AJAX R. C. H. tegen Dat is j.l. Zondag een zwakke beurt geweest van Ajax. Dat het niet mee zou vallen daarbij de Wageningse Berg, was een ieder duidelijk, die Ajax in dit seizoen heeft zien spelen. Er is toch wel enige achteruitgang sinds het vorige seizoen, waarbij vooral de defensie verzwakt is. Wij hebben in de wedstrijd tegen Heracles ons hart al vast gehouden, toen de voorhoede van Heracles tot aan vallen kon komen en de verdedigers van Ajax voortdurend weifelden met aan vallen, retireerden ter wille van de dekking en dus de Almeloërs komen lieten. Slechts aan het feit, dat die Twentenaren geen Van der Weerd in hun aanval hadden, was het te danken, dat zij met lege handen huiswaarts togen. Overigens was dit één wedstrijd, doch ook in vorige thuiswedstrijden trof ons steeds weer die verkeerde verdedigingstactiek. Men laat de tegenstander veel te veel „komen", aanvaardt daarmee het stijgend risico van de tegenstanders. Men zou iemand achter het doel willen plaatsen die, als de vijandelijke aanval nadert, roept: val aan, Jan; val aan, Piet. Staan blijven als een vleugelman de bal heeft en afwach ten hoe hij voorzet of passeert, is hem gelegenheid geven ongehinderd de bal zo goed mogelijk te spelen. „Een weifelende verdediging", lazen we in verschillende correspondenties uit Wageningen en we vonden slechts bevestigd wat we zelf al zo vaak constateerden en wat zo uitermate jammer is, omdat.het niet nodig is! Het is zuiver een kwestie van een verkeerde tactiek. Aan spelcapaciteiten ontbreekt het niet, wèl op dit punt aan speltactiek. Van betekenis is, dat Elzer weer zijn plaats kan innemen. Wel is Bouwens een intelligente speler, doch hij is niet [gelijk Elzer „een stopper". En daar Ajax het idealen verwezenlijkt, toch heeft de Nederlandse ploeg een goede wedstrijd ge speeld. De kernfout was ook nu weer het onnauwkeurige plaatsen, het niet met zijn elven ononderbroken actief zijn en ook het tempo moet nog aanzienlijk op gevoerd worden. Individueel viel er veel te waarderen. Al had hij naast verschillende goede ook enkele minder sterke momenten, tóch bleek Kraak zijn plaats waard. De achter spelers waren niet slecht. Als debutant viel Tebak niet tegen. Terlouw trof het bijzonder dat de Britse rechtsbuiten opvallend langzaam was. In elk geval deed hij het nu veel beter dan in Kopenhagen en van onnodige ruwheid van hem was geen sprake, evenmin van een der anderen. Hendriks heeft enorm hard gewerkt en veel „gehouden" in het centrum. Toch geloven wij dat Terlouw de voorkeur verdient, alleen misschien niet tegenCoppens! Het duo BiesbrouckWiertz speelde defensief een goede partij, waarbij het uit houdingsvermogen van de toch niet meer piep-jonge D.W.S.-er ieders bewonde ring afdwong. Jammer toch dat het plaatsen van beide kanthalves vaak zo slecht is. De aanval als geheel was gehandicapt door het onvoldoende spel van de Gro ninger Lugthart, die niet rijp is voor de nationale ploeg. Ook Bennaars was niet sterk, vooral ook door onvoldoende souplesse. Van der Kuil profiteerde enkele malen handig van onbegrijpelijk veel bewegingsvrijheid en Van Roessel is, on danks te grote stugheid en zijn te hoog aangeven, ondanks ook het missen van enige mooie kansen, zijn plaats waard. De gehele ploeg kreeg kleur en charme door het spel van Abe Lenstra. Deze man is een klasse apart, een geniale voetballer, die ook de bewondering van de Britten afdwong. Het was in één woord voortreffelijk! Onvergeeflijk dat men twee keer naar Scandinavië trok zonder hem! Dat was wel onze sterkste impressie van dit tochtje naar het Feijenoord-stadion. J. HOVEN.

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1952 | | pagina 4