Sampdoria
Flamengo
Met meer dan normale nieuwsgierigheid zullen de bezoekers van het Am
sterdam 713-toernooi op beide dagen de verrichtingen van de thuis
ploeg, Ajax volgen. Niemand zal kunnen ontkennen dat er de laatste
maanden weer veel gebeurt is in De Meer en de Amsterdamse voetballief
hebbers zijn uiteraard zeer gespannen naar het resultaat van aankopen,
trainingskampen en oefenwedstrijden. Het Amsterdam-toernooi is tradi
tioneel het toneel waarop Ajax zich voor het eerst aan het eigen publiek
presenteert. De berichten die zijn binnengedruppeld over de prestaties
van de rood-witte macht kunnen dan eindelijk getoetst worden aan het ei
gen oordeel. Op voorhand is zeker, dat Ajax met fris elan de nieuwe kom
petitie, zowel nationaal als Europees, zal binnenstappen. De neuzen
staan allemaal dezelfde goede kant op: die van het succes. Nieuwe aan
winsten willen zich waarmaken in het beroemde Ajax-shirt, de voetballers
die zich al jaren Ajacied mogen noemen staan weer op scherp om er dit
seizoen het beste van te maken. Dat alles moet gaan gebeuren onder lei
ding van trainer Kurt Under, een man die met een hoogtepunt, het kam
pioenschap in 1982, afscheid nam en die met zijn jongens de jacht op
PSV opent. Natuurlijk zal in een elftal met relatief veel nieuwe gezichten de
topvorm en de eenheid nog niet optimaal zijn maar we kunnen zeker ont
dekken dat Ajax goed bezig is.
De ontmoetingen met internationaal hoog aangeschreven clubs als Ben-
fica, Flamengo en Sampdoria wordt niet alleen door het publiek met span
ning tegemoet gezien, ook binnen Ajax zelf zijn de verwachtingen hoog
gespannen. Hoe manifesteert de sterke middenvelder Ron Willems, die
van FC Twente, kwam zich bij zijn nieuwe club?. Krijgen we een glimp van
het gepolijste talent van ex- Volendammer Wim Jonk te zien?. Hebben
Jan Wouters, Arnold Mühren, Johnny van 't Schip en Aron Winter een ex
tra stimulans door hun fantastische Oranje-successen?. Breekt er met
jongens als Bryan Roy, Richard Witschge, Ronald de Boeren Marcel Kei
zer definitief weer een nieuwe lichting typisch Ajax-talent door?. Hoe past
Hans Werdekker zich aan het spel van Ajax aan? Het zijn vragen die sa
mengaan met de hoge verwachting die het Nederlandse voetbalpubliek
ook dankzij het "Oranje-effekt" heeft van het seizoen 1988-1989. Over
twee weken barst de vaderlandse kompetitie los. Ajax zal dan nóg sterker
zijn met de Zweedse aanvaller Stefan Pettersson in de gelederen maar op
de beide avonden van het Amsterdam 713-toernooi zullen we ongetwij
feld weer kunnen smullen van dat typische, avontuurlijke voetbal dat Ajax
altijd speelt.
"Et pluribusunum" staat erin het clubwapen van Benfica. Het is de Latijn
se spreuk die zoveel wil zegggen als "allen voor één" en dat geeft de ziel
van Portugals meest gelauwerde club uitstekend weer. Benfica is een
naam die de harten van de voetballiefhebbers nog steeds sneller doet
kloppen. De bijna exotische klank roept onherroepelijk herinneringen op
aan namen als Eusebio, Coluna, Costa Pereira, Simoes, Augusto, Germa-
no... topvoetballers uit lang vervlogen dagen die met twee Europa Cup
triomfen in de vroege jaren zestig de basis legden voor de faam van de
club. Sommigen onder de aanwezigen op het Amsterdam-toernooi zullen
met weemoed terug denken aan die fantastische finale, hier in ditzelfde
Olympisch Stadion, nu 26 jaar geleden. In een zinderende voetbalwed
strijd versloeg Benfica toen die andere Zuid-Europese grootmacht, Real
Madrid, met 5-3. Het was de laatste Europa Cup die Benfica wist te win
nen maar dat betekent allerminst dat de club van het internationale firma
ment verdween. Maar liefst vier keer verscheen het rood van Benfica na
dien nog in een Europa Cupfinale maar steeds zonder succes. De laatste
keer herinneren wij ons nog wel. Niet vanwege een spektakulair scorever
loop als in de gememoreerde partij tegen Real Madrid maar omdat die fi
nale drie maanden geleden plaatsvond tegen PSV. De wel degelijk aan
wezige klasse van Benfica werd toen min of meer gesmoord in de angst
voorverlies maar in het Amsterdam 713-toernooi zullen de Portugezen de
gelegenheid aangrijpen om te laten zien wat zij werkelijk in hun mars heb
ben. En dat is, ook gezien het aanwezige spelersmateriaal, aanzienlijk.
Hoewel Benfica twee belangrijke voetballers verloor aan de konkurrentie,
bijvoorbeeld aanvaller Rui Aguas die naar FC Porto vehuisde, gelooft de
clubleiding dit jaar de aan Porto verloren landstitel te kunnen herwinnen.
