De wedstrijd in Marseille De radio bracht flitsen van de wedstrijd in Marseille en later op de avond liet ook de televisie nog vele aardige bijzonderheden zien. Nadien heeft men in de dag bladen de strijd in kleuren en geuren beschreven. Opmerkelijk was ongetwijfeld de uitstekende pers die de Ajax-ploeg van Franse zijde kreeg, te meer opmerkelijk omdat men er zelf overtuigd van kon zijn dat Ajax nog niet in topvorm had gespeeld. Intussen hebben de Ajacieden wel blijk gegeven dat zij inderdaad over inter nationale ervaring beschikken. Zij kwamen namelijk al vrij gauw achter te staan door een volkomen bij toeval gescoord doelpunt van Gress, die een mislukt schot van Kula van richting deed veranderen, ogenschijnlijk zonder dat hij er zelf iets van wist. Het pleit voor de goede wedstrijdmentaliteit van Ajax en voor het incas seringsvermogen dat de Amsterdammers zich niet lieten ontmoedigen. Hun ver dediging kreeg hoe langer hoe meer vat op het Franse aanvalsspel en de tegenstoten werden geleidelijk gevaarlijker. Toen Johan Cruijff er alleen vandoor ging, maar juist buiten het strafschopgebied tegen de vlakte werd gelopen ook de Fransen Uit de plotselinge attaque van de Fransman Kula en het met meer geluk dan wijsheid geplaatste hakje" van Gress, kon Olympique Marseille zowaar vóór komen. Doelman Heinz Stuy snapte er geen ,,bal" van (foto ANP) spelen „professioneel", zoals men dat tegenwoordig noemt! gaf de overigens weinig overtuigende Belgische scheidsrechter Schaut terecht een vrije schop. Die werd door Piet Keizer op de hem eigen, dus volkomen unieke wijze genomen. Carnus verkeek zich op de met effect geladen boogbal en de stand was nog voor rust gelijk. In de tweede helft heeft Ajax de stormlopen van de Fransen, die fanatiek werden aangemoedigd door het rumoerigste publiek dat Frankrijk kent, rustig opgevangen. Ver opgedrongen lieten de Franse verdedigers Cruijff even ongedekt staan en aan gezien hij zich op eigen speelhelft bevond toen Keizer hem met een verre pass bediende, kon van buitenspel geen sprake zijn. Nochtans protesteerden spelers en toeschouwers overluid, daarmee te kennen gevend slecht met de spelregels op de hoogte te zijn. hetgeen men overigens een ook hier helaas voorkomende inter nationale kwaal moet noemen. Schaut floot gelukkig niet, Cruijff liep in z'n eentje door en Carnus had geen verweer tegen wat later de winnende treffer zou blijken. Men kreeg toen de janboel met bierblikjes e.d., maar het liep goed af en tot het

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1971 | | pagina 9