De wereldbeker van 1995
DAVID
Erfgoed
IÉ
Wereldkampioen
In 1995 veroverde Ajax de Wereldbeker en dat is een jubileum om bij stil te staan want zo vaak overkomt het een club niet om
wereldkampioen te worden. Met verstrijken van de jaren daalt sterker het besef in hoe uniek de in Tokio behaalde triomf is.
De rood-witte draad in
deze editie van het Club
nieuws is de door Ajax
gewonnen wereldbeker
van 1995, alweer vijfen
twintig jaar geleden! leder
een wilde natuurlijk groots
uitpakken bij dit jubileum,
maar vanwege de onverzet
telijke aanwezigheid van de
huidige pandemie heeft de
viering ervan alleen op digi
tale wijze plaatsgevonden.
Velen onder u zullen goede
herinneringen aan de wereldbeker
hebben. De meeste voetballief
hebbers zullen de niet zo heel
goede, maar wel razend span
nende wedstrijd tegen Grêmio
gekluisterd aan de televisie heb
ben gezien. Die tv-beelden
bestaan, dankzij de videoband,
natuurlijk 'overal' nog, in professi
onele archieven maar ook bij de
vele Ajax-verzamelaars en de
gewone fans. Niet iedereen had
immers die middag vrij kunnen
krijgen of zich durven ziekmelden
om naar de wedstrijd te kunnen
kijken.
Gelukkig heeft het Ajax Erfgoed
in zijn collectie niet alleen die
beelden, maar ook verschillende
tastbare herinneringen. Zo is er
uiteraard de beker zélf, en de
daarbij horende Toyota-beker, de
echte wedstrijdvaan, de talloze
merchandising-vaantjes, gedragen
wedstrijdshirts van verschillende
spelers en natuurlijk vele, vele
foto's. Al deze objecten samen
geven kleur aan de geschiedenis
van deze bekerwinst. Het is
daarom geen wonder dat ze in de
afgelopen weken enorm in trek
waren bij diverse mediapartners
en de eigen Ajax Media-
afdeling.
Het Ajax Erfgoed heeft,
hoe kan het ook anders,
alles met het verleden
van de club te maken.
Maar ik wil van de gele
genheid gebruikmaken
om in dit hoekje van uw
blad ook de slag naar het
heden én naar de toe
komst aan te stippen.
Dit gebeurt op vele
manieren, bijvoorbeeld met
een Ajax TV special, maar ook een
heuse podcast (online radio-uit
zending). In die podcast zijn trou
wens de wereldbeker-memorabi-
lia niet te zien. Ze worden als het
ware geïllustreerd door de gasten
in de podcast. Zo werd voor de
editie over de wereldbeker Danny
Blind uitgenodigd. De captain van
destijds, die ook de winnende
penalty benutte, heeft bij het zien
van de wereldbeker weer warme
herinneringen kunnen ophalen en
die gedeeld met luisteraars van de
podcast.
Veel jongere Ajacieden zullen
geen levende herinneringen heb
ben aan de wereldbeker. Daarom
heeft Ajax op haar social media-
kanalen, zoals Instagram, Face-
book en de eigen website, beel
den laten zien met het verslag van
destijds. Zo worden ook de jon
gere generaties Ajacieden geatten
deerd op de rijke geschiedenis
van de club en haar helden.
Voor nu wens ik u prettige feest
dagen, en blijf gezond! Opdat Ajax
in 2021 weer een mooie prijs mag
toevoegen aan de collectie!
Rianne van de Wetering
Het staat er prachtig, in de stalen ring rond de door vier pijlers
gedragen gouden bal die, samen met het marmeren voetstuk, de
trofee voor de beste club van de wereld vormt: Coupe Europeenne-
Sudaméricaine, kortweg de Wereldbeker voor clubs. Het is een
fiere trofee (van een beker kun je niet spreken), je kunt er mee
thuiskomen hoor.
Toch stond de wereldbeker qua belangrijkheid sterk in de scha
duw van de Europacup die later Champions League-beker zou
gaan heten. In elk geval was dat in de meeste Europese landen zo,
in Zuid-Amerika, waar de andere 'finalist' vandaan kwam, lag dat
heel anders. Daar was de titel 'Wereldkampioen' een vlammende
motivatie en zij begrepen er niets van dat met name de West-
Europese clubs de waarde anders inschatten. In de jaren waarin
over een thuis- en een uitwedstrijd werd gestreden om de
Wereldbeker. Die ontaardden meer dan af en toe in veldslagen en
dat bracht de Europese clubs er dan weer toe om van een duel af
te zien en de verliezend finalist als plaatsvervanger de eer te gun
nen. Ajax deed dat ook twee keer, in 1971 en in 1973. In 1972
werd de prijs én daarmee de titel 'wereldkampioen' gewonnen
door het Argentijnse Independiente te verslaan. Ajax vond dat wel
voldoende, maar in 1995, toen de wedstrijd over één duel, te spe
len in Tokio, werd gespeeld, gingen we toch, hongerig naar glorie
en edelmetaal.
1995 is alweer 25 jaar geleden en het staat nog steeds geweldig op
het al dan niet digitale briefpapier dat wij de Wereldbeker toen
wonnen en na een bizarre terugvlucht met de aparte trofee in de
tas naar huis kwamen.
Wereldkampioen, het aantal jaren dat voorbij is gegaan sinds die
koude avond in het National Stadium van Tokio geeft meerwaarde
aan de unieke triomf.
De anekdotes rond die wedstrijd liggen verborgen, soms kruipen
ze tevoorschijn, zoals de merkwaardige act van de Engelse scheids
rechter David Elleray die, twee dagen voor de wedstrijd, tijdens
een meeting de loting verrichtte. Loting? Ja, er moest via loting
worden beslist of Ajax danwel tegenstander Grêmio met witte of
zwarte kousen diende te spelen! Elleray gooide een Japans muntje
(aan de ene kant een bloem, aan de andere kant een cijfer)
omhoog dat landde tussen zijn paperassen. Hij griste het tevoor
schijn en zei, zonder naar de munt te kijken: 'Ajax wins'. Het waren
ook voorspellende woorden. Ajax won: Wereldkampioen!
