Een ode aan David
DAVID
Erfgoed
Iggy Pop, Ghirlandaio en Lisandro Martmez
16
EFFE*tïf&
'Garra' noemen ze in het Zuid-Amerikaanse voetbal de bovenmatige inzet en overgave van voetballen. Dat element
zit volledig verankerd in het karakter van Lisandro Martinez en is voor Ajax een stimulerende en winnende factor.
David Endt, wie kent hem niet?
Of misschien is een andere vraag
beter: kun je de naam noemen
van een andere perschef/teamma
nager van een club in het betaald
voetbal? Nee dus. Bij geen enkele
Nederlandse voetbalclub loopt
een fenomeen rond zoals onze
David Endt. Nu moeten we daar
bij wel bekennen dat onze blik
wellicht enigszins gekleurd is
door ons rood-witte hart, maar
toch. David Endt geniet grote
bekendheid binnen Ajax, de
Nederlandse voetbalwereld en
ver daarbuiten in Europa en de
rest van de wereld. Hij is voor de
club waardevol geweest op vele
momenten. Ter ere van David
Endt zijn laatste keer als eindre
dacteur van het Clubnieuws
lopen wij zijn glorieuze loopbaan
op en rond de velden na.
David Endt begon zijn voetbalcar
rière bij de jeugd van Ajax, waar
hij het vervolgens tot de selectie
schopte. Na een aantal jaar ver
ruilde hij Amsterdam voor Gent,
waar hij voor de Racing Muide
speelde. Na zijn actieve voetbal-
dagen bleek hij over nog een
ander talent te beschikken: schrij
ven. David Endt werd redacteur
bij Ajax voor de clubbladen en
schreef daarnaast talloze boeken
zoals de Ajax Jaarboeken, De
Godenzonen van Ajax en meer
recent Route 32. Het Parool
merkte zijn schrijftalent ook
op: totdat corona de krant tot
inkrimping noopte, schreef hij
er columns voor.
Deze ode aan David is niet com
pleet als er niet teruggeblikt
wordt op één van de belangrijk
ste wedstrijden van de vorige
eeuw: de Champions League
finale tegen AC Milan op 24 mei
1995, toen hij als perschef werk
zaam was. Over deze wedstrijd
kan David moeiteloos vele anek
dotes oplepelen. De 25e mei zou
namelijk zelfs nog magischer zijn
dan de dag van de wedstrijd zelf.
De stad was in rep en roer om
de spelers te verwelkomen, de
straten waren vol met suppor
ters die zichzelf richting de
grachten bewogen: de plek waar
de godenzonen via boten door
heen zouden trekken, tezamen
met David.
David Endt was en zal altijd een
man blijven wiens hart bij de club
ligt. Via deze weg bedankt Ajax
Erfgoed hem, de man met wie wij
altijd vol trots een pagina hebben
mogen delen in het Clubnieuws.
David, duizendmaal dank en nog
eens zeggen wij het samen: wij
zijn Ajax, wij zijn de beste!
Dorianne Kramer
Aanvankelijk zou Ajax Clubnieuws 3
het laatste kunstje van David zijn, echter,
op verzoek knoopt hij er nog één ronde
als hoofdredacteur aan vast.
Mijn smaak zit vol van dualiteit. Zo kan ik genieten van de muziek
van de componist Pergolesi, maar net zo makkelijk doe ik mij
tegoed aan Iggy Pop. Is er een groter contrast denkbaar? De
renaissanceschilder Ghirlandaio maakt even grote emoties in mij
los als het werk van Jeroen Henneman. En dat ik zowel het hel
dere rood en wit van Ajax liefheb als het zware zwartblauw van
Inter, zal weinig mensen zijn ontgaan.
Omdat ik onontkoombaar een voetbalman ben en daar, al zou ik
willen, niet meer van loskom, stroomt dat dualisme (dat ik zelf
maar liever niet als een vorm van gespletenheid betitel, alhoewel)
door in mijn kijk op voetbal. Genieten doe ik van de fijnzinnige
inzichtelijkheid waarmee Daley Blind zijn passes distribueert of
het raffinement waarmee Dusan Tadic de bal onder controle aait.
Genieten doe ik ook van de andere kwaliteiten die voetbal tot een
complete compositie maakt. Als tribunejochie beroerde het vuur
waarmee Johan Neeskens (Iggy Pop! Henneman!) voetbalde mij
net zo intens als de verfijnde balstrelingen van Gerrit Mühren
(Pergolesi! Ghirlandaio!). En om weer de brug naar het nu te slaan:
de wijze waarop Lisandro Martinez het spel van Ajax met niet
onderhandelbare onverzettelijkheid vult, is ronduit fascinerend.
Na iedere wedstrijd, of dat nu competitie, beker of Europees is,
breng ik telefonisch verslag uit aan Matias. Hij is een van de
assistent-trainers van het Argentijns elftal. Hij is begeesterd fan van
Ajax en dat is een leuke extra. Zijn eerste en eigenlijk enige vraag
is: 'Hoe speelde Lisandro?' Nou, als fan van Martinez kost het soms
moeite om neutraal te oordelen, maar het moet natuurlijk. Door
mijn speciale aandacht voor de veelkunner is mijn oorspronkelijke
fascinatie uitgegroeid tot fan-schap. Martinez' verbeten strijdlust,
zijn onvoorwaardelijke winstdrang is als een kloppende slagader in
zijn, en daarmee Ajax', voetballijf. Zijn duelkracht draagt gecontro
leerde woede die ook zijn medespelers injecteert met grensver
legging van hun kunnen, Lisandro voegt die andere smaak toe aan
de vertrouwde Amsterdamse opvatting over voetbalschoonheid.
Die andere smaak zorgt dat Ajax ook onder druk winnend is.
'Hoe speelde Lisandro?', vraagt Matias mij in de avond wanneer
het in Argentinië nog middag is. Mijn antwoord is eerlijk, maar
gevuld met smakelijk plezier: 'Passión, cerebro y calidad', zeg ik
dan, passie, verstand en kwaliteit", gevolgd door een wat bredere
omschrijving. De korte stilte die volgt aan de andere kant van de
lijn is gevuld met trots.'