MffS? ^9 BUTODPN v
VERKOOP-CENTRUM
dealer voor AMSTERDAM
en omgeving
1500 m2 showroom, magazijn, autoshop en werkplaatsen
Dagelijks geopend van 8.00 tot 17,30 uur
Zaterdags quick service van 9,00 tot 15,00 uur
Zeeburgerdijk 209-211 - Telefoon 94 06 61-92 93 91
Alle financieringen mogelijk, ook voor onze occasions met BOVAG-garantle
Nieuwe VW's t Occasions
verzekeringen <VWS e" Vele beften,
VW dealer voor Amsterdam e.o. Overtoom 557, tel. 187081
gebeurd, ten teken dat Swart een gewaardeerde, maar vooral zeer aimabele figuur is in
ons nationale voetbalbestel.
Maar ook buiten onze grenzen kennen de voetballiefhebbers de naam van Sjaak Swart.
Samen met Henk Groot, met Eddy Pieters Graafland reeds, speelde hij in de ploeg die in
1960 ook een titel veroverde, waardoor Swart nu reeds zeven nationale kampioenschappen
heeft meegemaakt. Een getal dat niet snel meer zal worden verbeterd, mogelijk zelfs niet
eens meer wordt geëvenaard. Want ondanks zijn 34 jaren denkt Swart er nog niet over zijn
loopbaan af te breken. Het is niet nodig ook, gezien zijn spel, gezien ook zijn waarde voor
de ploeg. Geheel anders is het gegaan met zijn opponent op de linkervleugel bij Feyenoord,
de eveneens zo vaak bejubelde, maar dikwijs miskende Coen Moulijn. „Geruisloos" is hij
afgevoerd, geruisloos dreigt hij van de velden te verdwijnen.
Nooit zal en mag het zo gaan met Sjakie Swart. Daarvoor is deze Ajacied te populair,
daarvoor heeft hij bij en voor Ajax te grote verdiensten
gehad. Wat zich rondom Moulijn, eens toch de grootste
voetbalartiest die Nederland bezat, bij Feyenoord heeft
afgespeeld, is alleen maar te kwalificeren als zeer triest.
In dat opzicht tekent zich tussen Feyenoord en Ajax wat
betreft humaniteit een nogal schril contrast af. De Amster
damse club zal nooit gedogen dat men een kracht van de
allure van Swart zonder meer zal laten afvloeien. Indien
de tijd rijp is dat Swart niet meer in aanmerking komt voor
de strijd om de Europa Cup, dan zal hem een waardig
afscheid worden bereid. Daarvan zijn we heilig overtuigd.
En zo hoort het ook!
Sjaak Swart zal tijdens de snelle en vluchtige huldiging
in de kleedkamer van het Sportpark Schoonenberg nog wel
even hebben gedacht aan die ene avond in Wembley. Toen
hij in die zo vurig gewenste finale tegen Panathinaikos,
waarin Ajax voorstond, uit de ploeg werd gehaald. Zomaar,
zonder meer. Juist in dié wedstrijd, waarvan de Amster
dammer zich zoveel had voorgesteld. Want als er iemand
naar die Cup verlangde was juist hij het wel. „Eenmaal
die Cup te mogen aanraken!" heeft hij eens gezegd. Hij
heeft hem natuurlijk mogen aanraken, hij mocht de beker
zelfs tijdens de triomfale intocht in Amsterdam aan de
massa tonen, maar Swart had het graag anders gewild.
Harder dan ooit heeft hij getraind om eenmaal een dergelijke sensatie te mogen beleven.
Opnieuw staat Swart nu aan de vooravond van dit treffen. Voor de derde maal. Gezien
zijn vorm, zijn van nature meebrengend grote gevaar voor de tegenstander, zijn „Tor-
instinkt", lijkt het opgelegd pandoer dat Swart in de Amsterdamse spits tegen Inter zal
aantreden. En dan zal hij zeker nog eenmaal losbranden, nog eenmaal heel fel vlammen.
Want het zou best eens kunnen dat het voor de laatste maal is geweest. Want om voor de
derde maal tot deze eindstrijd in drie jaar tijds door te dringen, dat lijkt een schier
onmogelijke taak. Sjaak Swart zal echter niet met deze gedachte de Feyenoord-mat
betreden. Hij zal alleen denken aan de zege om dan samen met zijn makkers de triomftocht
met de Cup langs de tribunes te maken. Ridder Sjaak, zonder paard weliswaar, maar
veel belangrijker: met de Cup!
B. M.
nnnazEEBURG n.v.
6
