/*vl 1
4
3
Je
r- v
Mist
Langs de Zijlijn
Kimberly Breuring
jj 1
.3
e
v
'Er wordt sneller
geaccepteerd'
Al is 1966 ver weg, voor de oudere Ajacieden roept het meteen beelden op aan de op 7 december 1966 gespeelde Europacupwedstrijd tegen Liverpool.
Die met 5-1 gewonnen wedstrijd kreeg een legendarische status. In de huidige Champions League is Liverpool opnieuw een van de tegenstanders.
Kimberly Breuring is de
vaste grensrechter bij
het Ajax Vrouwen
Talententeam. Zij is 18
jaar, woont in Kudelstaart
en studeert International
Business aan de Hoge
school van Amsterdam.
Hoe kwam je bij Ajax
'Een jaar geleden was ik op ver
zoek van een vriend van mij
grensrechter bij Jongens OI5
tegen Vitesse. In de rust vroeg
Vincent de Koning, de scheids
rechtercoördinator, of ik vaker
wilde assisteren. Vanaf dat moment
ben ik actief betrokken bij het
Talententeam, iedere thuis- en uit
wedstrijd als vaste grensrechter.
Waarom grensrechter?
'Het is leuk dat je als grensrechter
de wedstrijd van dichtbij mee
maakt. Bij de wedstrijden van het
Talententeam was voorheen veel
publiek. Echter maakt het voor
mij niet uit of er wel of geen
publiek is, ik focus me op de wed
strijd. Ik sluit me af voor wat er
achter me gebeurt.Voor mij is
geen publiek wel vreemd maar
niet erg. Voor de meiden is er
door corona minder support,
dat is jammer.
Ik kan meiden helpen om te laten
voetballen. Zelf voetbalde ik bij
RKDES in Kudelstaart en werd
daarna trainster. Door een bles
sure kan ik jammer genoeg niet
meer voetballen.'
Wat is jouw mooiste wedstrijd?
'De mooiste wedstrijd is afge
lopen seizoen tegen Feyenoord,
waar we met 5-2 wonnen! Dit
was mijn eerste wedstrijd waar
bij ik assistent was bij een vrou
welijke scheidsrechter'
Je mooiste Ajax-moment?
'Voetbal is me met de paplepel
ingegoten door mijn vader. Mijn
zusje en ik hebben allebei
gevoetbald. De wedstrijd Ajax-
Tottenham Hotspur volgde ik
met vrienden tijdens een studie
reis in een Ierse pub in Lissabon.
De speciale sfeer was een gewel
dige ervaring.'
Waarin verschilt mannenvoetbal
van vrouwenvoetbal?
'In mijn ogen gaat het bij de
vrouwen meer om het samen
spel. Als er wat gebeurt, wordt
het sneller geaccepteerd zodat
het hele team weer verder kan
met de wedstijd. Bij de mannen
mis ik soms het samenspel.'
Tamara Schellekens
Ajax - Liverpool is inmiddels gespeeld. De uitslag? Geen idee (ik
schrijf dit op 8 oktober), maar ik durf wel te wedden dat in de
aanloop het woord 'mistwedstrijd' is gevallen. 7 december 1966,
de dag waarop de wereld Ajax leerde kennen. Elf witte Ajacieden,
ongrijpbare spoken in de mist. 5-1.
Eind 2006 was ik eindredacteur van het Ajax-programma op AT5.
We maakten een special over veertig jaar mistwedstrijd. Henk
Groot was studiogast. Met hem keken we naar het interview dat
we eerder in het Olympisch Stadion hadden opgenomen, met
Johan Cruijff.
Op het veld van het 'Olympisch' vroegen we Johan naar zijn herin
neringen aan die avond, aan de goals, aan het elftal van toen, aan
die mysterieuze jongeling Cees de Wolf, die Piet Keizer verving
en 1-0 maakte.
Johan begon te stamelen. Hij wist het niet meer, allemaal vergeten,
maar hij wilde ons aandoenlijk graag van dienst zijn. Dus kauwden
wij hem voor hoe de doelpunten gingen. Johan herhaalde het voor
de camera, puur op bluf, alsof het hem nog haarscherp voor de
geest stond.
We vroegen hem te vertellen over Henk Groot, de man in de
studio. Johan kwam los, vertelde liefdevol over de zachtmoedige
Zaanse routinier die hem wegwijs maakte. 'Warme herinneringen,'
zei Johan. Groot schoot ervan vol in de studio.
Het mistte, maar Johan en Henk misten niet: Cruijff maakte 2-0,
Groot 5-0, met tweemaal Klaas Nuninga er tussenin. Johan herin
nerde zich zijn goal niet meer, laat staan die van Groot. Wij vertel
den hem hoe Groot scoorde en Johan deed weer alsof hij het nog
wist. Hij deed zijn best voor Henk. Ik vond dat lief.
De dertien Ajacieden die in 1966 tegen Liverpool speelden (thuis
of uit) waren in 2006 allemaal nog springlevend. Sindsdien ontvie
len ons Gert Bals, Wim Suurbier, Barry Hulshoff, Ton Pronk, Frits
Soetekouw, Piet Keizer, Cees de Wolf en Johan zelf.
Henk Groot (82) is er nog, maar de mist van I966 regeert zijn
geheugen en heeft veel voetbalherinneringen opgeslokt, zo bleek
toen ik hem een paar jaar geleden belde voor een artikel.
Ik hoop dat Ajax opnieuw vijf keer heeft gescoord tegen Liverpool,
op 21 oktober. Zo ja, dan waren die goals voor Swart, Nuninga,
Muller, Van Duivenbode en Groot: de vijf nog levende Ajacieden
van toen.
Maakte Ajax er maar eentje? Dan was 'ie voor Henk.
Menno Pot
II
