De clubgeschiedenis ten
tijde van COVID-19
DAVID
Erfgoed
16
Het installeren van de norm
In 2021 is het vijftig jaar geleden dat Ajax zijn eerste grote internationale prijs in de wacht sleepte. In juni 1971 werd in Londen
de Europacupfinale tegen Panathinaikos met 2-0 gewonnen. De beste van Europa! Een historisch moment én een ijkpunt.
Beste lezer, we hebben inmiddels
al meer dan negen maanden te
maken met de pandemie. Ook het
Ajax Erfgoed ondervindt hiervan
de gevolgen. Daarom sta ik deze
keer even stil bij enkele bijzondere
projecten, die ondanks de restric
ties toch tot uitvoering konden
worden gebracht.
Te beginnen met het hernieuwde
Oral History project. Hoe is de
keuze van de geïnterviewde per
sonen tot stand gekomen en hoe
is het eerste interview afgelopen?
Voor de eerste brainstormsessie,
in de zomer van dit jaar, is een
klein comité rond de tafel gaan
zitten en er kwamen originele
namen bovendrijven. Helaas
moesten de volgende besprekin
gen digitaal worden voortgezet.
Het was gezien alle COVID-
omstandigheden wel zo praktisch
om voornamelijk Ajacieden te
interviewen die zogezegd 'in de
buurt' zijn. Daarom was het bijna
vanzelfsprekend om als eerste
onze oud-voorzitter Hennie Hen-
richs te benaderen. Het is gebrui
kelijk dat de personen in een
thuissituatie worden geïnterviewd.
Op die manier voelt de te inter
viewen persoon zich eerder op
zijn gemak. Maar natuurlijk gooide
ook hierbij COVID-19 roet in het
eten: de interviewlocatie werd
een ruimte in het stadion.
Naast aandacht te schenken aan
de vele praktische zaken bij de
opnames, is een gedegen voorbe
reiding belangrijk voor het al dan
niet slagen van een interview en
dan is ons researchteam, Mark
Stuij en Max Flam, onmisbaar. Zij
konden gelukkig via allerlei digi
tale wegen genoeg interessante
informatie vinden over de heer
Henrichs.
Na de voorafgaande redactiever
gadering, waarin Jack Spijkerman
de lijnen glashelder uiteenzette,
kon het gesprek plaatsvinden en
ondanks alle coronarestricties
werd het een zeer onderhoudend
interview! We verwachten u in de
loop van 2021 de resultaten van
dit en ook andere interviews te
kunnen tonen.
Ook in een vreemde tijd met
zoveel beperkingen komen er nog
steeds erfgoed-gerelateerde vra
gen binnen op het e-mailadres
van ons archief: erfgoed@ajax.nl.
Voor een antwoord op dit soort
vragen wenden wij ons dan tot
ons geschiedkundig genie Evert
Vermeer. Maar behalve verzoeken
om informatie komen er spora
disch ook nog bruikleen- en
schenkingsaanvragen binnen.
Helaas moet eenieder met een
dergelijk verzoek geduldig wach
ten totdat het weer mogelijk is
ons kantoor te bezoeken.
Materiële presentaties van erf
goedstukken blijven voorlopig,
hoe kan het ook anders, beperkt.
Een uitzondering wordt alleen
gemaakt voor het inrichten van
de Koninklijke Loge vitrine bij de
Europese wedstrijden van het
boegbeeld van onze club.
Namens iedereen van het erfgoed
wens ik u een gezond en succes
vol 2021!
Rianne van de Wetering
De hunkering naar 2021 was groot. Alsof het overschrijden van de
jaargrens alleen er voor zou zorgen dat de jammerlijke situatie die
2020 kenmerkte en die een zwaar beroep deed op ons incasse-
rings- en aanpassingsvermogen in het niets zou opgaan als verdam
pende alcohol.
Ik ben mij ervan bewust dat dergelijke gedachten slechts zijn geba
seerd op hoop: laat het alsjeblieft beter gaan, dat de terugkeer naar
normalisering gestalte moge krijgen én doorzetten. Het zou mooi
zijn wanneer we op minstens normale wijze kunnen genieten van
een jaar dat als jubileumjaar specialer dan speciaal is. De mijlpaal
'50' wijst aan dat toen, vijftig jaar geleden dus, onze club, voor het
eerst de Europacup voor Landskampioenen (nu heet het Cham
pions League) won. Ik maakte dat heel bewust mee en voel, alsof
het gisteren gebeurde, hoe absoluut onovertroffen geweldig dat
was. De beste van Europa, zo verrukkelijk en passend bij de tijd
geest die Amsterdam toen in haar greep had. Of was het Amster
dam dat de tijdgeest beïnvloedde? Creativiteit, vrijheidsbehoefte,
lef, vooruitstrevendheid, loswrikken uit taaie conventies, hunkering
naar betekenis, het sloot aan bij het voetbal dat Ajax, brandend van
avontuurlijk verlangen, speelde. Door het winnen van de Europacup
kwam die erkenning er en tegelijkertijd stelde Ajax een norm
waarmee wij nu, vijftig jaar later, nog steeds opgezadeld zitten. Het
is een heerlijke norm die onveranderd veeleisend de ambitie voedt,
de leidraad is.
Vijftig jaar geleden was er de wens om de beste te worden. Een
lichte droom om na te streven en vanuit die onbevangenheid was
de jubel om de triomf gigantisch, heel Amsterdam lachte, was trots
en vierde de winnende vaandeldragers van de Amsterdamse geest.
Nadat op Wembley de bokaal aan aanvoerder Vasovic was uitge
reikt en de ereronde gelopen, nam ik, als door een magneet aange
trokken, binnen de uitbundige roedel buurtvrienden de tram naar
de Dam. Al was daar niets georganiseerd, toch hadden duizenden
mensen dezelfde vrije impuls gevolgd en vierden opeengepakt
feest. Onbekenden vielen elkaar in de armen, schreeuwden en zon
gen de glorie naar elkaar toe. Een etmaal later volgde herhaling, nu
met op het koninklijk bordes de geluksbrengers die de beker
zwaaiden, zoenden, tilden en wiegden. De voetballers deelden hun
geluksgevoel met de massa waarin een domweg blije collectieve
hartslag beukte: kam-pi-oen, kam-pi-oen!
We hadden ernaar gehunkerd, maar dat met die triomf een norm
was gelegd die vijftig jaar later nog steeds het doen en laten van
onze club zou bepalen, nee, dat wisten wij toen niet.
