Liam Brad if
de coach; Jach Charlton
Er is eigenlijk maar één speler in de Ierse selektie die voor deze
titel in aanmerking komt: Liam Brady.
Deze begenadigde middenvelder is een voetballer van een uit
stervend ras; de nummer 10. En dan nog een linksbenige. Het
kan niet op.
Brady werd op 13 februari 1956 in de Ierse hoofdstad Dublin
geboren. Hij startte zijn professionele carrière bij het Londen-
se Arsenal. Hij speelde 235 wedstrijden voor de Gunners. Bra
dy's fantastische kapaciteiten waren ook buiten Engeland
bekend en toen in 1982 de Italiaanse grenzen weer open gin
gen voor buitenlandse voetballers was hij een van de eersten
die binnengehaald werd. En niet door de minste club: Juven-
tus. Maar Italiaanse verenigingen willen altijd 'II massimo' en
toen Juventus beslag kon leggen op Michel Platini én Zbig-
niew Boniek liet het Brady vallen. Het is tekenend voor de man
dat hij bij Sampdoria in twee seizoenen, ook bij de 'Oude Dame' speelde hij zolang, zoveel respekt wist af te
dwingen, dat een andere Italiaanse gigant, Internazionale, hem meteen inlijfde. Ook bij Inter was Brady twee
seizoenen aktief en ook daar voldeed hij.niet helemaal aan de verwachtingen.
Hij verhuisde nog wil naar Ascoli, maar hij had het wel gezien. Hij maakte de zes seizoenen in de Serie A niet
vol en keerde terug naar Engeland, West Ham United, om daar zijn toch imposante carrière af te sluiten.
Liam Brady is een speler uit de haute-cuisine van de voetbalsport. Absoluut geen doorsnee speler, maar zo
één waar je iets ekstra's van verwacht én krijgt. Een super linkerbeen, waarmee hij de bal kon en kan krijgen
waar hij wil. Een man die openingen ziet die er eigenlijk niet zijn. Kortom, een supertje.
Het is de redaktie bekend dat Brady de eerste twee wedstrijden van het EK zal moeten missen wegens een
schorsing. Wij hopen dat dit ongedaan zal worden gemaakt, maar zoniet is Brady kapabel genoeg om in die
ene wedstrijd (tegen Nederland!) die hij wel mag spelen aan u te tonen waarom hij tot sterspeler is verkozen.
Jack Charlton werd op 8 mei 1935 in het Engelse Ashington geboren. In 1953 debuteerde hij in
het eerste elftal van Leeds United, de club waarvoor hij zijn hele carrière zou spelen. In 629
competitiewedstrijden vertegenwoordigde hij 'The Rams', waarin hij 70 doelpunten maakte.
Met Leeds United won Charlton in 1968 en 1971 de UEFA-cup, door in de finale respektievelijk
Ferencvaros (1-0 en 0-0) en Juventus (1-1 en 2-2) te verslaan. Jack Charlton, bijgenaamd 'de
Giraffe' vanwege zijn lange nek, droeg 35 maal het shirt van het Engelse nationale elftal. Hoog
tepunt in zijn interlandcarrière was het behalen van de Wereldtitel in 1966. In 1967 werd hij uit
geroepen tot Voetballer van het Jaar. Op 28 april 1973 zette Jack Charlton een punt achter zijn
aktieve voetballoopbaan, die hem vele successen opleverde maar hem nooit helemaal uit de
schaduw van zijn legendarische broer Bobby bracht.
Na gestopt te zijn als voetballer trad Charlton als manager in dienst bij Middlesbrough, dat hij in
1974 naar de eerste divisie loodste.
Na Middlesbrough was hij nog manager bij Sheffield Wednesday en Newcastle United. De laat
ste club keerde hij de rug toe, omdat hij vond dat zijn werk te veel tijd in beslag nam. Hij hield te
weinig vrije uurtjes over voor zijn hobbies: paarden en de jacht.
In februari 1986 werd Charlton tot bondscoach van Ierland benoemd. Een verrassende benoe
ming. Charlton had konkurrentie van Johnny Giles, Liam Tuohy en Bob Paisley, en hoewel
laatstgenoemde veruit de beste papieren in handen had viel de keus op 'Big Jack'.
Net zoals bij de clubs waar hij manager was drukt Charlton ook bij het Ierse elftal duidelijk zijn
stempel op het vertoonde spel.
Het elftal speelt vanuit de, ijzersterke, verdediging, loert op de counter en alle spelers bezitten
een enorme fysieke konditie.
Door zich voor het EK in Duitsland te plaatsen heeft Jack Charlton de kritici de mond gesnoerd.
Het is echter niet onwaarschijnlijk dat de kritiek tijdens of na het EK weer in alle hevigheid los
barst.
