werkt door de hele ploeg, maar hoe gaat dat dan? Je loopt op het
laatst meer tegen jezelf te voetballen dan tegen je tegenstander.
Dat zoiets nu net mij moet overkomen, dat is jammer en eigenlijk
ook onverklaarbaar, als je in aanmerking neemt dat er doorde
weeks bijkans ideaal is gewerkt. Maar ja, als dan zondags ieder
een op die supersonische knal gaat lopen wachten
Eigenlijk ben ik er wel gelukkig mee dat ons vandaag Ajax wacht
en niet wéér een kleintje (met alle respect voor Excelsior overi
gen, hoor!). Ik bedoel: als dat niet een voldoende motivatie is, dan
weet ik het niet meer. Als ze échte toppers zijn, zullen ze dat ze
ker vandaag moeten bewijzen en ik ga ervan uit dat dat ook ge
beurt. De jongens zijn zéér geladen, heb ik gemerkt.
Jammer genoeg lag de ploeg een beetje uit elkaar, door al die
blessures. Henk Duut zit met z'n enkel in het gips, die zien we
denk ik voor de winterstop niet meer terug, de elleboog van
Ben Wijnstekers doet nog pijn, de enkel van Sjaak Troost is ge
kraakt, Petur Petursson heeft last van een onwillig buikspiertje en
Joop Hiele kon maandag nauwelijks lopen (maar die keept van
daag gewoon).
Hoe kan dat nou zo opeens, hoor ik dan, vorig seizoen waren er
nauwelijks blessures? Daar vergist men zich dan in. Die blessures
waren er wel, maar Ivan Nielsen, Michel van de Korput, Sjaak
Troost ze speelden er gewoon mee door, omdat ze zo ver
schrikkelijk graag kampioen wilden worden. Goedbeschouwd on
dervindt Sjakie daar nu de naweeën nog van. Nu het allemaal wat
minder gaat, zie je dat er sneller wordt afgehaakt als men klach
ten heeft. Dat is de psychologie van de sport.
Neem Sjaak Troost. Hij heeft veel kritiek over zich uitgestort ge
kregen en gedeprimeerd wilde hij eigenlijk liever rust nemen om
die enkel, die na iedere inspanning dik wordt, tijd te geven te ge
nezen. Maar we kunnen hem niet missen en omdat de medische
staf geen bezwaar heeft dat hij speelt, heb ik hem er gelukkig van
kunnen overtuigen dat hij het aankan tegen Robbie de Wit, mits hij
zichzelf beperkingen oplegt.
Ook Bennie gaat vanmiddag, pijn of geen pijn, gewoon de wei in.
Waarmee ik maar wil zeggen: de wil is er wel, van Fafié laten zak
ken is geen sprake het
moet alleen effe meezitten.
Misschien tegen Ajax?
