De Penalty 1# In de wedstrijd van vandaag valt hoe dan ook de beslissing welke van beide clubs op 13 april aanstaande in Athene mag aantreden in de finale van het Bekerwinnaars- toernooi. Alles wat Nederlands is hoopt natuurlijk vurig dat dat Ajax is en dat 'Athene' binnen de normale speeltijd bereikt zal worden. Maar in dit stadium van het Europa Cuptoernooi zijn alle ploegen aan elkaar gewaagd en een verlenging en misschien zelfs een penalty-serie hoort niet tot de onmogelijkheden. Penalties. Het zal niet voor het eerst zijn dat strafschoppen beslissend moeten zijn en zo'n serie is steevast een van dramatiek zwanger hoogtepunt dat het uiterste vergt van de al zo beproefde zenuwen en het incasseringsvermogen. Zowel die van de spelers als die van het publiek, de machteloze toeschouwers. Hoewel, machteloos... Meer dan in andere omstandigheden kan het publiek een psychologische faktor van betekenis zijn. Belangrijker dan voetbaltechnische kwaliteiten is, na 120 slopende minuten topsport, de mentale souplesse. Binnenkant Statistieken (maar dat zijn slechts statistieken) tonen aan dat 23 procent van de penalties gemist wordt. In 60 procent van die gevallen weet de keeper de traject van de bal te onderbreken. 36,7 procent van de strafschoppen wordt met de binnenkant van de voet getrapt; slechts 1,3 procent met de buitenkant en 62 procent met de wreef. Om te kunnen bepalen in welke hoek een penalty geschoten gaat worden dan richt een keeperzichopeen paar aanwijzingen. Het meest gebruikelijk is het zich te richten op het standbeen van de nemer. Over het algemeen wijst de punt van de schoen van het standbeen in de schietrichting, terwijl het lichaam in naar de tegenovergestelde kant helt. Voor een doelman is het essentieel dat hij de opponent kent. Heel belangrijk ook is het vertrouwen van de keeper, bijna hypnotische uitstraling dat hij alle troeven in handen heeft. Bij een strafschop speelt namelijk ook een ander psychologisch element een grote rol; de doelman heeft alles te winnen, niemand zal hem verwijten de bal niet te stoppen. Voor de schutter is de situatie precies omgekeerd want iedereen gaat ervan uit dat hij scoort. Specialisten De erkende klasse van een voetballer waarborgt in geen geval onfeil baarheid. Legio zijn de voorbeelden van toppers die op, vaak belangrijke momenten, faalden vanaf elf meter. Denkt u maar terug aan het afgelopen WK in Mexico waar we Platini, Socrates, Zico, Hugo Sanchez en Altobelli zagen missen. Er zijn uiteraard ook strafschop nemers die een grote faam opbouwden als koele en betrouwbare benutters. Puskas was er zo één en mannen als Gerrie Een penalty in De Meer. Ronald Spelbos geeft Excelsior-doeman Stroomberg geen kans Mühren (op de training knalde hij ze, achter het standbeen om, onhoudbaar langs de keeper), Roberto Boninsegnaen Liam Brady alsook genoemde Hugo Sanchez. Maar hoe zeker de nemer ook is, eens komt het moment dat hij ook zal missen. Grobbelaar In de geschiedenis van de Penalty is echter meer plaats voor de doelman ingeruimd dan voor de schutter als onfeilbare afmaker. Wat te denken van de Roemeen Duckadan, de doelman van de nog regerende Europese kampioen Steaua Boekarest. In zijn loopbaan stopte hij meer dan vijftig strafschoppen en daarvan waren er vier heel belangrijk in de laatste Europa Cupfinale tegen Barcelona. Ook Liverpool-doelman Bruce Grobbelaar stal de show in zo'n finale. In 1984 frustreerde hij met een imitatie van Paljasso de spelers van AS Roma dermate dat die drie keer misten. Ah, en let op. In Nederland is onze eigen Stanley Menzo hard op weg om een reputatie als penalty-stopper op te bouwen. In de kompetitie stopte Stanley al menige penalty en vers in het geheugen ligt zijn schitterende hoofdrol in de Bekerwedstrijd tegen Sparta, dit seizoen in Rotterdam toen hij de meeste Sparta-penalties onschadelijk maakte. Bij Stanley heeft het publiek het gevoel dat hij de bal kan gaan pakken en dat gevoel heeft de nemer van de strafschop ook... Staaltjes Keepers zijn dus in het voordeel waar het gaat om het opstrijken van de eer. Maar gelukkig voor de schutters bestaan er ook flonkerende voorbeelden van originele benutters. Zeer hoog op de ranglijst staat de penalty van de Tsjechoslowaak Panenka. De man met de fantastische traptechniek nam de laatste en beslissende penalty in de serie die in 1976 oordeelde welk land zich Europees kampioen mocht noemen: West-Duitsland of Tsjecho- Slowakije. Er op rekenend dat de Duitse goalie Maier zou gokken op een hoek, stiftte Panenka de bal met een fraaie, trage parabool over de vergeefs graaiende vingertoppen van Maier tegen de touwen. De penalty, het blijft een apart fenomeen dat de fantasie van het publiek enorm prikkelt. Of het vanavond zover komt... laten we hopen dat Ajax deze toegift niet nodig heeft om een vlucht te boeken voor Athene. Fidelio 65

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1987 | | pagina 65