Mijn club
12
Dirk Jan Roeleven, bekend en geliefd Ajax-lid, schreef een pakkend boek over een reis die hij met zijn vrouw in een oude
Subaru naar Tokio maakte. Dat Ajax op die reis onvermijdelijk een rol speelde, komt in onderstaand hoofdstuk naar voren.
Volop in het nieuws de laatste maanden stond
ons lid Dirk Jan Roeleven. En terecht. Hij schreef,
samen met zijn vrouw Hester van der Vliet, een
boek over een unieke autoreis naar Tokio, met als
doel een Japanse auto (bijnaam de Boswachter)
met 500.000 kilometer op de teller terug te
brengen naar de fabriek. De redactie vroeg hem
het ontbrekende hoofdstuk 'Ajax in De Boswach
ter' voor het Clubnieuws te schrijven.
'Al bij het vertrek in Aalsmeer stapt Ajax aan
boord. Mijn met een Ajax-hart gezegende NTR-
directeur Willemijn Francissen is in Aalsmeer aan
wezig om de Boswachter uit te zwaaien. Ze heeft
een amulet bij zich: een vaantje van Ons Aller, met
het oude logo fier voorop. Het krijgt een ereplek
aan de achteruitkijkspiegel, dus rijden we bijna
25.000 kilometer naar de Subaru-fabriek in Tokyo,
met Ajax bungelend tussen ons in. Het vaantje
knipoogt ons toe en verschaft genoeg gogme om
probleemloos de elf tijdzones tussen Amsterdam
en Japan te doorkruisen. Het brengt daadwerke
lijk geluk, want afgezien van een kapot koplamp
lichtje hebben we geen enkele malheur aan de 17
jaar oude derdehands Japanner. Ajax dus perma
nent binnenboord, maar de Boswachter is ook
aan de buitenkant een ware ambassadeur met
zijn mooie sticker met de beeltenis van J.C. op de
bumper. Zo worden we regelmatig vrolijk aange
sproken op Cruijff Ajax, maar vanaf 7 juli 2017
verandert dat. Als Russen of Kazachen horen dat
we uit Amsterdam komen zeggen ze "Nouri" en
trekken een gezicht vol mededogen en verdriet.
De pijn van het lot dat Appie heeft getroffen is
universeel en de impact ervan dringt door tot ver
op de zinderend hete steppes. Ook het lot van
een andere grote Ajacied kruist op magische
wijze ons pad. Op de dag dat burgemeester Eber-
hard van der Laan (met wie ik me als Ajacied ver
bonden voel sinds ik bij toeval in het Olympisch
Stadion naast hem zat tijdens de verregende wed
strijd Ajax - Porto in 1987) zijn befaamde
afscheidsbrief "Aan alle Amsterdammers" schrijft
("...zorg goed voor onze stad en voor elkaar..."),
stop ik bij een Siberisch tankstation, open het
portier van de Boswachter en stap op een in het
warme asfalt gedrukte kroonkurk van een Rus
sisch biermerk met de drie Andreaskruizen van
het stadswapen van Amsterdam. Tot Tokyo teren
we op deze gebeurtenis. Daar is het weer
"gewoon" de vrolijkheid om de gewonnen
Wereldbeker van 1995 waaraan de Japanse voet
balfans ons herinneren bij het zien van het vaan
tje met het oude logo'.
Als je dit rood-witte hoofdstuk waardeert kun
nen we het boek ('De laatste reis van de Bos
wachter') van harte bij je aanbevelen! Dank
Dirk-Jan voor dit exclusieve inkijkje vanaf de
achterbank van de oude Japanner.
Ed Lefeber
Ik word blij van wat ik zie
Van alle klauwen in de prooi
Blindelings de combinaties
Ach bij vlagen bloedjemooi
Ik word blij van wat ik zie
Van talenten in vechtjas gekleed
Veel meer dan elf spelers
Tot 'wie doet me wat' gesmeed
Ik word blij van wat ik zie
Van ieders vreugde in de jacht
Naar prijzen en na dommigheid
De wonderbare veerkracht
Ik word blij van wat ik zie
In fauteuil append met vrinden
Op tv de stoeltjes waar
We straks elkaar weer vinden
Huisdichter Cornelis,
11 februari 2021
