Voetbalklimaat
Dat het leven van Betaalde Voetbal Organisaties over rozen ging moet toch al erg
lang geleden geweest zijn. De tendens dat het ieder jaar steeds moeilijker wordt
om het hoofd boven water te houden zet zich alleen maar voort. Het aantal
kontraktspelers in Nederland neemt alleen maar af, de negatieve saldi worden
niet minder en de uittocht van de betere voetballers is vrijwel niet te stoppen.
Ajax vormt in het geheel geen uitzondering maar doet wel alle mogelijke moeite
het tij te keren.
Het aantal kontraktspelers van ruim dertig in het vorig seizoen is teruggebracht
naar twintig. Niet minder dan 12 spelers zijn om verschillende redenen vertrok
ken en slechts één speler (Jesper Olsen) is aangetrokken.
Geen enkele club in Nederland kan zich permiteren een dusdanig aantal spelers
onder kontrakt te hebben als voorheen het geval was. Aantallen van meer dan
dertig vormden geen uitzondering. Het zou allemaal wel mogelijk zijn wanneer
voldoende inkomsten uit welke bronnen ook aanwezig zouden zijn om enigzins
verantwoord te werk te gaan. Deze tijden zijn momenteel niet aktueel. Het is
bovendien dubbel zo moeilijk om de betere voetballers in Nederland te houden.
Het vertrek van Frank Arnesen is een sprekend voorbeeld. Het is uiterst jammer
een voetballer van een dergelijk gehalte te zien vertrekken. Financieel is het
onmogelijk dit soort spelers te behouden. Omringende landen en niet te vergeten
zuidelijk gelegen staten schromen niet ongelooflijke bedragen uit te trekken.
Bovendien is het belastingklimaat aldaar, vergeleken met ons land erg verschil
lend. Het zijn allemaal keiharde financiële feiten waar geen mens omheen kan.
Maar er speelt nog iets anders een rol. En dat is de erkenning van de voetballer als
artiest zoals dat ook in andere genoemde landen veel duidelijker aanwezig is.
Het spelen voor betrekkelijk weinig publiek is voor een artiest nooit aantrekkelijk.
Het zoeken naar roem, eer en erkenning ligt elders in Europa een stuk een
voudiger dan in ons land. En wanneer voetballers de kans krijgen in het buiten
land én financieel veel beter te worden én veel meer als artiest erkent te worden,
dan is het die speler niet kwalijk te nemen dat hij ons land verlaat. De clubs zitten
met dit probleem. Zij moeten maar kans zien dat met beperkte middelen goede
voetballers hier blijven. Dat is vrijwel onhaalbaar.
Financieel is de komst van het publiek alléén, lang niet voldoende om genoeg
inkomsten te vergaren ter dekking van de vele onkosten aan salarissen.
Men zoekt dus naar wegen het produkt voetbal te verkopen, men poogt het
bedrijfsleven te aktiveren het betaalde voetbal te steunen in ruil voor reklame.
Alleen maar om topvoetbal te blijven bedrijven. Heel anders zou het zijn wanneer
de keuze gemaakt zou worden niet meer primair de intentie te hebben aan
topvoetbal mee te doen. Dat zou veel problemen oplossen. Het is niet te hopen
dat deze gedachte zou overheersen. Dan zou Nederland afglijden naar een
niveau als bijvoorbeeld in Denemarken waar alle betere voetballers naar het
buitenland vertrekken - inclusief (nog) Nederland - en slechts de grauwe middel
maat overblijft. Dat kan nooit een goede zaak zijn. Gelijk Denemarken zou
Nederland een soort voetbalschool worden voor Europa en daarbuiten. Het is
doodzonde om talenten te zien vertrekken teneinde hun kunsten over de grens te
laten vertonen.
Schuldigen aanwijzen in deze heeft m.i. geen zin. Het wijzen naar elkaar heeft nog
nooit iets opgelost. Het voetbalklimaat zal zich moeten verbeteren anders is
Nederland hard op weg een voetbalnatie als Denemarken te worden. Alle betrok
kenen zullen hieraan MOETEN meewerken, niet in het minst ter behartiging van
de eigen belangen, maar zeker ook in het belang van het algemeen.
Ajax zal de laatste zijn om hieraan niet mee te werken!
Tijn Middendorp.
14
