AUTOPON AJAX VOOR DE VIERDE KEER TEGEN PORTUGEZEN Verkoop en verhuur van nieuwe auto's, 200 occasions (alle merken) en campers. Wij hebben een accessoires-shop en een complete schade-herstel-afdeling. De tweestrijd met FC Porto is voor Ajax de vierde maal dat een Portuge se club van de zege afgehouden zal moeten worden. Voor Portugal is het bovendien een uitgelezen kans om de score gelijk te trekken, want van de voorgaande drie confrontaties won Ajax er twee (beide malen tegen Benfica) en verloor het er één (tegen, inderdaad, Porto). Het eerste Portugese avontuur was er één waar menige Ajacied met vochtige ogen aan terug denkt. Op 12 februari 1969 kwam Benfica, toen met klinkende namen als José Torres, Mario Coluna, José Augusto en last but not least Eusebio, voor de kwartfinale van het Europacup toernooi voor Landskampioenen naar het Olympisch Stadion. Daar waar het zeven jaar eerder de beker vero verd had op Real Madrid. De ver wachting dat de Portugezen in de sneeuw en de vrieskou die op die avond over Amsterdam hing, een ex tra tegenstander zou vinden, had alom postgevat, maar alle illusies werden al snel weggevaagd toen eerst Jacinto uit een strafschop en vervolgens de lange Torres na een blunder van Vasovic scoorden en Ajax met een 0-2 stand confronteer den. De in de rust ingezette Daniels- son deed binnen een minuut zijn re putatie gestand door tegen te scoren. Maar uit een corner tikte Augusto een derde doelpunt langs Bals en daarmee was Ajax, zo was de algemene opinie, kansloos voor de return. Een week later in Lissabon verbaas de Ajax vriend en vijand door fris van de lever aan te vallen en vanuit de positie van underdog het gelouterde Benfica tot wanhoop te brengen. Binnen enkele minuten had Danielsson eerst een afgekeurd en vervolgens een wel geldig doelpunt gemaakt, en er was amper een half uur verstreken of Cruijff had twee maal raak geschoten en een stom verbaasd Benfica op een 0-3 achter stand gezet. Daarna luwde de Ajax- storm enigszins en in de tweede helft kopte Torres zijn club in de totaal stand naast Ajax. Omdat scheids rechter Sbardella vervolgens weiger de Sjaak Swart een strafschop mee te geven na een overduidelijke over treding binnen de zestien, was vol gens het toen geldende reglement een beslissingswedstrijd nodig, te spelen op woensdagmiddag 5 maart 1969 in het krakkemikkige Pare des Princes stade Colombes in Parijs. Amsterdam was gesloten die middag: half Amsterdam was met de bus, het vliegtuig, per fiets of Solex naar de Franse hoofdstad getrokken en de andere helft zat badend in het klamme zweet voor de TV. Winkels deden geen zaken, markten waren uitgestorven en scholen gingen een uurtje eerder uit, want Ajax moest voetballen. Twee nerveuze elftallen konden 90 minuten lang niet tot scoren komen. De verlenging, of anders de loting moest de beslissing brengen. Dat laatste was gelukkig niet nodig, om dat José Henrique na drie minuten in de extra tijd een effectvol schot van Cruijff uit de handen liet draaien en pas achter de doellijn weer te pakken kreeg. Een indianenkreet als uit één keel deed zowel Parijs als Amster dam schudden: Ajax leidde. Direct na de speelhelftwisseling was Inge Danielsson de speler die zijn naam voorgoed beroemd zou maken, door, nog voordat scheidsrechter Machin een strafschop wegens hands van een Benfica verdediger had kunnen geven, nummer twee achter Henrique te kogelen en drie minuten later de zege compleet te maken. Met een 3-0 overwinning op zak ging Ajax naar huis en het legioen zette Parijs (oh la la) op vrolijke stelten. Ajax schakelde met pijn en moeite Spartak Tranava vervolgens uit en verloor in de finale met ruim verschil van AC Milan. Drie jaar later stonden beide clubs opnieuw tegenover elkaar in hetzelfde toernooi, ditmaal in de halve finale. Benfica had een ronde eerder Feye- noord met een wel wat erg ruim uitgevallen 5-1 score uitgeschakeld, en aan Ajax de taak de nationale eer te wreken. De twee wedstrijden stonden, om de waarheid te zeggen, stijf van het tactisch inzicht en het resultaatvoetbal. Het enige moment dat nog echt in de herinnering voort leeft was de doorloopbal na een vrije schop, die Sjaak Swart koppend en scorend afrondde. En natuurlijk Sjaaks commentaar na afloop: 'Ik moest toevallig toch die kant op'. Het zou de enige goal zijn in beide wedstrijden, en Ajax stond opnieuw in de finale, waarin het in de Rotter damse Kuip Internazionale met 2-0 aan de zegekar bond. Dertien jaar later keerde Ajax in Portugal terug. Op 18 september 1985 speelden de Amsterdammers, zoals inmiddels gebruikelijk met een opbouwelftal, een technisch goed verzorgde wed strijd, maar gaf toch blijk van onerva renheid op Europees niveau. Laureta scoorde in de beginfase, en een kwartier na rust bracht Celso de mar ge op een voor de Portugezer wat veiliger verschil van 2-0. Teveel voor Ajax, dat in de thuiswedstrijd deed wat het kon, maar niét tot scoren kwam, en derhalve al na een ronde uit het toernooi verdween. Zoals we weten, nam Ajax binnen een jaar wraak op zichzelf door de Europa Cup voor Bekerwinnaars te winnen, waaraan we vanavond deze wedstrijd te danken hebben. Evert Vermeer MAN Autopon BV Kollenbergweg 11 Amsterdam-Z.O. (Bullewijk) Tel. 020-964964 4

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1987 | | pagina 4