DAVID Erfgoed Tijn Middendorp Eddy PeeGee D6 De onvolprezen Tijn Middendorp schetste in zijn boek 'Puur Ajax' op geheel eigen wijze de portretten van bekende en minder bekende Ajacieden zoals oud-burgemeester Ed van Thijn, 'Tante' Sien van Spellen, Marius Koolhaas en Bob Haarms. Na iedere redactievergadering van het Clubnieuws krijgt het Erf goed een lijstje met onderwerpen voor de nieuwe editie, én het leidmotief. Zo ook voor het num mer dat u nu leest. Het zou eigen lijk in het teken komen te staan van het 120-jarig bestaan van onze mooie club, maar, zoals u heeft ondervonden, zijn het uit zonderlijke tijden. Covid-19 heeft niet alleen ingrijpende gevolgen voor de hele voetbalkalender, maar ook voor het jubileumfeest van ons aller Ajax, dat natuurlijk werd afgelast. Naast al het nieuws over Covid- D9 kwam kort na het redactie- overleg het tragische bericht binnen dat Tijn Middendorp was overleden. Velen van u kennen Tijn als een ontzettend bevlogen Ajax- man. En niet alleen hij, maar zijn hele familie was zó verweven met hun geliefde vereniging dat wij van het Erfgoed extra stil willen staan bij deze bijzondere Ajacied. De vereniging Ajax kent vele tra dities. Een daarvan is de Bordjes club. Een keer per jaar worden de dan jubilerende leden in het zon netje gezet. Erfgoedvrijwilliger Max Flam verricht sinds enkele jaren hand- en spandiensten bij het documenteren van die jubila rissen. Hij schrijft met gebruik van het digitale Ajax-archief een korte levensgeschiedenis en hij zoekt er passend beeldmateriaal bij. Zo ging het vorig jaar ook bij de jubilaris Tijn Middendorp. Hij was toen maar liefst vijftig jaar lid van Ajax en kreeg daarom uit handen van de toenmalige voorzitter Hennie Henrichs een handgeschil derd bordje. Tijn speelde in zijn jeugd als rechtsbuiten voor de B- en A-juni oren. Daarnaast hielp hij al op veertienjarige leeftijd zijn vader, Tinus Middendorp, bij het schrij ven van artikelen voor het Club nieuws. Zijn eerste stukken gingen over zijn eigen team, de Ajax B3: voornamelijk wedstrijdverslagen. Maar zijn grote passie lag bij het afnemen van interviews en het schrijven van kronieken. Samen met zijn vader schreef hij in de jaren zeventig ook stukjes voor diverse Ajax Programmaboekjes. Hij was in die tijd natuurlijk volop getuige van het Gouden Ajax en heeft over veel bijzondere gebeur tenissen verslag mogen uitbren gen. Vanaf de jaren tachtig nam Tijn het eindredacteurschap over van zijn vader. Ook was hij inmiddels de eindredacteur van het Jaarverslag geworden. In het boek Puur Ajax zijn veertig interviews gebundeld die Tijn heeft afgenomen. In 2008 werd deze publicatie uitgebracht. Uiteraard staat deze bundel in de bibliotheek van het Ajax Erfgoed. In 2000 werd Tijn uitgeroepen tot lid van verdienste en in 2017 werd hij erelid. Er zijn weinig mensen die zo doordrongen waren van de vereniging en de club Ajax als Tijn: een clubman in hart en nieren. Met zijn overlijden is er een echte Ajax-legende heengegaan. Op www.archief.ajax.nl zijn ver schillende stukken van Tijn en ook van zijn vader Tinus Middendorp terug te lezen. Wij wensen de familie sterkte met dit grote ver lies. Rianne van de Wetering Denkend aan het schrijven van een column of een verhaaltje, is de eerste reflex onoverkomelijk om dat over de huidige situatie in de wereld te laten gaan. Dan klinkt meteen het valsmooie woord 'corona'. Er is al zoveel over gesproken en geschreven en als de voortekenen niet bedriegen, gaat het nog een tijd door. Op weg naar de column dacht ik in treurige en aanmoedigende woorden en zinnen. En toen, onverwacht, viel het bericht van overlijden van oud-keeper Eddy Pieters Graafland rauw op mijn dak. Het veranderde mijn schrijfkoers. Op 28 april overleed Eddy op 86-jarige leeftijd terwijl hij onsterfe lijk overkwam. Zo helder, joviaal en vitaal, je vergat zijn leeftijd. In mijn jongensjaren maakte hij een onuitwisbare indruk. De bijna adellijke achternaam bood status, maar die werd in zijn topjaren afgekort tot het lekker in de mond liggende 'Eddy PeeGee'. Wan neer je je op straat of waar ook als keeper manifesteerde, kleedde je jezelf het liefst in die naam-als-een-kreet: Eddy PeeGee. Dook je een bal uit de hoek, dan schreeuwde je: 'Eddy PeeGee!' Pakte je een loeihard schot stoïcijns klemvast, dan riep je: 'Eddy PeeGee!'. Zijn naam was merknaam en soortnaam, een garantiebewijs voor vak manschap van dat mooie, uitdagende keepersberoep. Het is waar, in die jongensjaren verdedigde Pieters Graafland het doel van Feyenoord. Maar de geboren Amsterdammer was, met zijn broers, toch maar mooi opgegroeid bij Ajax. Toen hij veertien was riep trainer Jack Reynolds veelbetekenend: 'Dat wordt 'm!'. Hij werd 'm ook, bij Ajax, maar hij vertrok in 1958 naar Feyenoord. Dat wekte verbazing en rumoer, maar gelukkig was voetbal-Nederland nog niet zo in haatgebieden verdeeld: Eddy PeeGee was de keeper van Oranje, die diende je eervol te bejegenen. Hij was vooral goed. Compleet als doelman, zowel katachtig als berekenend. Evenwichtig, en met, zonder aantasting van zijn sportieve eerzucht, het charisma van een gentleman. Nadat de doelman zijn glanzende loopbaan, bekroond met het win nen van de Europacup, had beëindigd, leerde ik hem kennen. Eerst op bezoek in zijn zaak in Rotterdam voor een interview. Later regelmatig bij de samenkomsten van de Bordjesclub en Lucky Ajax. Steeds weer zag ik de keeper Eddy PeeGee én de gentleman voor wie respect en vriendelijkheid vanzelfsprekend was. Hij drong er nooit op aan, laat staan dat hij ermee adverteerde, maar Eddy Pieters Graafland was het voorbeeld hoe rivaliteit ook in vriendschap gevat kan zijn.

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 2020 | | pagina 16