FSV bedwongen (1-1)
Verdiende beloning voor constructief spel
Er is al zóveel over deze match geschreven, dat wij het gewoon even
moeilijk hebben deze verrassing anders dan anders te belichten. A
propos, verrassing, dat mag het op papier dan wel zijn, voor vele insi
ders was het dat zeker niet. Het is mogelijk, dat verschillende PSV-
spelers de trip naar Rusland nog in de benen hadden, maar daarvan
was toch niet veel te merken, behalve dan dat de gebroeders Van de
Kerkhof zelden of nooit iets van hun veelgeprezen snelheid toonden.
Misschien is het ook niet zo opgevallen, omdat de wedstrijd als geheel
in een zeer hoog tempo gespeeld werd. Het opvallendste hiervan was,
dat onze Graafschappers en in het bijzonder onze middenvelders niet
voor hun tegenstanders onder deden. Dick Schoenaker kon, al had hij
het moeilijk en maakte hij enkele foutjes, Harry Lubse steeds volgen,
Guus Hiddink speelde Bertus Quaars praktisch uit de strijd en Gerrit
Mintjes deed hetzelfde met Willy van der Kuylen. Trainer Teunissen
had überhaupt de opdrachten goed verdeeld en voor elke PSV-er de
juiste partner gekozen.
Nico en Lange Jan: lachen om kiespijn?
PSV viel aanvankelijk uiteraard
sterk aan. De Eindhovenaren kun
nen eenvoudig niet anders. Als zij
zich verdedigend opstellen, ma
ken zij fouten. Zij huldigen dus
het principe: aanval is de beste
verdediging. Zij hebben er ook de
spelers voor, zeker als men weet
dat zelfs verdedigers als Kees
Krijgh en Gerrie Deykers sterk
aanvallende neigingen hebben.
Wij kennen deze jongens immers
nog uit hun Graafschap-periode.
Het nadeel van dit systeem is
echter, dat elke afgeslagen aan
val en dat is niet zo moeilijk,
omdat er te weinig variatie in hun
spel is een ideale kans biedt
om te counteren. Uit een van de
ze situaties scoorde Gerrie de
Jonge dan ook de openingstreffer.
Guus Hiddink's pass was afgeme
ten, Gerrie lag op volle snelheid
en raakte de bal feilloos. Uit zo'n
positie scoren slechts weinig
voetballers. Op dat moment van
intense vreugde over de treffer èn
de wijze, waarop hij tot stand
kwam, moesten wij even aan de
goals van Gerrie Deykers denken
toen deze nog in ons team stond.
Gerrie, die nu met gebogen hoofd
van een mislukt uitstapje terug
keerde en besefte dat zijn ploeg
voor een vrij moeilijke taak ge
plaatst stond. Hij wist uit het ver
leden hoeveel verborgen krachten
er in onze ploeg op zo'n moment
vrijkomen. Hij kon echter verlucht
ademhalen, toen hij ontdekte dat
ons team ineens de tactiek wijzig
de en er vooral op bedacht werd
een snelle gelijkmaker te voorko
men. Voor vele supporters, die
toen „Naar voren, jongens!" be
gonnen te roepen was dit ook te
leurstellend, maar het is een nor
maal verschijnsel na zo'n kracht
toer. De concentratie verslapt
even en het zo gevreesde gebeurt
dan tóch. Op een gegeven mo
ment liet Dick Schoenaker Harry
Lubse even „los" en deze kon
toen zo vrij als een vogeltje bij de
rechter paal ongenadig uithalen.
Nico van Zoghei bleef als ver
steend staan en de met zoveel
loopwerk veroverde voorsprong
was weer verloren: 11.
Natuurlijk begon toen iedereen 't
ergste te vrezen, maar ons elftal
herstelde zich kranig. Kees Rij
vers liet weliswaar versterkingen
aanrukken om het karwei „even
af te maken", maar hij vergiste
zich in onze ploeg. Vooral onze
verdedigers roerden zich op twee
fronten. Tussen een paar PSV-
kansjes door brak Henk Koenders
door en had bijna gescoord.
Slechts een klasse-keeper als Jan
van Beveren kon zo reageren, dat
het geen treffer werd. En er kwa
men nog meer kansen, voortvloei
end uit het intelligente spel van
onze middenvelders, die soms
met drie man tegelijk, zonder eni
ge bewaking, richting Van Beve
ren konden doorstomen. De wed
strijd had echter al téveel energie
gekost en zodoende bleef het bij
kansen.
Een uitgesproken goalgetter had
in deze fase dé sensatie compleet
kunnen maken. Van een vermoeid
trio kon men dat nauwelijks nog
verwachten. Maar het bleek vol
doende om PSV wat behoudender
te doen spelen. Na het slotsig
naal van arbiter Beck was een
verdiend resultaat bereikt. Voor
onze Graafschappers een kost
baar puntje voor de eindafreke
ning, voor PSV misschien het be
slissende puntje voor het kam
pioenschap. Wie kan het vandaag
al weten? In ieder geval was het
een match, die weer lang in onze
herinnering zal blijven en tevens
een stimulans zal zijn om in de
toekomst nóg zelfbewuster aan de
slag te gaan. Ons team kan zó
spelend een veel betere positie
in deze ere-divisie bereiken. Dat
staat vast!
„JOOP'S BROODJES":
LEUKE PREMIE
Joop Lammers, eigenaar van de
bekende zaak, alias „Joop's
Broodjes" in de Grutstraat, heeft
voor de wedstrijd van hedenmid
dag een sportieve daad gesteld.
Behalve een nieuwe wedstrijdbal,
welke vóór aanvang mogelijk door
z'n zoontje wordt aangeboden,
heeft hij voor de Graafschap-spe
lers een leuke premie in het voor
uitzicht gesteld, en wel een x-be-
drag per speler bij een overwin
ning, de helft daarvan bij een ge
lijkspel, en bij verlies evengoed
een flinke duit in de spelerspot.
Wél een vermelding waard, dach
ten we
Gerrie de Jonge haalt uit. Jan van Beveren is verrast
Cliché's: Gelderlanderpers. Foto's: Henk Klein-Hesselink - Zelhem
