafschoppen Hel
mond Sport naar huis had gestuurd.
Ajax werd in de kantine met luid ge
juich begroet. Ook na de wedstrijd
kon Rheden tevreden op het treffen
met de Amsterdammers terugzien.
Rheden, ook al een voormalige semi-
profclub, verloor weliswaar, maar had
de Ajacieden tot tien minuten in de
tweede helft laten werken voor hun
geld. Toen brak Van Basten de ban,
waarna Winter tenslotte nog voor 0-2
zorgde.
Via Groningen naar de finale
De halve finale vroeg meer moeite
van het Ajax-elftal. FC Groningen,
een bijna traditionele Beker
tegenstander, wist in Amsterdam van
geen wijken. Ondanks een veldover-
Dan gaan we weer eens ouderwets genieten. Dat staat vast. Wanneer kwaliteit
aan vakmanschap wordt gekoppeld, scoren we. Gegarandeerd! En dat geldt niet
alléén voor voetbal. Uw bandenvakman weet wat het betekent een uitgebalan
ceerd team van kwaliteitsbanden te hebben. De vele voordelen, de besparing op
benzine en autokosten, het veiligheidsaspekt enz. Vraag 't hem maar eens.
Jan van Galenstraat 4
Centrale Markt
Amsterdam
Tel. (020) 822238 of 823427
