Eskagé bv Speciaalzaken in Keukens en Sanitair JAAK SWART KAN GEWOONWEG NIET BUITEN VOETBAL De laatste tijd hoor je niet zoveel meer van hem. Maar de trouwe bezoekers van Ajax zien hem nog wel: de vroegere snelle rechtsbuiten van Ajax en het Neder lands elftal: Jaak Swart. De onvergetelijke afscheidswedstrijd die Paco is ge bracht, sprak echter meer dan boekdelen over de populariteit van de „echte Ajacied", zoals Jakie Swart steeds werd genoemd. Het Nederlandse spreekwoord zegt: „Uit het oog, uit het hart", maar Swart maakt daarop toch een uitzondering. Als beheerder van het restaurant in de Jaap Edenhal, dat hij samen met de ex- Blauw-Witter Bram Haverkamp leidt („het gaat steeds beter") merkt hij nog vele malen per week dat de sportliefhebber hem niet is vergeten. „Er komen hier nog dikwijls mensen binnen voor een handteke ning of een vaantje," zegt Jaak vergenoegd lachend. Het doet hem kennelijk goed. Voetbal is voor Jaak Swart bijzonder belangrijk ge weest. Is het eigenlijk nog. Na zijn afscheid bij Ajax ging hij spelen voor het zaterdagelftal van Blauw wit. „Maar dat is nu afgelopen. Ik trainde nl. de ploeg en dat mocht niet. Ik heb er toen maar een punt achter gezet." Maar voetballen doet Jaak nog wel. Zaalvoetbal, met oud-Ajacieden als Bennie Muller, Werner Schaaphok, om er eens een paar te noemen. „Het gaat geweldig. We spelen in de competitie, maar krijgen ook vele malen uitnodigingen om buiten Am sterdam te komen spelen," zegt hij. Zondags is Jaak veelal in de Meer te vinden. Als hij niet gaat scouten. „Ik train nog zo'n tweemaal in de week met de selectie mee. Dat gaat best. Je moet ook niet zo abrupt stoppen. Dat is verkeerd." Bekruipt hem wel eens de neiging, als hij zo zit te kijken, om er tussen te springen? „Natuurlijk heb ik die hunkering wel eens. Vooral als het niet zo best gaat." Swart wijst op het feit dat er zo in een heel kort tijdsbestek vier man Swart, Cruijff, Neeskens, Keizer -zijn weggevallen, er blessures aan de lopende band optreden, waardoor het een onmogelijkheid is om homogeniteit te kweken. „Wij hebben er ook jaren over gedaan om tot een geheel te komen. Dat gaat niet in een handomdraai," zegt hij wijsgerig. Voetballen is zijn leven. Daarom ergert hij zich ook wel eens aan dingen op de velden. Bijvoorbeeld de kwestie van de gele kaarten. „Ik vind dat er geen unifor miteit is. De ene scheidsrechter geeft een gele kaart voor vasthouden aan een shirt, de ander wuift het weg. De een lacht maar een beetje als een man onderuit wordt gehaald, de ander krijgt voor een botsing een gele kaart. Neem nu eens een Van Hanegem. Die loopt veel te babbelen. Vind ik helemaal niet erg. Ik praatte vroeger ook veel, maar dan kwam b.v. een Horn of een Nijs naar me toe en kreeg ik te horen: Wat klets je nou, je kunt nog niet eens voetballen. Altijd hadden die kerels wel een rake opmerking. Maar gele kaarten of straffen was er niet bij. Toch hadden zij gezag. Ik ben niet zo iemand die vindt dat het Neder landse scheidsrechterskorps slecht is. Ik geloof zelfs dat het tot het beste van Europa behoort, alleen de overtredingen worden niet uniform beoordeeld. Kijk, onderuit halen, schoppen naar een tegenstander als er geen bal in de buurt is, zijn erg zware overtredingen. Daarvoor verdien je de gele of soms wel eens de rode kaart. Maar vasthouden of praten, och. Wanneer het dikwijls gebeurt, ik denk aan een keer of drie, trek dan de gele kaart. Maar niet voor ieder wissewasje. Als de scheidsrechters dat nu eens goed met elkaar afspraken, ik geloof dat het allemaal veel soepeler zou gaan lopen. Weet je wat het is, de scheidsrechters komen te VINKENSTRAAT 106-108 TEL. 020-65126 QUELLIJNSTRAAT 90 TEL. 020-714730 Altijd doeltreffend en het grootst gesorteerd in Aan- en afvoermateriaal - Gasgeysers Kookplaten - Wasautomaten enz.

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1975 | | pagina 5