Arnold Mühren:"Volendam staat terecht zo hoog
Zevenendertig jaar is de maestro
maar nog wekelijks streelt hij de net
vliezen van de voetbalminnaars op
de tribune met zijn gave voetbal
kunsten. Arnold Mühren is aan zijn
laatste seizoen bezig en dat feit zorgt
voor een melancholiek tintje aan zijn
lichtvoetige looppas, zijn gestreelde
passes, zijn geplaatste schoten.
Drie weken terug, tegen MVV, kon
den we weer getuige zijn van een
proeve van enorme klasse. Elders in
dit programmablad komen we daar
met een dichterlijke omlijsting op
terug.
Vandaag is het AjaxVolendam.
Een wedstrijd die niet alleen door de
posities op de ranglijst interessant is,
maar natuurlijk ook door het feit dat
Arnold Mühren zijn dorpsgenoten nu
eens niet op straat, maar op de groe
ne grasmat tegen het lijf loopt.
"Zelf heb ik niet eens zo vaak tegen
Volendam gespeeld", zegt Arnold
Mühren nadat hij wat stof uit het ge
heugen heeft gewist. "Toen ik met
Ajax, FC Twente en weer Ajax in de
Eredivisie voetbalde, vertoefde Vo
lendam meestal in de Eerste divisie.
Ik weet nog wel dat ik mét Volendam
tegen Ajax voetbalde. Gerrie speelde
toen bij Ajax en er was nog een der
de Mühren van de partij, neef Jan.
Het beste staan me natuurlijk die
twee wedstrijden van vorig jaar bij.
In Amsterdam hadden we het best
moeilijk. We stonden 1-0 achter en
Jac Tol schoot voor Volendam op de
paal. Uit de aanval die toen volgde
maakten wij 1-1 en vlak voor tijd
wonnen we ook nog. Een schot werd
van richting veranderd en Ajax won
met 2-1. 'Uit' hadden we ook niet
over geluk te klagen. Volendam
kwam een paar maal vrij voor
Stanley Menzo."
Geen verrassing
"Op zich is het voor mij geen verras
sing dat Volendam zo goed
presteert", reageert Arnold Mühren
op de hoge positie die zijn vrienden
op de ranglijst innemen. "Vorig jaar
wist Volendam zich nog maar net te
redden, maar het voetbal was in de
slotfase al goed. Ze hebben nu een
vrij uitgebalanceerd geheel. De ver
dediging zit sterk in elkaar met jon
gens met de nodige hardheid als
Steltenpool en Guyt. Vier man op het
middenveld, waarvan twee op de
vleugels een beetje hangend, twee
man in het centrum en twee spitsen
die doorlopend gevaarlijk zijn. De
techniek is altijd een faktor die aan
wezig is, maar door de kracht is er
nu veel meer balans in het elftal.
Ze wachten meestal op een fout van
de tegenstander waarna Volendam
toeslaat. Ze laten zich graag terug
vallen tot de middenlijn. Belangrijk is
ook dat Volendam in de breedte
goed bezet is. Bert van de Poppe is
er al lange tijd niet bij en Nico
Zwarthoed was een tijd afwezig,
maar die plaatsen zijn goed opge
vuld. Een teken van kracht."
Drie spitsen
Gaat het met Volendam goed (en dat
doet Arnold Mühren plezier), met
Ajax gaat het ook steeds beter.
"Gelukkig maar", verzucht
Arnold,"er is nu het één en ander
veranderd. We spelen anders dan in
de periode dat Linder trainde. Linder
had andere ideeën over het voetbal.
Ik zeg dat met alle respekt voor de
man, hoor. Als mens heb ik hem erg
hoog zitten maar zijn opvattingen
pasten naar mijn mening niet zo bij
ons voetbal. Ajax heeft het materiaal
om met drie spitsen te spelen en dan
moet je dat ook doen.
De eerlijkheid gebiedt me ook te zeg
gen dat er in die periode veel spelers
uit vorm waren. Die vorm komt weer
terug, ook omdat we volgens een
vast concept spelen en het elftal niet
om de haverklap veranderd wordt."
De vorm van Arnold Mühren mag er
ook wezen. Zelf stelt hij bescheiden
dat dat mede te danken is aan het
teamwork binnen Ajax:"Er is veel be
weging om mij heen en dat maakt
het makkelijker om goed te spelen.
De vorm valt natuurlijk ook op omdat
ik veel scoor en dat terwijl ik niet
zo'n topschutter ben, van nature."
Laatste jaar
Met hoop in de stem is Arnold Müh
ren de laatste tijd veel gevraagd of
dit seizoen nu werkelijk zijn laatste
zal zijn. Tot teleurstelling van de vra
gers antwoordt Arnold steevast dat
voor hem het besluit inderdaad defi
nitief is. "Ja, voor mij staat het vast
hoor, dit wordt mijn laatste seizoen",
zegt Arnold. "Ik wil wel wat met de
jeugd gaan doen. Momenteel train ik
de E-tjes en de D-tjes van Ajax en
dat is leuk werk.
Het is de bedoeling dat ik Richard
Witschge klaar stoom voor het grote
werk. Hij heeft de mogelijkheden.
Een goede techniek, overzicht, een
mooie trap, maar hij moet nog pro
fessioneler worden in zijn voetbal.
Ik weet wel dat dat moeilijk is voor
jonge voetballers als Richard, maar
hij mag niet tevreden zijn met één
goede wedstrijd per maand.
Natuurlijk probeer ik hem te helpen
maar het komt er toch op neer dat
Richard het zelf moet waarmaken. Je
redt het niet alleen met je kwaliteiten,
de faktor karakter speelt een heel be
langrijke rol. Soms staan de jonge
spelers niet stil bij de mogelijkheden
die ze bij Ajax hebben. Dat besef komt
dan pas wanneer ze bij een kleiner
cluppie spelen en dan is het vaak te
laat. De kans die ze bij een club als
Ajax krijgen is een unieke, en dat be
seffen ze vaak niet.'
Wijze woorden van de voetbal poëet
die dit seizoen zijn voetbalschoenen
nog regelmatig in de vijver met inspira
tie dompelt. Zoals tegen MW. Arnold
glimlacht en verliest niets van zijn be
scheidenheid bij de herinnering aan
4
