Michel, een "SuperPje tiet mcces van Mig Me! Mmüoz 29 Officieel heet hij José Miguel Gonzalez Martin del Campo, maar de hele voetbalwereld kent hem natuurlijk onder de artiestennaam MICHEL: de bijzonder begaafde middenvelder van Real Madrid en het Spaanse nationale elftal. De op 23 maart 1963 in Madrid geboren Michel werd in 1976 als jeugdspeler bij de "Koninklijke" aangenomen en bij de Spaanse multi-kampioen ontwikkelde zich het kristalheldere talent van de middenvelder. Naast een imposant fysiek beschikte Michel toen al over verbluffende kwaliteiten en die twee komponenten maakten hem tot een zeer komplete voetballer. De voetbalkwaliteiten waren er dus al maar op het mentale vlak moest er wel het een en ander bijgeschaafd worden. Dat gebeurde aanvankelijk bij "Castilla", de filiaalclub van Real Madrid waar de jonge talenten in de moeilijke Spaanse tweede divisie kunnen rijpen. Daar, bij Castilla, maakte Michel deel uit van de zogenaamde "Cuenta del Buitre", vrijvertaald "de Bende van Buitre". Wie er met Buitre bedoeld wordt zal iedereen weten. "Buitre" is de bijnaam van Emilio Butragueno en zijn bende bestond uiteen vijftal hoog getalenteerde voetballers van dezelfde generatie. Vier van hen, Butragueno zelf, Michel, verdediger Sanchis en de all-rounder Martin Vazquez spelen nu in het eerste elftal van Real Madrid terwijl Miguel Pardeza onlangs Real verruilde voor Real Zaragoza. De afgelopen vierentwintig maanden heeft Michel vrijwel onafgebroken topprestaties geleverd op het hoogste niveau. Met Real Madrid veroverde hij in 1986 niet alleen de landstitel maar ook de UEFA-Cup. Daarna volgde een fantastisch WK in Mexico waar Michel tot de absolute uitblinkers van de Spaanse ploeg hoorde. Na het WK kampte Michel met een lichte terugslag maar hoewel Real in de halve finale van de Europa Cup door Bayern München werd uitgeschakeld was er toch weer een triomf weggelegd: een nieuw Spaans kampioenschap. Dit seizoen speelt Michel weer de sterren van de hemel en zowel Real Madrid als "La Furia", het Spaanse nationale elftal, profiteren daarvan. Erkenning van zijn klasse kreeg de 1.82 lange en 77 kilo zware Michel ook bij de laatste verkiezing van' Europees Voetballer van het Jaar. Achter Ruud Gullit en zijn vriend en clubgenoot Emilio Butragueno pakte hij een derde plaats. Zowel bij Real als in de nationale ploeg speelt Michel rechts op het middenveld. Vandaar uit bestrijkt hij vrijwel de gehele rechterflank van het veld. Berucht zijn zijn formidabele afstandschoten terwijl Michel zich vrijwel blindelings kan vinden met zijn makkertje Butragueno. Zijn in- en overzicht, zijn kracht, zijn technisch vermogen, zijn regelmaat en zijn persoonlijkheid maken van Michel een komplete voetballer, een voetballer om van te genieten. Met zijn 65 jaar denkt Miguel Munoz, de Spaanse bondscoach, er hard over om na het EK 1988 zijn trainersschap te beëindigen. Het liefst uiteraard als coach van de Europees Kampioen want dat zou een fantastische bekroning zijn van een ronduit schitterende karrière. Als voetballer startte Munoz die karrière bij de tweede divisieclub Santander in 1944. Vanaf 1948 speelde hij tien jaar lang voor het voetbaljuweel Real Madrid, waarvan acht jaar als aanvoerder. Zes keer droeg Munoz het shirt van het nationale elftal. Als Real Madrid-man in hart en nieren was zijn aanstelling als trainer van die club, amper twee jaar na zijn afscheid als voetballer niet zo vreemd. Tot januari 1974 bleef hij in die functie actief. In september 1982, na de teleurstellende prestaties van het Spaanse elftal op het WK 1982, nam Miguel Munoz de coachende taak van Santamaria over. Het succes dat Munoz bij Real Madrid kende zette zich bij de nationale ploeg voort. Spanje was er onder zijn leiding bij op het Europees Kampioenschap 1984 in Frankrijk (een verloren finale tegen Frankrijk), het wereldkampioenschap 1986 in Spanje en dus nu weer op het EK 88 in West Duitsland. Het zijn resultaten die uitsluiten dat Miguel Munoz alleen maar een trainer met veel geluk zou zijn. Groot voetbalkenner als hij is weet hij dat de coach van een nationale selektie zich meer moet bekommeren om de eenheid en saamhorigheid in de ploeg dan om technische aspekten. Mocht Munoz na het EK inderdaad zijn taak als bondscoach ter beschikking stellen dan zijn assistent bondscoach Luis Suarez, die vorig jaar Spanje Onder 21 naar de Europese titel voerde, en de huidige trainer van Espanol, Javier Clemente, de belangrijkste kandidaten voor zijn opvolging. Twee Spaanse sterren bij elkaar: Emilio Butragueno (links) en Michel. De twee toppers kwamen elkaar bij de jeugdopleiding van Real Madrid tegen en schopten het tot onmisbare krachten in de Spaanse nationale ploeg.

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1988 | | pagina 29