derd 'pepernoten' op het gravel uit. Wat er van dat andere ventje is gewor den, Jan Lecker zou het niet weten. Hij is in elk geval op zijn pootjes terecht gekomen. Spijt heeft hij er nooit van gehad. 'Houd het simpel, zei Fafié altijd' Via de hoogste juniorelftalletjes en één jaar regionale jeugd belandde hij nu twee en een half jaar geleden in de selectie voor het tweede. Van rechter middenvelder werd hij voorstopperen een solide! "Fafié drukte me vorig seizoen op het hart vooral sober te spelen. Houd het simpel, zei hij altijd en daar ben ik niet slechter van geworden". Met Rudi Brood vormt Jan(tje) Lecker een goed op elkaar ingespeeld duo, dat dit seizoen zoals hij het zelf uitdrukt "het elftal dragen moet, met nog een paar anderen". Nu ook mag Lecker méér doen dan het simpel houden. "Ik mag inschuiven als dat mogelijk is en dat doe ik maar al te graag". Niet voor niets staat zijn naam (al dan niet verkeerd geschreven) herhaaldelijk bij de doelpuntenmakers. "Maar dat komt ook doordat ik de strafschoppen neem", haast hij zich eraan toe te voegen. Maar dat vertrouwen krijgt hij dan toch maar. En hij is natuurlijk ook niet voor niets aanvoerder. "Ik speel dit seizoen vrij constant", verklaart hij zijn plotselinge 'promotie' naar de A-groep. Toch is er even de klad in gekomen. Een maand of twee werkte Jan Lecker bij Aad van der Laan in de tapijthandel en al snel had trai ner Ab Fafié in de gaten dat dat ten koste van zijn prestatie ging. "Ik was bij rijder en moest dus nogal eens met rollen tapijt sjouwen. Als ik dan zo'n hele dag gewerkt had, was ik 's avonds in de oefenwedstrijden niet vooruit te branden. Fafié zei toen dat het beter was dat ik stopte. Nu train ik dus twee keer per dag en ik moet zeggen dat bevalt heel wat beter". Militaire dienst heeft Jan Lecker er inmiddels opzitten. Net als Mario Been ging hij vervroegd onder de wapenen, om maar zo snel mogelijk al zijn krach ten aan de stadionclub te kunnen geven. Voor Lecker was dat trouwens snel ler dan verwacht. Een enkelbreuk aan het eind van zijn opleiding deed hem in het gips belanden, en toen de revalidatie ten einde was, zat ook zijn dienst tijd erop (in juni '83). Voetballen deed hij toen alweer een tijdje. Ondanks de waarschuwingen van de behandelende artsen bleken de schroeven in het lin kerbeen geen beletsel om de training te hervatten en bij de aanvang van het seizoen was Janneman weer het ventje. Na een stroeve start is Feyenoord 2 onder leiding van Ab Fafié tot de boven ste plaats in de reserve eredivisie opgeklommen. "In het Zilveren Botter- toernooi in Volendam liep het heel goed, maar daarna is er een terugslag ge komen. Er zijn ook ieder jaar zóveel nieuwe jongens in te passen, dat brengt een hoop gerommel met plaatsen met zich mee. Maar nu zijn we langzamer hand prima op elkaar ingespeeld en begint het lekker te draaien. We spelen simpel voetbal, één, twee keer raken, maar het is wél zo effectief. Vooral ook omdat we conditioneel ijzersterk zijn. Sparta bijvoorbeeld kregen we na rust op de knieën, dat zegt toch wel wat". Jan Lecker onthoud die naam! En schrijf 'm voortaan goed, alsjeblieft. 32

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1984 | | pagina 32