Ajax—Volendam, vee! hoge scores
De naam van de voetbalvereniging Volendam is onvermij
delijk verbonden met de romantiek waaraan het vissers
dorp zo rijk is, en die doorklinkt in de namen van de spelers
die in de loop der jaren het eerste elftal van de plaatselijke
profclub bevolkten: Jonk, Tol, Zwarthoed, Mühren, Bond.
Veel van die namen kwamen in veelvoud in de elftallen
voor, en voor een buitenstaander is het dan ook geen een
voudige klus om alle spelers, die vaak ook nog dezelfde
voornaam droegen en slechts door de in Volendam gebrui
kelijke bijnamen van elkaar te onderscheiden waren, te
identificeren. Om een voorbeeld te geven: in het begin van
de jaren zestig speelden vijf spelers met de naam Zwart
hoed in Volendams keurploeg, en datzelfde gold een jaar of
tien later voor een kwintet Jonken, die, als wij het goed
hebben, werden aangeduid als Jan Bol, Jakkie Bol, De Kip,
De Kleine Kip en De Suikere.
De onontwarbaarheid van deze namenbrij, die tegenwoor
dig minder is door de wat kwistiger aankopen van buiten de
directe omgeving, geeft Volendam een heroiek die geen
andere club haar nadoet. Maar ook het vertoonde spel
heeft Volendam een onuitroeibare sympathie elders in het
land bezorgd: de techniek die het Volendamelftal al sinds
mensenheugenis tentoonstelt, is voor veel clubsom jaloers
op te worden, maar leverde lang niet altijd resultaat op.
Ongetwijfeld is dit een van de redenen waarom de 'wijd-
broeken' nooit lang in het Eredivisie konden blijven.
Het eerste optreden van Volendam was leuk om te zien,
maar leverde de bezoekers wel een flink pak slaag op: op 18
april 1960 scoorde Henk Groot vijf treffers in eigen beheer,
broer Cees, Prins, Donald Feldmann en Swart allen een
maal. 2-0 dus, en die score was twee jaar later, na het
eerste retourtje eerst divisie, nauwelijks beter. Ook ditmaal
bleef Ajax op de drempel van de dubbele cijfers steken,
maar in ieder geval kon Dick Tol in de slotminuut nog voor
een 9-1 zorgen; Cees Groot en Donald Feldmann scoor
den beiden driemaal in deze wedstrijd.
Hoge scores kwamen wel vaker voor (zo werd het nadien
nog eens 7-1, 7-3, 5-0 en 5-2), maar voor een verrassing
was Volendam ook nog wel eens in. Voor het eerst gebeur
de dat in het seizoen 1962-1963. Nadat Ajax de uitwedstrijd
met de merkwaardige cijfers 4-5 had gewonnen, zorgde
Volendam in De Meer voor een stunt door na de openings
treffervan Henk Groot door Johan Pelk(2)enThijs Bond de
winst te grijpen, een prestatie die een seizoen later werd
overgedaan. Toen scoorde Bennie Muller tweemaal voor
Ajax, maar scoorde Dick Tol ('De Knoest') tweemaal en
Harmen Veerman ('De Poes') eenmaal. Pas op 2 oktober
1977 won Volendam opnieuw in de Watergraafsmeer. Ruud
Geels zette Ajax op voorsprong, maar de door Ajax aan
Volendam uitgeleende Dick Helling maakte gelijk, en na de
rust greep een door een schitterend spelende Frank Kra
mer aangevoerd Volendam door een doelpunt van Klaas
Kwakman zelfs de volle winst, die zelfs door het Ajax-
publiek luide werd toegejuicht.
Maar de mooiste overwinning van Volendam op de hoofd
stedelijke 'grote broer' dateert ongetwijfeld van 25 februari
1962, toen op de dijk Ajax met 4-0 werd weggespeeld, een
afdoende revanche voor de 0-1 nederlaag eerder dat sei
zoen. Johan Pelk, Harmen Veerman en tenslotte tweemaal
Dick Tol scoorden in die wedstrijd. Laatstgenoemde is het
voetbalinstituut bij uitstek in Volendam. Ooit, in een poule
wedstrijd voor de beker, versloeg hij Ajax bijna in zijn een
tje. Hij scoorde alle vier de doelpunten in een wedstrijd die
in een 4-3 zege eindigde. Een spits van een doeltreffende
eenvoud die op de Nederlandse velden sindsdien schaars is
CVVUI UCI I.
Evert Vermeer
Menzo dikteert. De Ajax-goalie kende een wat minder gekoncentreerde seizoenstart dan we van hem gewend waren
nummer 1 weer als vanouds te keepen.
maar de laatste wedstrijden staat Ajax'
5
