4 HET PARGDL
Vrije mensen kan men niet dwingen.
Restaurant VAN DER STEEN v.h. DE HAAS
„Het Regenkledingparadijs99
Leidsestraat 98, Tel. 36036, Amsterdam
Het adres voor goed belegde broodjes, croquetten en warme schotels
Het verleden behoort ons niet meer toe, maar we vertoeven er gaarne in. En
al zullen we onze blikken op de toekomst gericht moeten houden, zo kan een blik
in het verleden ons altijd weer tot lering strekken. 1950 zal voor ons het jaar
blijven van grote beroering over het vraagstuk amateurisme of professionalisme.
Men kan er over denken of schrijven zo men wil, men kan er over praten en
discussiëren, maar met het maken van een paar bepalingen kan men dit vraag
stuk niet zo maar oplossen.
Het voetbalspel als werk-object heeft thans in den lande de volle aandacht. De
een meent, dat men aan de nationale sport-eer verplicht is alles op te offeren en
men aan de buitenlandse, nationale teams, samengesteld uit profs en semi-profs,
onze allerbeste amateur-spelers zonder meer moet voorzetten. Een ander betitelt
zonder meer het sluiten van een contract met een van onze spelers als „spelers-
roof" etc. etc. en meent, dat men een vereniging niet op korte termijn een speler
mag afnemen. Weer anderen eisen de absolute vrijheid van iedere amateur
voetballer en ook zijn er die aan de huidige amateur-bepalingen een ruimer uitleg
willen geven.
Een dezer dagen vroeg men mij, of ik op het punt van de absolute vrijheid van
de amateur-voetballer mijn persoonlijke mening kenbaar wilde maken. Ik wil
dat gaarne doen. Wat is Vrijheid? 19401945 heeft ons wel iets geleerd, vindt
U niet? Naar mijn smaak kan niemand en mag ook niemand een vrij mens
beletten, ook al kost het hemzelf öf aan zijn vereniging öf aan zijn bond een
offer, om met eerlijke arbeid zijn brood te verdienen. Kan men hem zelf dat
brood niet geven, dan moet hij als vrij mens dit elders zoeken en moeten wij
hem met al ons ten dienste staande middelen steunen en helpen.
Wanneer wij in het speciale emigratie-nummer van de Econ. Stat. Berichten
lezen, dat een bevoegd man als Ir. A. N. van Mill onder meer schrijft, dat in
verband met het aanbod op de arbeidsmarkt de totale omvang der Nederlandse
emigratie in de eerste jaren tenminste circa 30.000 personen per jaar zou moeten
omvatten en verder: „wil van een blijvende emigratiestroom van enige betekenis
sprake zijn, aan het subsidiëren der emigranten van Overheidswege niet kan
worden ontkomen," dan doet het toch niet bepaald prettig aan, dat vrije mensen,
die elders met hun voetbaltalenten een behoorlijk bestaan zouden hebben, met
dwingende bepalingen een tijd worden vastgehouden, waardoor de kansen zeer
gering worden.
Naar mijn mening heeft noch het F.I.P.A.-, noch het K.N.V.B.-bestuur het
recht om dit te doen. Ten sterkste betwijfel ik of deze bepalingen de instemming
hebben van al onze leden. Integendeel: Deze handelwijze is lijnrecht in strijd met
de belangen van de vrije amateurs en ook van ons vaderland in nood! We zullen
als verarmd en overbevolkt land naar nieuwe wegen moeten zoeken.
Als we dit voor ogen houden dan ziet de toekomst er niet zo somber uit.
Egoïsme en valse eerzucht zullen we opzij moeten zetten en nog meer dan
vroeger de gemeenschap moeten dienen. Dan zullen we met frisse moed het
nieuwe jaar kunnen instappen. Door voorlichting en daadwerkelijke steun kan
onze voetbalgemeenschap ook op ander terrein veel en prachtig werk doen.
Laat ik besluiten met U allen gezondheid en arbeidslust voor 1951 toe te
vyensen. Dat een ieder zijn plicht doet!
HENRI PUTTER, voorz. afd. Amsterdam v. d. K.N.V.B.
(Overgenomen uit Sport-Parade.)
Nieuwendijk 55 - Amsterdam
UIT en THUIS en gedurende de wedstrijd blijft U droog.
