De wedstrijd in Marseille
De radio bracht flitsen van de wedstrijd in Marseille en later op de avond liet
ook de televisie nog vele aardige bijzonderheden zien. Nadien heeft men in de dag
bladen de strijd in kleuren en geuren beschreven. Opmerkelijk was ongetwijfeld de
uitstekende pers die de Ajax-ploeg van Franse zijde kreeg, te meer opmerkelijk
omdat men er zelf overtuigd van kon zijn dat Ajax nog niet in topvorm had gespeeld.
Intussen hebben de Ajacieden wel blijk gegeven dat zij inderdaad over inter
nationale ervaring beschikken. Zij kwamen namelijk al vrij gauw achter te staan
door een volkomen bij toeval gescoord doelpunt van Gress, die een mislukt schot
van Kula van richting deed veranderen, ogenschijnlijk zonder dat hij er zelf iets
van wist. Het pleit voor de goede wedstrijdmentaliteit van Ajax en voor het incas
seringsvermogen dat de Amsterdammers zich niet lieten ontmoedigen. Hun ver
dediging kreeg hoe langer hoe meer vat op het Franse aanvalsspel en de tegenstoten
werden geleidelijk gevaarlijker. Toen Johan Cruijff er alleen vandoor ging, maar
juist buiten het strafschopgebied tegen de vlakte werd gelopen ook de Fransen
Uit de plotselinge attaque van de Fransman Kula en het met meer geluk dan wijsheid
geplaatste hakje" van Gress, kon Olympique Marseille zowaar vóór komen. Doelman
Heinz Stuy snapte er geen ,,bal" van
(foto ANP)
spelen „professioneel", zoals men dat tegenwoordig noemt! gaf de overigens
weinig overtuigende Belgische scheidsrechter Schaut terecht een vrije schop. Die
werd door Piet Keizer op de hem eigen, dus volkomen unieke wijze genomen.
Carnus verkeek zich op de met effect geladen boogbal en de stand was nog voor
rust gelijk.
In de tweede helft heeft Ajax de stormlopen van de Fransen, die fanatiek werden
aangemoedigd door het rumoerigste publiek dat Frankrijk kent, rustig opgevangen.
Ver opgedrongen lieten de Franse verdedigers Cruijff even ongedekt staan en aan
gezien hij zich op eigen speelhelft bevond toen Keizer hem met een verre pass
bediende, kon van buitenspel geen sprake zijn. Nochtans protesteerden spelers en
toeschouwers overluid, daarmee te kennen gevend slecht met de spelregels op de
hoogte te zijn. hetgeen men overigens een ook hier helaas voorkomende inter
nationale kwaal moet noemen. Schaut floot gelukkig niet, Cruijff liep in z'n eentje
door en Carnus had geen verweer tegen wat later de winnende treffer zou blijken.
Men kreeg toen de janboel met bierblikjes e.d., maar het liep goed af en tot het