Opn Morten trekfi een sprintje
Super Sepp
27
DEnEmRRKEn
In de zo rijk getalenteerde selektie van de Deense nationale ploeg schuilt een
fenomeen. We doelen op de slanke, rijzige en elegante libero die niet alleen
de defensie van de Vikingen autoritair leidt, maar zich o zo graag naar voren
waagt. Dat klinkt op het eerste gezicht als niets bijzonders. De meeste
ploegen hebben tegenwoordig een vrije verdediger die zich zo mogelijk op
werpt als extra middenvelder; als de man van wie de eerste aanvallende im
pulsen uitgaan. Nee, het zijn niet speciaal die kwaliteiten die Morten Olsen
(want over hem hebben we het) zo bijzonder maken. Het bijzondere zit 'm in
zijn leeftijd. 38 jaar is de laatste man van FC Köln, maar hij trekt nog net zo
makkelijk een sprintje. Aan niets zie je de -voor voetballers- gevorderde leef
tijd aan hem af. Nog steeds is Morten Olsen de onbetwiste leider van de
Deense voetbalpiraten die de internationale velden al een jaar of zeven
onveilig maken. "Mijn geheim?", zegt Olsen, daarnaar gevraagd, "Ik heb
geen geheim. Er is namelijk niet geheimzinnigs aan. Dat ik nu nog steeds zo
fit ben en op het hoogste niveau mee kan komen, dank ik in de eerste plaats
aan mijn leefwijze. Ik heb altijd helemaal voor mijn sport geleefd. Zonder dat
ik als een monnik de dagen sleet, maar wel zorgde ik ervoor dat ik steeds vol
doende rust kreeg en me nooit te buiten ging aan zaken die je vorm kunnen
ondermijnen."
In zijn jeugd was Morten Olsen een verwoed turner. Hij behaalde in zijn leef
tijdsgroep zelfs eens een Deense titel. "Dat is waar", reageert Olsen, "en ik
denk dat daar inderdaad de basis ligt voor mijn souplesse, al is het wel zo dat
ik die souplesse op peil houd. Naast de normale trainingsarbeid doe ik veel gymnastiek". Toch een klein geheimpje ontdekt dus..
Morten Olsen werd op 14 - 08 -1949 geboren. In 1972 trok hij in het spoor van veel landgenoten naar België om zijn oude club in
te ruilen voor het bescheiden Cercle Brugge. Rechtsbuiten was zijn plaats, maar bij Cercle al manifesteerde Olsen zich steeds
vaker als middenvelder. In die rol verhuisde hij in 1978 naar RWD Molenbeek. "Toen ik uit Denemarken vertrok wist ik heel goed
wat ik in me had", vertelt Morten,"maar het leek me voor mijn ontwikkeling beter om bij een kleine club te beginnen. De stap naar
RWDM was net zo overwogen. Het was geen echte topclub, maar wel een met ambities".
Op een leeftijd dat andere voetballers serieus aan stoppen denken (Platini!) maakte Morten Olsen, inmiddels libero, de stap naar
een club met wereldfaam: Anderlecht. Zes jaar lang zou hij daar steunpilaar en inspirator zijn om op zijn 37e over te gaan naar
FC Köln. "Opa Morten" noemen ze hem vertederd, maar sentimenten schuift de sympathieke Deen nog voor zich uit. Eerst wil
hij met zijn jonge Denen nog eens een hoofdprijs in de wacht slepen. En dat zou op het aanstaande EK moeten gebeuren.
Na dat EK zal Morten werkelijk een punt achter zijn schitterende karrière zetten.
De deur naar de funktie van Deens bondscoach zal dan openzwaaien.
Veel mensen vragen zich af hoe de toch zo vrijgevochten Denen zo goed overweg kunnen met
hun Duitse bondscoach. Ergo, Sepp Piontek is in Denemarken uitgegroeid tot een nationale
held terwijl Duitsers over het algemeen in Denemarken niet zo geliefd zijn. Misschien komt het
wel omdat Piontek geen echte Duitser is. Hij werd namelijk op 5 maart 1940 geboren in
Breslau, dat toen lag in door Polen betwist Duits gebied. Tegenwoordig heet Breslau ook
Wroclaw en het valt binnen de Poolse landsgrenzen. Hoe het ook zij, Sepp (Josef) Piontek
heeft de Duitse nationaliteit en als jongen begon hij te voetballen bij de kleine club Germania
Leer. In 1960 viel de verdediger in de smaak van Werder Bremen en met die club won hij niet
alleen de Duitse beker (1961) maar Piontek speelde zich ook in het nationale elftal in. Onder
de toenmalige bondscoach Helmut Schoen debuteerde hij in 1965 in de vriendschappelijke
wedstrijd tegen Italië. In totaal bracht Sepp het tot vijf interlands. In 1971 noopte een zware
blessure hem zijn karrière af te breken. Piontek zat niet bij de pakken neer en ging bij Werder
meteen aan de slag als trainer. Vervolgens had hij Fortuna Düsseldorf, het nationale elftal van
Haïti en de Hamburgse club Sankt Pauli onder zijn hoede. In de zomer van 1979 maakte Sepp
Piontek de stap naar Denemarken. Als opvolger van de gemoedelijke bondscoach Nielsen liet
hij een frisse maar gedisciplineerde wind waaien door de talentvolle selektie waar jonge talen
ten als Lerby, Arnesen en Elkjaer boordevol ambitie zaten te wachten op een kans. Langzaam
maar zeker bouwde Piontek een degelijk en vooral serieus elftal rond gevestigde namen als
Henning Jensen, Alan Simonsen, Per Roentved en Steen Ziegler. Het is zonder meer de grote
verdienste van Piontek dat hij de Denen bewust maakte van hun mogelijkheden en ze wist te
motiveren om als een hechte eenheid op te treden. Dat ging niet altijd even makkelijk maar het
bleek de moeite waard en het Deense publiek zal hem daarvoor eeuwig dankbaar blijven. Op
30 juni, vlak na het EK dus, loopt het kontrakt van Sepp Piontek af. Het is niet onmogelijk dat
Piontek zijn werk bij de Deense voetbalbond voortzet maar met andere bevoegdheden. Men
ziet hem graag als een supervisor terwijl de taak van bondscoach in handen zou moeten ko
men van een ander "instituut", Morten Olsen. In de negen jaar dat Sepp Piontek de scepter
zwaaide, voerde hij Denemarken naar een schitterende vierde plaats op het EK 1984 en naar
de WK-eindronde in Mexico. Dat was de eerste keer in de Deense voetbalgeschiedenis, dat er
een WK bereikt werd. En nu is Denemarken weer van de partij op het EK. Voor een groot deel
is dat de verdienste van de Poolse Duitser, Sepp Piontek.