De hoop is niet alleen gericht op het viertal Brazilianen, de formidabele
stopper Mozer, middenvelder Elzo en de nieuwe aankopen Valdo en Ade-
mir, en op de minder gepolijste maar levensgevaarlijke Zweedse aanval
ler Mats Magnusson maar ook op de aanstormende jeugd. De jeugdop
leiding van Benfica heeft een faam die de vergelijking met die van Ajax
kan doorstaan. Een bewijs daarvoor is dat Benfica met liefst negen jeugd
spelers ijzersterk vertegenwoordigd was in het Portugese UEFA-elftal dat
in de afgelopen weken deelnam aan het Jeugd EK in Tsjechoslowakije.
Benfica hoort nu tot de Europese top en voor de toekomst hoeven de
mannen uit Lissabon zich geen zorgen te maken.
Internationaal mag de naam Sampdoria nog niet een al te grote klank heb
ben, in Italië hoort het sinds enige jaren tot de toonaangevende clubs. En
als het aan Paolo Mantovani, de president van Sampdoria, ligt dan zal bin
nen korte tijd ook de internationale faam komen. Het afgelopen seizoen
eindigde de club uit Genua op een meer dan voortreffelijke derde plaats
achter de grootmachten Milan en Napoli. Die prestatie werd van extra
glans voorzien door het winnen van de nationale beker. Daartoe versloeg
het in de finale Torino, vorig jaar een zeer gewaardeerde gast op het
Amsterdam-toernooi.
Dat Mantovani kosten noch moeite spaart om zijn club naar de Europese
topte brengen blijkt uit het feit dat hij alle lucratieve aanbiedingen voor zijn
magnifieke spitsduo Vialli-Mancini met verve pareerde. Al een drietal ja
ren azen de traditionale topclubs op de twee elkaar formidabel aanvoe
lende voorhoedespelers die ook de speerpunten van het Italiaanse natio
nale elftal vormen. De vele miljoenen die clubs als Milan, Inter en Roma
boden voor de twee goudhaantjes bleken nooit genoeg om Mantovani
overstag te laten gaan. Hij koestert zijn liefste speelgoed aan het hart en
heeft daar erg veel voor over. Zijn Gianluca Vialli en Roberto Mancini de
paradepaartjes in het elftal van de Joegoslaaf Vujadin Boskov, Sampdo
ria heeft méér in huis. Voor de vaste bezoekers van het Amsterdam-
toernooi is de Braziliaanse middenvelder Toninho Cerezo een bekend ge
zicht. Vijf jaar terug stal Cerezo de show als speler van AS Roma en zijn
soepele bewegingen zullen de toeschouwers ongetwijfeld weer doen
watertanden. Een andere briljante voetballer op het middenveld van de
Italianen is Giuseppe Dossena. Dossena is een spelmaker van het zuiver
ste water. Ideeën, een twinkelende techniek, een fantastisch overzicht en
een voortreffelijke trap in beide benen verenigen zich in deze elegante
verschijning die 38 keer het nationale tricot droeg. Hij is de ideale man om
Vialli en Mancini met zijn fantastische passes te lanceren. Of de Spaanse
aankoop Victor -hij kwam van Barcelona -op het
Amsterdam-toernooi al van de partij zal zijn is de vraag. Maar met in ie
dere linie spelers van grote klasse hoeft het ambitieuze Sampdoria zich
niet te verschuilen en hoort het tot een heuse kanshebber op de
eindzege.
Met het Braziliaanse Flamengo heeft toernooi-organisator Jack van Zan
ten een absolute topper in huis gehaald. Al jaren lang is de regerend kam
pioen van Brazilië één van de toonaangevende clubs in het Zuidameri-
kaanse voetballand bij uitstek. Als bewijs daarvoor dient de imposante
palmares van Flamengo, officieel "Clube de Regatas do Flamengo", door
de supporters koesterend "O Mengao" genoemd.
Tweeëntwintig keer werd Flamengo kampioen van de staat Rio, vijf keer
werden de rood-zwarten algeheel kampioen van Brazilië en in 1981
kroonde Flamengo zich niet alleen tot kampioen van Zuid-Amerika maar
won het ook de Wereldbeker voor clubteams.
Brazilianen hebben het altijd voortreffelijk gedaan op het Amsterdam-
toernooi en Flamengo zal daar geen uitzondering op vormen. Niet alleen
is Flamengo een regelrechte topper wat betreft prestaties, het is ook een
club die door de jaren heen altijd oogstrelend, aanvallend voetbal heeft
gespeeld. In zekere zin dus te vergelijken met ons Ajax.
Flamengo, dat in 1995 haar honderd-jarig bestaan viert, beschikt over
een ijzersterke selektie en dat ondanks het vertrek van de grote ster van
het afgelopen seizoen, "Renato". Hij koos voor de miljarden lires van AS
Roma. Voor Flamengo was het vertrek van Renato een gevoelig maar niet
onoverkomelijk verlies. In spelers als de internationals Jorginho, Leandro,
Edinho, Andrade en Bebeto heeft de club voetballers van grote klasse die
hun voetbalkapaciteiten paren aan een grote dosis fantasie. Maar de gro
te ster van Flamengo is natuurlijk niemand minder dan Artur Nunes Coim-
bra, liever gezegd Zico. De tachtigvoudige international beleefde een
paar seizoenen vol tegenslag maar hoewel het er naar uitzag dat hij de
schoenen aan de wilgen zou hangen zit de kans er levensgroot in dat hij
op het Amsterdam-toernooi zijn fantastische techniek zal kunnen sho
wen. Zico mag wat ouder zijn geworden, de pure klasse zal hij niet verloo
chenen en het Amsterdamse kennerspubliek zal zijn geraffineerde hoog
standjes zonder twijfel weten te waarderen.
