DAVID
Erfgoed
Project Vele Ajacieden 2.0
Onherstelbaar geschonden
16
Ajax Foundation begeleidde het project van uitwisseling van scholieren uit Eindhoven, Rotterdam en Amsterdam. In en rond de Johan Cruijff ArenA leverde
dat mooie plaatjes op. Namens Ajax, Feyenoord en PSV waren respectievelijk Simon Tahamata en Heini Otto, Regi Blinker en André Ooijer aanwezig.
In de eerste jaren van mijn studie
Cultureel Erfgoed werd er veel
vuldig gehamerd op het belang
van het juist categoriseren en
archiveren van objecten binnen
een collectie. 'Als dit niet
gebeurt, gaat er essentiële infor
matie verloren die de toekom
stige generaties nooit meer zul
len achterhalen!', hoor ik mijn
lerares preventieve conservering
nog zeggen. Desondanks sluit je
jezelf op een gegeven moment
af voor dit soort instructies en
neem je de oproep om zorgvul
dig om te gaan met élk stukje
erfgoed met een steeds groter
wordend korreltje zout.
Toen ik eenmaal begon aan mijn
stageperiode bij het Ajax Erf
goed, en ik uitleg kreeg over het
project 'Vele Ajacieden', volgde
er een flashback naar de colleges
preventieve conservering en
dat had een confronterend maar
bovenal positief effect op mij.
Deze keer ging het namelijk over
Ajax, en van de mooiste club mag
er natuurlijk niets verloren gaan.
De boodschap die mijn lerares
destijds probeerde over te bren
gen, kwam alsnog aan!
Het project Vele Ajacieden 2.0 is
een initiatief van de bestuursraad
van Ajax. Na het succesvolle 'Vele
Ajacieden' project, waarbij de
collectie foto's van de club gedi
gitaliseerd is, werd het tijd voor
de volgende stap: het beschrijven
van de foto's. Grote namen als
Suarez, Koeman, Sneijder, Chivu,
Zlatan en George staan op deze
foto's, maar ook veel minder
bekende spelers, trainers en
andere leden van de staf en ver
eniging Ajax. Om ook de laatste
essentiële informatie niet verlo
ren te laten gaan, vragen wij de
hulp van alle Ajax-kenners.
Vele Ajacieden 2.0 heeft de input
van onze leden nodig om het
beeldmateriaal de juiste informa
tie mee te geven. De collectie
kleurenfoto's, alle gemaakt door
ons aller Louis van der Vuurst,
telt nu ongeveer 90.000 beelden
die nog beschreven moeten wor
den. Het categoriseren van deze
foto's kan online, als u zich aan
meldt op de site 'velehanden.nl'
en vervolgens gaat naar het Vele
Ajacieden 2.0 project.
Kortom, ik zet hier recht wat ik
voorheen altijd met een korreltje
zout nam. Mijn enthousiasme is
daarbij aangewakkerd door dat
zelfde wat u nu bij het einde van
dit stukje tekst heeft gebracht:
liefde voor Ajax. Een klein beetje
van uw tijd kan al een groot ver
schil maken. Help mee de histo
rie door te geven opdat de vol
gende generatie Ajacieden weet
waar ze vandaan komen.
Rijk Rauwerdink,
Stagiair Ajax Erfgoed
Op maandag 24 februari stond een handjevol familieleden getrou
wen bijeen in de Kleine Zaal van het uitvaartcentrum. In Amster
dam-Oost. Er was een besloten plechtigheid en het haperde hier en
daar rond de met bloemenkransen en boeketten omlijste wit
gelakte kist. De geluidsinstallatie weigerde dienst. Het beeldscherm
weigerde aanvankelijk aan te slaan. Een heerschap type klusjesman
trachtte de technische problemen te verhelpen. Wanneer hij zich
boog om een kabeltje te verbinden, zakte zijn spijkerbroek en kreeg
je ongevraagd en weinig verheffend inkijk in het beruchte straten
makersdecolleté. Als het een klucht was, zou je er om hebben kun
nen lachen. De klusjesman verbeterde wat, maar helemaal hersteld
werd de schade niet.
De uitvaart van Barry Hulshoff werd er niet zodanig door geschon
den dat het eerbetoon eronder leed. Daarvoor waren de sentimen
ten te overheersend. Er werd gesproken, geluisterd, hier en daar
vloeiden tranen. Er werd vooral gedacht. In de stille hoofden
rondom de witgelakte kist vloeiden gedachten aan wie Barry Huls
hoff was. Mooie gedachten met hier en daar een scheutje leed.
Barry de Ajacied was een monumentale voetballer. Niet door een
verheffende elegantie of een balletachtige souplesse: uit zijn spel en
gestalte sprak een bijna symbolische onverzettelijkheid. Dat is óók
Ajax: karakter. Hij had zich ontwikkeld tot een ongenaakbare man
dekker in het centrum van de verdediging. Zijn kopkracht en kop-
techniek zijn legendarisch. Hij bezat daarbij een onbreekbare inzet
en overgave. Fair ook, zelden had Hulshoff grove middelen nodig
om een tegenstander in de boeien te sluiten. Liever anticipeerde hij
de situatie, gebruikmakend van inzicht. Dat maakte hem met recht
tot één van de iconische en meest populaire figuren van het gouden
elftal. Zijn verschijning hielp daarbij, maar die populariteit was
vooral de vrucht van wat men voelde: deze oer-Ajacied was van zui
ver water, hij bezat een waarlijke persoonlijkheid. Tikje eigenzinning,
maar dat maakte hem nog mooier.
Helemaal onbreekbaar was Barry niet. Dat bleek toen hij in het
seizoen 1973-1974 tegen een knieblessure opliep. De revalidatie
was ook een race tegen de klok want aan het eind van het seizoen
blonk in volle verleiding het Wereldkampioenschap. Hulshoff
knokte, streed en vocht, maar de knie bleek onherstelbaar geschon
den en zijn grote droom veranderde in een stille, vaak weggelachen,
levenslange frustratie.
Bij elk overlijden wordt onherstelbare schade aangebracht. Geen
professor of klusjesman kan er iets aan doen. We kunnen alleen
maar in onze stille verdrietige hoofden denken en herinneren. Aan
hoe mooi het was.