Bb
Geduld op de proef gesteld
Verenigingsnieuws
Als iets er niet meer is, besef je
pas wat je mist. Als alles normaal
verloopt, verlang je tegen het
einde van een voetbalseizoen even
naar een (korte) break, al is ook
dat betrekkelijk, want na een paar
weken begint het alweer te krie
belen en valt het wachten op het
begin van het voetbalseizoen als
nog lang. Laat staan zoals nu met
een periode die maar duurt en
duurt.
De Bobby Haarms Karakterprijs, één van de fijne tradities binnen onze vereniging, ging dit jaar naar Jake Wollgarten die zich ook
in het voorbije seizoen weer dienstbaar maakte als fysiek sterke, nooit versagende en mentaal oersterke kracht van Ajax Zaterdag 1.
Midden maart waren we met z'n
allen direct doordrongen van de
urgentie en konden we ons rela
tief gemakkelijk neerleggen bij de
maatregel dat er niet meer mocht
worden gevoetbald. Het seizoen
werd afgevlagd zonder een win
naar. Daar viel nog overheen te
komen.
We waren als een kind zo blij dat
we in de derde week van mei in
ieder geval weer mochten trainen
en in staat waren om elkaar
rondom de trainingen te zien en
te spreken. Alleen douchen was
er niet bij. De honger naar de bal
was groot. Zo zeer zelfs dat
meerdere van onze amateurteams
de hele zomer hebben doorge-
traind. Het was een genot, gehol
pen door de zomerse weersom
standigheden en het feit dat
trainen in tijden dat niets kon als
een ultiem uitje voelde.
Dat gold evenzo voor alle stafle
den rondom de teams want ook
voor hen vormt het voetbal een
belangrijke uitlaatklep en een
sociale ontmoetingsplek.
Het begin van de competitie ging
gepaard met de nodige hindernis
sen. Samenkomen en reizen met
mondkapje en afstand houden,
viel niet mee. De gemiddelde
kleedkamer voldoet niet aan het
herbergen van teams met 1,5
meter afstand. Wil je daaraan vol
doen, moet iedere ploeg over
minimaal 2 en eerder 3 kleedka
mers beschikken. Het voldoen aan
de regels was een kwestie van
passen en meten.
Dat er kon worden gevoetbald,
was top. Helaas wel zonder
publiek. Geen fans, noch familie.
Voor de thuisblijvers is het hele
maal een beproeving. Je zult maar
vanaf half maart geen wedstrijd
fysiek live hebben kunnen bijwo
nen: een tantaluskwelling. Som
migen van ons hebben nog het
geluk gehad dat ze waren inge
loot bij wedstrijden van Ajax I in
de JCA. Voor ieder ander is het
een verzoeking zo zonder voet
bal.
De voetballers hadden vanwege
het veelal mooie weer de mazzel
dat na afloop van wedstrijden er
buiten een bescheiden derde
helft kon plaatsvinden. Gezellig en
goed voor de kantine-inkomsten
voor de betreffende clubs. Maar
vlak voordat we het seizoen
wederom moesten afbreken, kon
den we nog een allerlaatste keer
een drankje consumeren tijdens
de derde helft. Met de beperking
dat dit met niet meer dan 30 man
mocht. En met 1,5 meter afstand.
Dat nam veel van de gezellige
dynamiek weg.
We gaan het jaar uit zonder ver
der nog een bal te beroeren. Ook
alle gebruikelijke evenementen
rondom de feestdagen gaan niet
door en worden, waar mogelijk,
vervangen door digitale alterna
tieven. Het komt in de verste
verte niet in de buurt van het
ware bij elkaar zijn. Maar ja, je
moet wat.
Laten we hopen dat we na nieuw
jaar weer kunnen opstarten. Ik
betrap me erop dat ik in deze
tweede periode ongeduldiger ben
dan in het voorjaar. Het kan mij
niet snel genoeg beginnen. Toch
zullen we geduld moeten hebben.
Houd vol, blijf fit en zorg vooral
dat je in beweging blijft.
Jan Buskermolen
IN MEMORIAM FERRY DUKKER
Hij verdedigde de kleuren van Ajax als voetballer én als cricketer: Ferry
Dukker, een grote naam uit de Ajax-familie die op 11 december 1931 werd
geboren en op 17 oktober 2020 op 88-jarige leeftijd overleed. Dukker verdiende
zijn voetbalsporen in de jeugd en de lagere seniorenelftallen, maar kwam ook
tot één wedstrijd in het eerste elftal, net als zijn jongere broer Rob. 'Ajax was
niet onze club, Ajax was ons léven', zou hij, terugkijkend op zijn Ajax-carrière,
zeggen. Na zijn loopbaan liet hij Ajax niet los en in 2016 werd hij geëerd van
wege zijn 70-jarig lidmaatschap. Cricketen deed hij zo lang hij kon, nadat Ajax
de cricketafdeling had opgeheven, bij ACC. Ferdinand Abraham Dukker, joviaal,
sociaal en humorvol, was ook Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
IN MEMORIAM COR GEELHUIZEN
Op 24 november jongstleden ontviel ons het trouwe Ajax-lid en oud-eerste-
elftalspeler Cor Geelhuizen. De op 4 februari 1921 in Amsterdam geboren
Geelhuizen meldde zich in 1942 als jeugdlid aan en debuteerde op 21 maart
1954 als amateur in het eerste elftal (Stormvogels-Ajax, 2-2). Kort daarop
werd het betaald voetbal ingevoerd en als prof speelde Cor nog eens 128
wedstrijden in de hoofdmacht. In 1960 sloot linksachter Geelhuizen zijn
loopbaan noodgedwongen door een zware ziekte af. Hij hoorde tot de
generatie voetballers die weliswaar professional waren, maar waarbij
kameraadschap en clubtrouw hoog in het vaandel stonden.
15
